"Είμασταν λίγοι...
κάναμε πολλά..."
-
Μιά αναδρομή μνήμης,μέ αφορμή τά τέσσερα έτη,από τό φευγιό τής Σ.Λαγκαδινού.
Το Σάββατο (21/1/2017) το μεσημέρι, μετά το τέλος της πορείας Αλληλεγγύης στα μέλη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας στο Μοναστηράκι, καθίσαμε για να πιούμε καφέ στην Πλατεία Εξαρχείων. Χωρίσαμε κατά τις τέσσερις με την υπόσχεση να μιλήσουμε στο τηλ. για να συναντηθούμε την επόμενη μέρα. Την άφησα γιατί θα πήγαινε στην Λαϊκή της Καλλιδρομίου για να ψωνίσει. Στη διαδρομή αισθάνθηκε μια λιποθυμία και σωριάστηκε κάτω. Έτρεξαν περαστικοί την σήκωσαν συνήλθε λίγο και πήγε στο σπίτι της (Ανδρέα Μεταξά). Εκεί άρχισε να νοιώθει μια δυσφορία, ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο και με τη συνοδεία του αγαπημένου της γιου Σπύρου μεταφέρθηκε στο εφημερεύων νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”. Η πρώτη διάγνωση αναφέρθηκε σαν καρδιοαναπνευστική δυσλειτουργία και εν συνεχεία ήρθε το εγκεφαλικό οίδημα με ρήξη ανευρύσματος εγκεφάλου!
Από εκείνη τη στιγμή έπεσε σε κώμα με τεχνική υποστήριξη της καρδιάς της μέχρι που σταμάτησε το μεσημέρι της Πέμπτης 26/1/2017
———————————————————
Στα πρώτα χρόνια της “μεταπολίτευσης”
Η Σταυρούλα από τότε που ήταν μαθήτρια στο εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων στη Κοκκινιά άρχισε να έχει προβλήματα με το καθηγητικό χουντικό κατεστημένο του σχολείου της. Ήρθε σε ρήξη και αντεγκλήσεις με μία καθηγήτρια για την εμφάνισή της (διότι δεν έκοβε και δεν μάζευε τα πλούσια κατσαρά μαλλιά της και τα άφηνε να κρέμονται στους ώμους της, διότι φόραγε μπλουτζήν έξω από το σχολείο, διότι έκανε πολιτικές συζητήσεις μέσα στο σχολείο διότι, διότι, διότι... με αποτέλεσμα να τιμωρείται συχνά με πειθαρχικές ποινές-αποβολές). Οι συμμαθήτριές της την εκτιμούσαν και την θαύμαζαν στο σημείο να την βγάλουν πρόεδρο στο γενικό συμβούλιο του σχολείου. Άμεση ήταν τότε και η αντίδραση των χουντικών καθηγητών να ζητήσουν να ακυρωθεί η εκλογή της, αλλά μπροστά στη γενικευμένη αντίδραση των μαθητριών υποχώρησαν. Η έντονη πολιτικοποίησή της την ώθησε να συχνάζει για λίγο σε έναν χώρο που είχε ανοίξει τότε στην πλατεία της Κοκκινιάς με τον ψευδεπίγραφο τίτλο “Δημοκρατική Κίνηση Νέων” -με ανάλογους χώρους σε αστικά κέντρα σε όλη την ελλάδα- με σκοπό αυτά να λειτουργήσουν ως προθάλαμος κομματικής στρατολόγησης της νεολαίας στην προετοιμαζόμενη τότε οργάνωση της “ΚΝΕ”. Γρήγορα αποχώρησε και έφυγε από εκεί με τους κομματικούς τραμπούκους να εκτοξεύουν εναντίον της έναν οχετό από βρωμερές συκοφαντίες, λασπολογίες κ.α.
'Ηταν αρχές του 1976 όταν ήρθε στο ΡΗΓΜΑ, μαθήτρια τότε με την σχολική ποδιά. Ο δυναμικός της χαρακτήρας, ο αυθορμητισμός της, η δυνατή φωνή της, το χαμόγελο και το γλυκό της γέλιο, ήταν στοιχεία που την έκαναν να ξεχωρίζει από τα άλλα κορίτσια που ερχόντουσαν εκεί. Από τότε συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες, παρεμβάσεις, επεμβάσεις στους κοινωνικούς-πολιτικούς χώρους, των Αναρχικών της Κοκκινιάς.
Η Κρατική τρομοκρατία δολοφονεί... και φυλακίζει…
18-19/10/1977 Μετά τις δολοφονίες των ισοβιτών Γερμανών μαχητών της RAF(Φράξια Κόκκινος Στρατός) Αντρέας Μπάαντερ, Γκούντρουν Ένσλιν και Γιάν Κάρλ Ράσπε στα “λευκά κελιά” των δυτικογερμανικών φυλακών του Στάμχαιμ, ξεσπάει θύελλα αντιδράσεων σε όλη την Ευρώπη. Στις διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης συλλαμβάνονται και παραπέμπονται στο Αυτόφωρο 20 άτομα.
Στις 24 Οκτωβρίου, την ίδια μέρα που αφήνεται ελεύθερος από τις φυλακές ο βασανιστής της χούντας Μπάμπαλης, στην Αθήνα καταδικάζονται και...
Τον Νοέμβριο του 1985, σημειώθηκαν τα γνωστά σε όλους γεγονότα με τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά στο Πολυτεχνείο, την κατάληψη του ιδρύματος και τις πολυήμερες συγκρούσεις με τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Την 1η Δεκέμβρη 985, μετά από κάλεσμα δύο συντρόφων, εκ των οποίων ο ένας το προηγούμενο διάστημα κινείτο στο περιβάλλον των συνοικιακών ομάδων και παρεών γύρω από την εφημερίδα «Άρένα», έγινε στα γραφεία των Αριστερών Συσπειρώσεων στα Εξάρχεια (ελλείψει άλλου χώρου) συνέλευση στην οποία συμμετείχαν, επτά ή οκτώ ακόμα σύντροφοι από διάφορες συνοικίες της Αθήνας, όπου αποφασίστηκε η δημιουργία κεντρικής αναρχικής ομάδας, η οποία προτάθηκε να οργανωθεί με βάση...
Ο Vasily Alexandrovich Koposov γεννήθηκε στις 15 Γενάρη 1851, στο Vologda της Ρωσίας. Γιος παπά. Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1870 ζούσε στην Αγία Πετρούπολη, όπου σπούδασε Ιατρική.
Το 1875, συνδέθηκε με τον επαναστατικό κύκλο του V.M. Dyakov, και μαζί με άλλα μέλη συμμετείχε σε προπαγανδιστική δράση στα εργοστάσια της πρωτεύουσας και της περιφέριέας της. Συνελήφθη στις 25 Απρίλη 1875, κατά τη διάρκεια κατασταλτικών εκκαθαρίσεων, και μετά από έρευνα βρέθηκε στην κατοχή του επαναστατικό έντυπο υλικό.
Όμως τον επόμενο χρόνο, 1876, ο Koposov, πήρε το πτυχίο του και διορίστηκε ως στρατιωτικός γιατρός. Έτσι, πήρε μέρος στον ρωσοτουρκικό πόλεμο του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018