Στις 5 Μάη 1908, γεννήθηκε στο Almudévar της επαρχίας Aragon, στην Ισπανία, η Maria Ascaso Abadia, νεότερη αδελφή των αναρχικών αδελφών Domingo και Francisco Ascaso.
Το 1924 μετακόμισε στη Γαλλία με τη μητέρα της για να συναντήσει τα αδέλφια της Domingo και Francisco. Το 1926 συμμετείχε στις δραστηριότητες της Επιτροπής Ascaso, Durruti και Jover, που δημιουργήθηκε για να απαιτήσει την ελευθερία των τριών αναρχικών που κρατούνταν στη Γαλλία και κινδύνευαν να εκδοθούν στην Ισπανία.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1936 και του Εμφυλίου Πολέμου ήταν υπεύθυνη για την Αποικία Ascaso-Durruti, που δημιούργησε η Solidaridad Internacional Antifeixist (SIA - Διεθνής Αντιφασιστική Αλληλεγγύη), όπου υποδέχηκε περίπου 300 παιδιά, κυρίως ορφανά.
Στις αρχές του 1940 μπόρεσε να διαφύγει από την Ισπανία και να φτάσει στη Δομινικανή Δημοκρατία από όπου το 1942 μετακόμισε στο Μεξικό όπου συνέχισε τη δράση της για να βοηθήσει τους εξόριστους. Πέθανε από καρκίνο στις 10 Μάρτη 1968 στην Πόλη του Μεξικού.
Στη φωτογραφία η Maria Ascaso Abadia εικονίζεται με τον Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...Αργύρης Αργυριάδης
H Αναρχία αποτελεί ένα πολύμορφο σύνολο πολιτικών ιδεών και εκφράζει την δυνατότητα οργάνωσης μιας κοινωνίας χωρίς εξουσία. Κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα ο Αναρχισμός αποτέλεσε ένα σημαντικό κοινωνικό κίνημα με αρκετή επιρροή και υποστηρικτές τόσο στην «γενέτειρα» του Ευρώπη όσο και στην πολλά υποσχόμενη τότε νεαρή Αμερική. Αν και οι Αμερικανοί επηρεάζονται (αλλά δεν επηρεάζουν) από τον Ευρωπαϊκό Αναρχισμό, ο Αμερικανικός Αναρχισμός ειδικά στις ΗΠΑ ακολουθεί μια ξεχωριστή πορεία στον τρόπο διαμόρφωσης του αρκετές φορές άγνωστη στους πολλούς η οποία αν απομονωθεί από το ιστορικό κοινωνικό πλαίσιο τους μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα. Ο αναρχισμός για...
Την 1η Μάη 1921, εκτελέστηκε από τους Μπολσεβίκους ο Dmitry Popov, εξέχων Ρώσος αναρχικός, με αποφαστική συμμετοχή στην Ουκρανική αγροτική επανάσταση του 1918.
Γεννημένος στη Μόσχα, πολύ νεαρός άνδρας άρχισε να εργάζεται ως χειριστής εργαστηρίων της πρωτεύουσας. Αργότερα, εργαζόμενος ως ναύτης στο στόλο της Βαλτικής, θα πρωταγωνιστήσει στη λαϊκή εξέγερση του Οκτώβρη του 1917.
Αφού εξέφρασε τις διαφωνίες του με την κατεύθυνση που πήραν οι Μπολσεβίκοι, όσον αφορά την καταστολή του κράτους και το καπέλωμα της Ρωσικής Επανάστασης, εντάσσεται το 1919 -ως μέλος ενός αποσπάσματος του Κόκκινου Στρατού- στις τάξεις του Ουκρανικού Εξεγερμένου Επαναστατικού Στρατού (μαχνοβίτες) που επί έναν χρόνο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018