Στις 28 Μαΐου 1902, γεννήθηκε ο αναρχικός Dario Franci στην Civitella Paganico του Grosseto, στην Ιταλία. Τον πρώτο χρόνο μετά τον πόλεμο συμμετείχε στους αντιφασιστικούς αγώνες του Πιομπινιανού προλεταριάτου πολεμώντας στην 144η ταξιαρχία των Arditi del Popolo.
Χαρακτηρισμένος από τον αστυφύλακα της Πίζας ως ανατρεπτικός προπαγανδιστής και υπό επιτήρηση, το 1926 μετακόμισε στο Τορίνο με μερικούς αναρχικούς από το Piombino.
Υπήρξε καθοριστική η συμβολή του στην οργάνωση των παράνομων εκπατισμένων και στη διανομή της οικονομικής βοήθειας της Αναρχικής Διάσωσης (Anarchic Rescue) που βοηθούσε τα θύματα των πολιτικών διώξεων.
Το καλοκαίρι του 1930 αναγνωρίστηκε ως μέλος της ομάδας Barrier di Milano και χαρακτηρίστηκε από τη νομαρχία του Τορίνο ως «πεπεισμένος και ιδεολόγος αναρχικός, ικανός να συμμετέχει ενεργά σε πιθανές σκοτεινές καταστάσεις εάν προκύψει η κατάλληλη ευκαιρία».
Το 1937 επρόκεκτο να πάει στην Ισπανία, αλλά συνελήφθη στο Παρίσι και φυλακίστηκε στα κελιά του στρατώνα «des Tourelles» όπου παρέμεινε μέχρι που έπεσε η φασιστική δικτατορία.
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1970.
*Πηγή: Walter Ranieri.
