No Gods No Mastrs No Peripheries * Global Anarchisms
Edited by Barry Maxwell and Raymond Craib
Institute for Comparative Modernities / PM Press
USA 2015
Ήταν μήπως ο αναρχισμός που άνθισε σε περιοχές εκτός της Ευρώπης κάτι που εισήχθηκε καθώς και ένα σενάριο προς μίμηση; Μήπως βρισκόταν διαρκώς σε αντίθεση με τα άλλα ρεύματα της Αριστεράς;
Οι συγγραφείς αυτής της συλλογής κειμένων απαντούν στα ζητήματα των γεωγραφικών και πολιτικών περιφερειών. Με βάση πρόσφατη έρευνα με την οποία έχει δοθεί έμφαση στις πολλαπλές προελεύσεις της αναρχικής σκέψης και πράξης, θέτουν προβληματισμούς σχετικά με τις ιστορίες και τους πολιτισμούς των αντικρατικών αλληλοβοηθητικών κινημάτων του περασμένου αιώνα πέρα από τα όρια μιας τεχνητά συνεκτικής Ευρώπης.
Ταυτόχρονα, επανεξετάζουν τις ιστορικές σχέσεις ανάμεσα στον αναρχισμό και τον κομμουνισμό χωρίς να εκκινούν από τη θέση των σεχταριστικών διαφορών (π.χ., μαρξισμός έναντι αναρχισμού). Μάλλον, ρίχνουν μια αποφασιστική ματιά στο πώς διασταυρώνονται ο αναρχισμός και ο κομμουνισμός, πώς η εξεγερτική αριστερά εμφανίστηκε -και στην πραγματικότητα υπήρξε-, πολύ πιο οικουμενική, ευρύχωρη και εκλεκτική από όσο συχνά απεικονίζεται, αποκαλύπτοντας ότι μια τέτοια ευρυχωρία αποτελεί σήμα κατατεθέν της αναρχικής πρακτικής, η οποία είναι προεικόνιση της πολιτικής της και αντι-ιεραρχικής και αντιδογματικής υφής όσον αφορά την ηθική της.
Το εν λόγω βιβλίο είναι μια έκδοση που έγινε κατορθωτή σε συνεργασία με το Institute for Comparative Modernities (Ινστιτούτο Συγκριτικής Νεωτερικότητας), είναι μια συλλογή περιλαμβάνει συνεισφορές των Gavin Arnall, Mohammed Bamyeh, Bruno Bosteels, Raymond Craib, Silvia Rivera Cusicanqui, Geoffroy de Laforcade, Silvia Federici, Steven J. Hirsch, Adrienne Carey Hurley, Hilary Klein, Peter Linebaugh, Barry Maxwell, David Porter, Maia Ramnath, Penelope Rosemont και Bahia Shehab
ΕΙΠΑΝ
Με ένα ευρύ πεδίο δράσης, απλόχερα οικουμενικό στην προοπτική, τολμηρό στην προσπάθειά του να δώσει έμφαση, εκτός των πολλών νημάτων και τάσεων tensions του αναρχισμού, η συλλογή αυτή αψηφά τα σύνορα και τις κατηγοριοποιήσεις. Φωτίζει εξερευνήσεις στον παν-αναρχισμό (pan-anarchism) και προσφέρει ένα πολυπόθητο αντίδοτο στους μυωπικούς χαρακτηρισμούς που ταλανίζουν το κόκκινο και το μαύρο.
Sasha Lilley, συγγραφέας του “Capital and Its Discontents”.
