Ο Franz Pfemfert γεννήθηκε στην πόλη Loetzen της ανατολικής Πρωσίας (σήμερα ονομάζεται Gizycko και ανήκει στην Πολωνία) στις 20 Νοέμβρη 1879. Λίγο μετά τη γέννησή του η οικογένειά του μετακόμισε στο Βερολίνο και ο Franz φοίτησε στο Γυμνάσιο Joachimsthal.
Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1892, η μητέρα του τον απέσυρε από το σχολείο γιατί ήθελε να την βοηθήσει στις πωλήσεις πουλερικών και ψαριών της στην περιοχή Charlottenburg του Βερολίνου. Ο Franz δεν συμβιβάστηκε με αυτό. Αντί αυτού, πήγε να ζήσει με τον παππού του στο Loetzen για λίγο, πριν κάνει ταξίδια στη Γερμανία για ένα χρόνο.
Γύρω στο 1900, πιθανότατα, εργάστηκε για κάποιο διάστημα ως αγγελιοφόρος και πιθανότατα έκανε και κάποια μαθητεία στην τυπογραφία. Την ίδια περίπου εποχή έκανε τις πρώτες του επαφές τόσο με αναρχικούς όσο και με λογοτεχνικούς κύκλους. Μεταξύ άλλων, γνώρισε τον αναρχικό Senna Hoy και τα πρώτα του ποιήματα εμφανίστηκαν στην εφημερίδα του Hoy “Der Kampf” (“Ο Αγώνας”) και σε μια άλλη αναρχική εφημερίδα, την “Die Arme Teufel” (“Ο φτωχός διάβολος”) το 1904. Τον προηγούμενο χρόνο έκανε γνωριμία, μέσω του Hoy, με την Alexandra Ramm, την οποία επρόκειτο αργότερα να παντρευτεί.
Εργάστηκε σε διάφορες εκδόσεις μεταξύ 1910-1911. Το 1910 έγινε συντάκτης του ριζοσπαστικού δημοκρατικού περιοδικού “Die Demokrat”, αλλά ήλθε σε διαμάχη με τον εκδότη του, Georg Zepler, γιατί είχε αφαιρέσει ένα άρθρο του Kurt Hiller χωρίς να συμβουλευτεί πρώτα τον Franz. Ο Franz αποφάσισε να παραιτηθεί και να δημιουργήσει το δικό του περιοδικό που ονόμασε “Die Aktion” (“Η Δράση”). Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε στις 20 Φεβρουαρίου 1911. Προοριζόταν να αποτελέσει πολιτική εφημερίδα για όλους όσοι βρίσκονταν στα αριστερά του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), αλλά και ως φόρουμ για την καλλιτεχνική πρωτοπορία της περιόδου, πάνω απ' όλα τους εξπρεσιονιστές. Το “Die Aktion” χρηματοδοτήθηκε μεταξύ άλλων από τις “Βραδιές Die Aktion”, όπου οι συγγραφείς διάβαζαν από τα άρθρα τους στην εφημερίδα. Επίσης, διοργανώθηκαν εκδηλώσεις του “Die Aktion” για γυναίκες.
Ο Pfemfert είχε από καιρό επικρίνει το SPD, ιδιαίτερα την εθνικιστική του άποψη, πολύ πριν από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Με τον ερχομό του πολέμου, ο Franz έγινε φιλικός με τους μόνους δύο σοσιαλδημοκράτες βουλευτές που είχαν ψηφίσει κατά των πολεμικών πιστώσεων στο Ράιχσταγκ, τον Karl Liebknecht και τον Otto Ruhle. Το “Die Aktion” διατήρησε την αντιπολεμική του άποψη καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, αλλά δεν μπόρεσε να την επικρίνει ανοιχτά, παρακάμπτοντας τους λογοκριτές μέσω της έμμεσης έκφρασης. Ο Franz μπόρεσε να δημοσιεύσει αντιπολεμικά ποιήματα, ιδιαίτερα του Oskar Kanehl, και εξέδωσε ειδικά τεύχη αφιερωμένα στους πολιτισμούς των χωρών που βρίσκονταν σε πόλεμο με τη Γερμανία.
Το 1915 δημιούργησε το Antinationale Sozialistenpartei (Αντιεθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα). Αυτό λειτούργησε κρυφά με άλλες αντιπολεμικές ομάδες. Το 1917 η Alexandra άνοιξε μια γκαλερί και βιβλιοπωλείο, που από το 1917 έως το 1918 εξέθεταν τα έργα τους, μεταξύ άλλων, εξπρεσιονιστές ζωγράφοι της ομάδας Die Bruecke, όπως ο Karl Schmidt Rotluff και ο Egon Schiele.
Το “Die Aktion” δημοσίευσε επίσης διάφορες σειρές βιβλίων και φυλλαδίων, στη σειρά Βιβλιοθήκη Πολιτικής Δράσης έργα των Herzen, Marx, Lenin κ.λπ., στη σειρά Aeternist...
Στις 20 Μάη συμπληρώθηκαν εννιά χρόνια από τον θάνατο του καλλιτέχνη, ποιητή και αναρχικού ιστορικού Flavio Constantini.
Ο Flavio Constantini (1926-2013) ήταν αναρχικός καλλιτέχνης, ποιητής, συγγραφέας και ιστορικός. Γεννήθηκε στη Ρώμη το 1926. Οι πρώιμες επιδρομές του στην τέχνη είχαν κίνητρο περισσότερο την πνευματική απογοήτευση που επικρατούσε τότε παρά από δασκάλους της τέχνης. Ήταν η ανθρώπινη κατάσταση όπως απεικονίζεται από τον Κάφκα που θα ήταν η κυρίαρχη επιρροή στον κόσμο του Costantini. Αποσύρθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό το 1955, επέστρεψε στην Ιταλία για να ξεκινήσει μια νέα καριέρα ως σχεδιαστής υφασμάτων και εμπορικός γραφίστας. Γοητευμένος από τα κτίρια, επέλεξε...
Στις 28 Μαΐου 1902, γεννήθηκε ο αναρχικός Dario Franci στην Civitella Paganico του Grosseto, στην Ιταλία. Τον πρώτο χρόνο μετά τον πόλεμο συμμετείχε στους αντιφασιστικούς αγώνες του Πιομπινιανού προλεταριάτου πολεμώντας στην 144η ταξιαρχία των Arditi del Popolo.
Χαρακτηρισμένος από τον αστυφύλακα της Πίζας ως ανατρεπτικός προπαγανδιστής και υπό επιτήρηση, το 1926 μετακόμισε στο Τορίνο με μερικούς αναρχικούς από το Piombino.
Υπήρξε καθοριστική η συμβολή του στην οργάνωση των παράνομων εκπατισμένων και στη διανομή της οικονομικής βοήθειας της Αναρχικής Διάσωσης (Anarchic Rescue) που βοηθούσε τα θύματα των πολιτικών διώξεων.
Το καλοκαίρι του 1930 αναγνωρίστηκε ως μέλος της ομάδας Barrier di...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018