Ακόμα μια παράσταση πίσω και πάνω στις πλάτες των Κυπρίων
ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
Το Κυπριακό σαν πρόβλημα είχε πάντα δυο διαστάσεις. Η μια ήταν πρόβλημα εξουσίας και μετοχών από διαφόρους επιτήδειους (ντόπιους και ξένους), σ’ αυτό το κακάσχημο κατασκεύασμα που λέγεται Κυπριακό κράτος (—ή καλύτερα κράτη). Διάφορα μπλοκ και οργανισμοί εξουσίας [η εκκλησία, η Τουρκοκυπριακή (1) ελίτ, η Ελληνοκυπριακή (2) ελίτ, οι διανοούμενοι, οι άρχουσες τάξεις, τα καπετανάτα του φασισμού] και τα κράτη που έχουν συμφέροντα στη περιοχή (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετ-τανία, ΗΠΑ, ΕΣΣΔ) κόβουν και ράβουν λύσεις από το ’56. Το «άλυτο» του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι όλοι ήθελαν το νησί για τον εαυτό τους. Έτσι μετά από 30 χρόνια επεμβάσεων, εισβολών και πραξικοπημάτων, φαίνεται ότι αποφάσισαν να παίξουν τη ρουλέτα των μετοχών τους στη Κύπρο με πιο ειρηνικά μέσα, μέσα στα πλαίσια του διεθνούς σεναρίου της ύφεσης. Έτσι μετά από τα αδιέξοδα των διαφόρων εθνικιστικών εξάρσεων που οδήγησαν τον κοσμάκη σε αλεπάλληλες σφαγές και μετά από μια γενικότερη πλήξη με τα κλαψουρίσματα των Κυ-πραίων —οι «μεγάλες» μητέρες, πατέρες, αδελφοί κ.λπ.— άρχισαν να συγκατανεύουν για μια λύση συμβιβασμού. Άσε που αν αλλάξουν οι διάφορες αναλογίες μετοχών το Τουρκικό και το Ελληνικό κράτος ελπίζουν να τα βρουν σαν οι εμπορομεσίτες της περιοχής. Και έτσι έχουμε το Νταβός, χαμόγελα από παντού, τις συνομιλίες Βασιλείου - Ντενκτάς και την «αρχή του τέλους» όπως τόσο περήφανα δήλωσε ο πρώτος.
ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
Μα μέχρι πέρυσι οι πολιτικοί μας αγόραζαν όπλα και έκαναν επιδείξεις στρατιωτικών παρελάσεων, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες μιλούσαν για αγώνες, λευτεριές και Θερμοπύλες. Ξαφνικά το τραγούδι άλλαξε. Ίσως να κατάλαβαν ότι μια στρατιωτική νίκη πάνω στην Τουρκία (ψευδαίσθηση που καλλιεργήθηκε πολύ έντονα το τελευταίο καιρό) είναι αδύνατη. Μιλάνε βέβαια ακόμα για επιστρατεύσεις και κάνουν στρατιωτικές παρελάσεις κάθε 1η του Οκτώβρη (3), αλλά το ταμπλώ πάνω στο οποίο παίζεται το παιγνίδι έχει αλλάξει.
Άλλαξε βέβαια και η Κυβέρνηση και ο αέρας της αλλαγής πνέει από παντού παρασύροντας μαζί του τόσα χρόνια πολιτικής πλήξης με το ΔΗΚΟ (4) στην εξουσία. Ο νέος μας πρόεδρος χαρακτηρίζεται από άκρατη αισιοδοξία (που ήδη άρχισε να γίνεται συγκρατημένη...) για τις νέες συνομιλίες και το ΑΚΕΛ (5) και ο ΔΗΣΥ (6) τον υποστηρίζουν ενώ και η ΕΔΕΚ6“ —ποιος θα μας το έλεγε, η ΕΔΕΚ του «κάθε σπίτι και κάστρο»— έπιασε τους νέους αέρηδες και ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσει τη πλειοψηφία...
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Το σενάριο του έργου είχε κατατεθεί στα αρχεία της ιστορίας στις 15 του Ιούλη το 1974. Τον επόμενο μήνα χαράκτηκαν οι προδιαγραφές του παιγνιδιού. Το ’77 υπογράφτηκε απ’ τους Μακάριο και Ντενκτάς (και κάτι μήνες πριν σε μυστικά αποχωρητήρια από τον κο Κληρίδη) το προ-διάγραμμα της νέας κατανομής της εξουσίας. Η «λύση» ήταν πάντα η ίδια: Ομοσπονδία τη λένε που εν ολίγοις σημαίνει: Η Τ/Κ πολιτικοστρατιωτική ελίτ βασισμένη στους δίκαιους φόβους της κοινότητας τους που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και καλυμμένη από τις ξιφολόγχες του Αττίλα, θα έπαιρνε ένα κομμάτι του νησιού σαν δικό της χώρο αστυνόμευσης με πρωτεύουσα τη Κερύνεια. Ο καβγάς ήταν και είναι για το πόσες και ποιες μετοχές θα έχει η κάθε εξουσία αυτού του τόπου...
Στις 4 Σεπτέμβρη 1910 γεννήθηκε ο Γερμανός καλλιτέχνης Heinz Kiwitz. Εξπρεσιονιστής Ξυλογράφος.
Ως ενεργός αντιφασίστας, συνελήφθη μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, και πέρασε από διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Απελευθερώθηκε το 1934.
Έγινε μέλος μιας ομάδας Γερμανών καλλιτεχνών στην εξορία στο Παρίσι. Το φθινόπωρο του 1937 οι καλλιτέχνες Max Ernst, Otto Freundlich, Hans Hartung, Heinz Kiwitz και Gert Wollheim ίδρυσαν την Union des Artistes Allemands Libres.
Το 1938 η ομάδα διοργάνωσε μια έκθεση με τίτλο Cinq Ans de Dictateure Hitlerienne.
Πέθανε το 1938 στην Ισπανία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...
Στις 26-31 Αυγούστου του 1907 έλαβε χώρα το Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο στο Άμστερνταμ.
Στο διάστημα μιας βδομάδας, οι σύνεδροι που συμμετείχαν στο Συνέδριο ασχολήθηκαν σοβαρά με μια σειρά καίριων ζητημάτων που απασχολούσαν το διεθνές αναρχικό κίνημα της εποχής, όπως το πάντα ακανθώδες ζήτημα της οργάνωσης, της δουλειάς στο συνδικαλιστικό κίνημα, το ζήτημα της γενικής απεργίας ως μεθόδου πάλης και διάφορα άλλα, καθώς και την πιθανότητα ίδρυσης μιας νέας Αναρχικής Διεθνούς.
Σύνεδροι
Στο συνέδριο συμμετείχαν πολλοί αναρχικοί και αναρχικές από όλον τον κόσμο....
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018