1. Η οργάνωση κι η εξέλιξη της συγκέντρωσης και πορείας για την δίκη του Μελίστα στις 22 Μάρτη λειτούργησε τόσο συναισθηματικά, όσο και νεκροφιλικά.
2. Συναισθηματικά γιατί ήταν αδύνατο να βρεθεί κάποιο χειροπιαστό περιεχόμενο, κάποιο πλαίσιο για την όλη εκδήλωση. Αυτό φάνηκε και από την ποιότητα της συζήτησης που έγινε για να οργανωθεί η συγκέντρωση και πορεία και από τα συνθήματα και το κλίμα που κυριάρχησε σ’ αυτήν. Τελικά είναι αναγκαίο να ξεκαθαριστεί τι πραγματικά επιδιώκουμε εμείς οι αναρχικοί. Μια κοινωνία χωρίς φυλακές ή μια κοινωνία με φυλακές για κάθε είδους Μελίστα. Κι αν τυχαίνει κι επιδιώκουμε το δεύτερο τότε, δυστυχώς, μπαίνει ένα νέο ερώτημα. Θέλουμε η προπαγάνδα μας να στραφεί ενάντια στους θεσμούς σαν σύνολο ή μόνο ενάντια σε μερικά πρόσωπα;
3. Νεκροφιλικά γιατί ξαφνικά ήρθε στο μυαλό ορισμένων ο νεκρός Καλτέζας και σκέφτηκαν ότι έπρεπε να δράσουν. Τότε υπάρχει ζήτημα αν είμαστε σε θέση να απαντάμε ή όχι στις δολοφονίες, στις διώξεις και στην καταστολή του κράτους με τον καθημερινό συνεχή αγώνα μας σε κάθε κοινωνικό χώρο, με την συνεχή προπαγάνδιση και το άπλωμα των ιδεών μας. Γιατί θα έπρεπε εκ των προτέρων να ξέρουμε ότι αφού διαλέξαμε έναν δρόμο αυτόν της κοινωνικής επανάστασης, θα έχουμε να αντιμετωπίζουμε πάντα τέτοιες αντίξοες καταστάσεις, τέτοια εμπόδια, που θα πρέπει να τα ξεπερνάμε με τον συνεχή αγώνα κι όχι με νεκροφιλίες κι ηρωποιήσεις. Οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους σύντροφοι.
4. Το τι θα επακολουθούσε μετά την συγκέντρωση-πορεία το γνώριζαν ελάχιστοι (κι εκλεκτοί), που όχι μόνο δεν μπήκαν στον κόπο να ενημερώσουν και τους υπόλοιπους για τις προθέσεις τους, αλλά και τους οδήγησαν εκεί που τους οδήγησαν. Σε μια κατάληψη και μια σύγκρουση, όχι μόνο χωρίς περιεχόμενο, μα με αποτέλεσμα να συλληφθούν άδικα 5 σύντροφοι. Η συνέχεια του σεναρίου είναι γνωστή ήδη. Συζήτηση για συμπαράσταση, συγκέντρωση-πορεία, ενδεχόμενα νέες συγκρούσεις, νέες συλλήψεις κ.ο.κ. Μια άσκοπη, θλιβερή, ανούσια και μίζερη ανακύκλωση, που τα μόνα αποτελέσματα που φέρνει είναι το να δίνει προσχήματα από την μια στους κατασταλτικούς μηχανισμούς για να κατεβαίνουν πάνοπλοι στους δρόμους της Αθήνας και σαν στρατός κατοχής να αυθαιρετούν, να τρομοκρατούν και να συλλαμβάνουν και από την άλλη στον αστικό τύπο να μιλάει για νύχτες τρόμου με αναρχικούς και άλλα κουφά, συνεχίζοντας έτσι την χειραγώγηση της κοινής γνώμης με το οργανωμένο ψέμα σε όλο του το οργιαστικό μεγαλείο.
5. Αυτό που εμφανίζεται σαν άμεση αναγκαιότητα σ’ αυτές τις συνθήκες είναι από την μια το άμεσο και ριζικό ξεκαθάρισμα του χώρου από κάθε είδους ηγέτες κι ηγετίσκους και από την άλλη η διαδικασία απόδρασης από το ψέμμα, την μιζέρια, τα άλλοθι και τις νεκροφιλίες. Για να μην δοθεί άλλη διάσταση πλέον σε θεωρίες και πρακτικές που ως τώρα καταντούσαν θλιβερά ιδεολογίστικα και πρακτικίστικα θεάματα. Τα θεάματα κι οι εκτονώσεις ταιριάζουν στα ποδοσφαιρικά γήπεδα κι όχι στην αναρχική δράση. Αν πραγματικά υπάρχουν ελπίδες, αυτές βρίσκονται μόνο στον καθημερινό, συνεχή αγώνα, στο άπλωμα των αναρχικών ιδεών σε όλη την κοινωνία, στην επαναστατική σύγκρουση στους κοινωνικούς χώρους και χρόνους.
ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΠΑΛΕΨΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΓΝΗΣΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ
24/3/1988