Αυτή η υπέροχη συλλογή αμφισβητεί την εύνοια και το προνόμιο της Ευρώπης, ως το πρωτότυπο και φυσικό εργαστήριο στο οποίο αναπτύχθηκαν οι αντικρατικές ιδέες καθώς και την πεποίθηση ότι ο αναρχισμός και ο κομμουνισμός δεν θα μπορούσαν να διασταυρωθούν παρά μόνο με καρποφόρους τρόπους. Αντλώντας από μη δυτικές περιοχές (από τη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Νότια Ασία) οι συγγραφείς της καταδεικνύουν ότι τα αντιεξουσιαστικά κινήματα αναπτύχθηκαν τόσο σε ως τοπικά όσο και ως παγκόσμια ρεύματα για να συγκροτήσουν μια νέα χειραφετητική πολιτική, αποδεικνύοντας ότι η αναρχία και ο αναρχισμός ήταν ανέκαθεν παγκόσμια.
Barry Carr, Πανεπιστήμιο La Trobe (Μελβούρνη).
Αυτή η υπέροχη συλλογή δοκιμίων συμπίπτει με μια αφύπνιση του ενδιαφέροντος για τον παγκόσμιο αναρχισμό. Μια ιδιόρρυθμη, συναρπαστική και ευφάνταστη συλλογή, η “Ούτε Θεοί Ούτε Αφέντες, Ούτε Περιφέρειες - Παγκόσμιοι αναρχισμοί”, είναι βέβαιο ότι θα γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος αναφοράς για τους ακτιβιστές και ακαδημαϊκούς.
Andrej Grubacic, πρόεδρος του Anthropology and Social Change Department (Τμήμα Ανθρωπολογίας και Κοινωνικής Αλλαγής) του California Institute of Integral Studies.
Ξεκινώντας από το Kabylie στο Όκλαντ, από το...
Στη φωτογραφία η πρώτη σελίδα του αναρχικού βραζιλιάνικου περιοδικού “A Plebe” στην έκδοσή του στις 21 Ιούλη 1917, με τη φράση “Ο προλετάριος στην εξέγερση επιβεβαιώνει το δικαίωμά του στη ζωή”. Το εν λόγω περιοδικό αποτελεί ένα πολύ σημαντικό έγγραφο κοινωνικής ιστορίας, αλλά όχι μόνο αυτό ... Το περιοδικό “Α Plebe” υπήρξε κοινωνικός οργανωτής μέσω επικεφαλίδων, κειμένων και εικόνων, ένα μέσον σκέψης και δράσης.
...- Δημήτρης Τρωαδίτης
- Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων
Η Αυστραλία έχει ένα περήφανο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα με πολλές και πλούσιες παραδόσεις. Την επόμενη βδομάδα έχουμε την 1η Μάη, που παραδοσιακά, εκτός από ημέρα των… λουλουδιών, είναι και ημέρα αγώνα της διεθνούς εργατικής τάξης. Κι αυτό γιατί αυτή την ημέρα το 1886 έγιναν οι μεγάλες διαδηλώσεις των τότε εργατικών συνδικάτων στις ΗΠΑ, με τις οποίες ζητείτο η καθιέρωση και θεσμοθέτηση της εργάσιμης ημέρας των οκτώ ωρών.
Πόσοι γνωρίζουν, όμως, ότι οι κινητοποιήσεις για το συγκεκριμένο θέμα είχαν ξεκινήσει πολύ πιο νωρίς στη Μελβούρνη και, μάλιστα, είχαν και επιτυχή κατάληξη;
Σαν χθες, 21 Απρίλη 1856, οι λιθοξόοι (stonemasons) στη Μελβούρνη,...
- Η 19χρονη ηρωίδα Maria Silva Cruz
- Κάρλος Ταΐμπο: Να μπει τέλος στον φιλελεύθερο μηχανισμό αποβλάκωσης
- Levinson Yakov Iosifovich - Από τον αναρχισμό στην πολεμική αεροπορία
- Yakov Dubinsky - Η ψυχή του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού
- “La Donna Libertaria”
- Έκθεση-εκδήλωση για τον Juan Gómez Casas, ιστορικό γενικό γραμματέα της CNT
- Η αντεπανάσταση προελαύνει
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
