Στις 19 Ιούλη 2016, μια ομάδα συντρόφων ίδρυσε την Αναρχική Οργάνωση της Κόρδοβα (Organización Anarquista de Córdoba), στο πλαίσιο μιας δημόσιας παρουσίασης στην πόλη αυτή. Η επιλεγμένη αυτή ημερομηνία συνέπεσε με την έναρξη της Ισπανικής Κοινωνικής Επανάστασης του 1936, μια αρκετά σημαντική χειρονομία για τον αναρχισμό και με την οποία αισθανθήκαμε ταυτισμένοι από την πλούσια εμπειρία του αγώνα και της οργάνωσης.
Η πρόκληση ήταν μεγάλη, δεν υπήρχε άλλη πρόταση στην Κόρδοβα, τουλάχιστον από τη δεκαετία του '70, σαν την OAC, αλλά η ιδέα ήταν σαφής: να συγκροτήσουμε μια οργάνωση εναρμονισμένη στη γραμμή του οργανωμένου αναρχισμού της εσπεσιφιστικής (especifista) παράδοσης με μαχητικότητα τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Mε βάση την εμπειρία και χάρη στη βοήθεια της Αναρχικής Ομοσπονδίας του Rosario (Federación Anarquista de Rosario - FAR), διαμορφώσαμε τα πολιτικά μας εργαλεία, όσον αφορά την ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης, τη διάδοση των ιδεών και την ελευθεριακή προπαγάνδα.
Κατανοώντας τον αναρχισμό ως μια χειραφετητική πρόταση για τους καταπιεσμένους του κόσμου, είδαμε ότι για πολλά χρόνια ότι ο αναρχισμός είχε χάσει τον κοινωνικό του χαρακτήρα, αυτό δηλαδή για το οποίο είχε δημιουργηθεί, και περιοριζόταν σε χώρους συζήτησης, αφού οι αναρχικοί δεν συμμετείχαν πλέον στα συνδικάτα και την ταξική πάλη γενικά. Ωστόσο, είδαμε συντρόφους να ενεργοποιούνται ή να αγωνίζονται σε διάφορους κοινωνικούς και πολιτιστικούς χώρους, αν και η πρόταση μιας οργάνωσης που να προάγει τη μαχητικότητα του αναρχισμού ήταν κάτι χαλαρή και δεν μπορούσε να παγιωθεί στα γεγονότα.
Η ιδέα και η θέλησή μας κατευθύνεται προς την συγκρότηση μιας οργάνωσης που να προάγει τη μαχητικότητα του αναρχισμού με μια σταθερή προγραμματική βάση, με σαφείς στόχους, τακτικές και στρατηγικές σύμφωνα με την πραγματικότητα στην οποία ζούμε, πάντα με τη μαχητική πρόθεση στο κοινωνικό περιβάλλον, για την ενίσχυση των αγώνων και των οργανώσεων από τα κάτω μέσω της άμεσης δράσης και της δημοκρατίας της βάσης. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, παρεμβήκαμε σε διαφορετικά μέτωπα όπως το φοιτητικό και το συνδικαλιστικό.
Η ιστορία της OAC είναι μια ιστορία συλλογικής οικοδόμησης, μια ιστορία συντρόφων που, με θέληση, δέσμευση και σταθερότητα, μεγαλώνει ημέρα με την ημέρα. Στο πολιτικό επίπεδο, αλλά κυρίως στην κοινωνική αρένα, όπου ο αναρχισμός δημιουργεί τις ρίζες του, χέρι-χέρι με τους συντρόφους μας.
*Μετάφραση/απόδοση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Συνελθώντες σε συνέδριο στο Saint-lmier λίγο μετά το συνέδριο της Χάγης, οι φεντεραλιστές ξεκίνησαν με την ανάκληση των αποφάσεων που είχαν ληφθεί στο τελευταίο, ιδιαίτερα αυτών που αφορούσαν την αποπομπή του Μπακούνιν και του James Guillaume, πριν προχωρήσουν στην αποπομπή του Γενικού Συμβουλίου της Νέας Υόρκης και υιοθετήσουν μια σαφή και δυναμική στάση στο κεντρικό ζήτημα της πολιτικής δράσης του προλεταριάτου:
Ψήφισμα 3
Η Φύση της πολιτικής δράσης του προλεταριάτου
Εξετάζοντας
Ότι η επιδίωξη να επιβληθεί στο προλεταριάτο μια πολιτική γραμμή ή ένα ενιαίο πολιτικό πρόγραμμα ως η μόνη οδός που μπορεί να το οδηγήσει στην κοινωνική χειραφέτηση είναι ένα...
Με αφορμή την τρομερή και άδικη έξωση του αυτοδιαχειριζόμενου κουρδικού καταυλισμού στο Λαύριο, θυμήθηκα ότι και στο παρελθόν υπήρχαν προσπάθειες αυτοοργάνωσης εκεί.
Στην φωτογραφία που παρατίθεται εδώ απεικονίζεται ο Βούλγαρος αναρχικός Αντόν Νικόλοβ. Αυτός και πολλοί άλλοι Βούλγαροι αντιφρονούντες διέφυγαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1940, προκειμένου να αποφύγουν τις διώξεις από την ολοκληρωτική εξουσία του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Μόλις έφτασαν στην Ελλάδα, πολλοί από αυτούς στάλθηκαν στο στρατόπεδο προσφύγων στο Λαύριο. Εκεί υπήρχαν πολλά μέλη του Αγροτικού Κόμματος, αλλά και πολλοί αναρχικοί -ο Αντόν Νικόλοβ, ο Ντίνιο Ντίνεβ (ο τελευταίος συντάκτης της βουλγαρικής αναρχοκομμουνιστικής εφημερίδας “Εργατική Σκέψη”, πριν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018