Εμείς οι αναρχικοί, οργανωμένοι στην Αναρχική Ένωση Αθήνας, έχουμε συνείδηση της αναγκαιότητας της ειδικής οργάνωσης των αναρχικών επαναστατών σε ομάδες και ομοσπονδίες με βάση την περιοχή ή τον τομέα επέμβασής τους και διαμορφωμένες σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο. Ειδικότερα έχουμε συνείδηση της αναγκαιότητας μιας ειδικής οργάνωσης των αναρχικών επαναστατών στην Ελλάδα σήμερα και προς αυτή την κατεύθυνση συνενώσαμε τις προσπάθειές μας σε μια ένωση των αναρχικών ομάδων της Αθήνας.
Εμείς οι αναρχικοί της Αθήνας θεωρούμε ανάξιο να κρύβουμε τις ιδέες μας, αντίθετα τις προπαγανδίζουμε ανοιχτά σε κάθε κοινωνικό χώρο με συνέπεια και συνέχεια, θέλουμε να πραγματοποιήσουμε μια επανάσταση ριζική και συνολική, οικονομική και κοινωνική, έτσι, ώστε να καταστραφούν οι κοινωνίες που θεμελιώνονται πάνω στην κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και διανομής, στον διαχωρισμό ανάμεσα σε εξουσιαστές κι εξουσιαζόμενους, στην άγνοια και την μιζέρια για την πλειονότητα των ανθρώπων, καθώς και στα προνόμια των κυβερνώντων»
Οι στόχοι μας
Η κοινή κατοχή των μέσων παραγωγής και διανομής, αποκλείοντας την δυνατότητα για μερικούς να ζουν εκμεταλλευόμενοι την εργασία των άλλων.
Η κατάργηση της κυβέρνησης και κάθε εξουσίας που φτιάχνει νόμους και τους επιβάλλει στον πληθυσμό, επομένως η κατάργηση των δικτατοριών, πολιτικών ή στρατιωτικών, των δημοκρατιών, των μοναρχιών, των κοινοβουλίων, των στρατών, των αστυνομιών, των δικαστικών εξουσιών και κάθε θεσμού που κατέχει μέσα καταναγκασμού.
Η οργάνωση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής με βάση τις ελεύθερες ομοσπονδίες των κοινοτήτων, πράξη και τρόπος, σύμφωνα με την θέληση αυτών που τις αποτελούν.
Η ισότητα όλων των ατόμων από την γέννησή τους, στους τρόπους ανάπτυξης, δηλαδή της μάθησης, της διαπαιδαγώγησης, σε όλους τους τομείς της επιστήμης, της βιομηχανίας, της τέχνης.
Η εξασφάλιση των μέσων επιβίωσης κι ευημερίας για τα παιδιά και όλους όσους αδυνατούν να τα εξασφαλίσουν από μόνοι τους.
Η κατάργηση των φυλακών, των ψυχιατρείων κι όλων των κολαστηρίων της εξουσιαστικής κοινωνίας.
Ο πόλεμος ενάντια στις θρησκείες, τους μυστικισμούς, ακόμα κι αν καλύπτονται από τον μανδύα της επιστήμης.
Ο πόλεμος ενάντια στον πατριωτισμό, υπέρ της αδελφοποίησης όλων των ανθρώπινων ομάδων και υπέρ της κατάργησης των συνόρων.
Ο πόλεμος ενάντια στον θεσμό της πατριαρχίας και των καταπιέσεων που συνεπάγεται για τα άτομα.
Η απελευθέρωση του έρωτα από κάθε νομικό δεσμό, από κάθε οικονομική και φυσική καταπίεση, από κάθε θρησκευτική και φυλετική προκατάληψη.
Ο πόλεμος ενάντια στον ρατσισμό και στους κάθε μορφής διαχωρισμούς με στόχο την τελική ενοποίηση του ανθρώπινου γένους.
Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της ζωής των ανθρώπων και των ζώων από τις βλαβερές συνέπειες της κακής χρήσης της τεχνολογίας.
Η κατάργηση των μεγάλων εργοστασίων-κάτεργων του πληθυσμού με την αποκέντρωση της παραγωγής στις κοινότητες, καθώς και με την ανάπτυξη των ήπιων μορφών ενέργειας.
Είναι ολόκληρη η κοινωνία που θέλουμε να ανασυγκροτήσουμε σε μια βάση σεβασμού κι αλληλοβοήθειας, όχι για ένα άτομο, μια τάξη, μια ομάδα, αλλά για όλα τα άτομα. Τα κοινωνικό ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί οριστικά, αποφασιστικά και πραγματικά, παρά σε μια κοινωνική εξελικτική κλιμάκωση.
Ο ρόλος μας
Οι αναρχικοί δεν είναι μια καθοδηγητική μειονότητα αλλά, απεναντίας, είναι μια συνειδητή κι ενεργός μειονότητα. Δεν είναι, επομένως, η πρωτοπορία των μαζών, αλλά ένα στοιχείο του επαναστατικού...
Η Lyubov Abramovna Altshul γεννήθηκε το 1898, στο Mozyr, της επαρχία Μινσκ, και πέθανε το 1977. Συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα στο Petrograd και ήταν μέλος της τοπικής Ομοσπονδίας Κομμουνιστών Αναρχικών. Ως σύζυγος του A.G. Zheleznyakov συμμετείχε στην οργάνωση της διαφυγής του από το Crosses το Σεπτέμβρη του 1917.
Τον Νοέμβρη του 1918, συνελήφθη λόγω υποψιών για σχέσεις με υπόγειους αναρχικούς κύκλους (ομάδα V. Epstein). Στις αρχές Δεκέμβρη 1918 απελευθερώθηκε. Στις 21 Δεκέμβρη 1919, γεννήθηκε ο γιος της, ο Yu. V. Altshul, μελλοντικός συμμετέχων στη Vov και μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Μόσχας. Στις 8 Φλεβάρη 1921 συνελήφθη και...
Camillo Berberi
1. Δεν θα πω όπως λένε μερικοί: Δεν μπορώ να μην μιλήσω! Όχι, θέλω να μιλήσω. Έχω καθήκον και δικαίωμα να το κάνω στο όνομα της αυτοκριτικής, η οποία είναι η ουσία κάθε κόμματος ή κινήματος που ασχολείται με το να εξασφαλίσει την εμφάνιση του και να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή. Πεισμένος ότι η Ισπανική Επανάσταση πλησιάζει ταχύτατα ένα επικίνδυνο σημείο, πήρα την πένα μου όπως θα έπαιρνα ένα τουφέκι ή ένα ρεβόλβερ, με την ίδια αποφασιστικότητα, αλλά επίσης και με την ίδια ωμότητα. Παρακαλώ επιτρέψτε μου ένα ύφος που να ταιριάζει στην ατμόσφαιρα του πολέμου στον...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018