…ΤΖΙΝΟ (ένας εργάτης): Άκουσα ότι συζητάτε για τα κοινωνικά ζητήματα τα βράδια και ήρθα να κάνω, με την άδειά σας κύριοι, μια ερώτηση στον φίλο μου τον Τζόρτζιο. Πες μου, είναι αλήθεια ότι εσείς σι αναρχικοί Θέλετε να καταργήσετε την αστυνομία;
ΤΖΟΡΤΖΙΟ: Φυσικά. Γιατί, δεν συμφωνείς; Από πότε έγινες φίλος της αστυνομίας και των καραμπινιέρων;
ΤΖΙΝΟ: Δεν είμαι φίλος τους και το ξέρεις. Όμως δεν είμαι και φίλος των δολοφόνων και των κλεφτών, και Θα ήθελα η περιουσία μου και η ζωή μου να προστατεύονται ..και μάλιστα καλά.
ΤΖΟΡΤΖΙΟ: Και ποιος θα σε προστατεύσει από τους προστάτες; Νομίζεις ότι αναίτια σι άνθρωποι γίνονται κλέφτες και δολοφόνοι; Νομίζεις ότι ο καλύτερος τρόπος για να είμαστε ασφαλείς είναι να βάλουμε πάνω απ’ το κεφάλι μας μια συμμορία, η οποία, με την πρόφαση ότι μας προστατεύει. θα μας καταπιέζει, Θα μας εκβιάζει και θα κάνει χίλιες φορές μεγαλύτερο κακό από όσο όλοι οι κλέφτες και οι δολοφόνοι μαζί; Δεν Θα ήταν καλύτερα να εξαλείψουμε τις αιτίες του κακού έτσι ώστε όλοι να μπορούν να ζουν καλά, χωρίς ν’ αρπάζουν την μπουκιά απ’ το στόμα του συνανθρώπου τους, και όλοι να μπορούν να μορφώνονται και να αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους, αποβάλλοντας από την καρδιά τους τα φθοροποιά πάθη της ζήλιας, του μίσους και της εκδίκησης;
ΤΖΙΝΟ: Μα τι λες! Οι άνθρωποι είναι κακοί εκ φύσεως, κι ον δεν υπήρχαν νόμοι, δικαστές, στρατιώτες κι αστυνομικοί να μας συγκρατούν, Θα κατασπαράζαμε ο ένας τον άλλον σαν πεινασμένοι λύκοι.
ΤΖΟΡΤΖΙΟ: Αν είναι έτσι όπως τα λες, θα υπήρχε ένας ακόμη λόγος για να μην δώσουμε σε κανέναν την εξουσία να κυβερνά και να ορίζει την ελευθερία των άλλων. Αναγκασμένος να μάχεται εναντίον όλων, κάθε άνθρωπος με συνηθισμένη δύναμη Θα διέτρεχε τον ίδιο κίνδυνο σ’ αυτήν την μάχη και θα μπορούσε να είναι είτε χαμένος, είτε κερδισμένος. Θα ήμαστε άγριοι, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσαμε να απολαύσουμε την σχετική ελευθερία της ζούγκλας και τα άγρια ένστικτα των θηρίων. Αν όμως δίναμε εκουσίως σε ορισμένους το δικαίωμα και την εξουσία να επιβάλουν την θέλησή τους, τότε, αφού για σένα το γεγονός και μόνο ότι είμαστε άνθρωποι μάς ωθεί στον αλληλοσπαραγμό, Θα ήταν σαν να δεχόμαστε από μόνοι μας την σκλαβιά και την φτώχεια. Όμως αυταπατάσαι, καλέ μου φίλε. Η ανθρωπότητα είναι καλή ή κακή ανάλογα με τις συνθήκες. Αυτό που είναι κοινό στα ανθρώπινα όντα είναι το ένστικτό της αυτοσυντήρησης και η επιθυμία για ευημερία και πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων τους. Αν για να ζεις καλά θα έπρεπε να κακομεταχειρίζεσαι τους άλλους, ελάχιστοι μόνο Θα είχαν το απαραίτητο σθένος να αντισταθούν στον πειρασμό. Αν βάλεις όμως τους ανθρώπους να ζήσουν σε μια κοινωνία μαζί με τους συνανθρώπους τους με συνθήκες ευνοϊκές για την ευημερία και την ανάπτυξή τους, θα απαιτηθεί μεγάλη προσπάθεια για να είναι κακοί, όπως ακριβώς σήμερα απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για να είναι καλοί
ΤΖΙΝΟ: Εντάξει, ίσως και να είναι όπως τα λες. Εν τω μεταξύ όμως, καθώς αναμένουμε την κοινωνική αλλαγή, η αστυνομία αποτρέπει την διάπραξη εγκλημάτων.
ΤΖΟΡΤΖΙΟ: Την αποτρέπει;...
ΤΖΙΝΟ: Εννοώ ότι αποτρέπει μεγάλο αριθμό εγκλημάτων και...
(Το κείμενο αυτό γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στην αγγλική «Freedom» το Φεβρουάριο του 1921, λίγο μετά το θάνατο του Κροπότκιν τον ίδιο χρόνο, με τον τίτλο «Kropotkin at Work». Το 1998 κυκλοφόρησε σε ξεχωριστή μπροσούρα από το Barricade Books/Infoshop, στη Μελβούρνη, από όπου και έγινε η ελεύθερη μετάφραση που ακολουθεί).
Η προσωπικότητα και οι ιδέες του Κροπότκιν ήσαν τόσο πολύ διαδεδομένες ανάμεσα στους συντρόφους και το ευρύ κοινό, τουλάχιστον μέχρι το 1914, που ελάχιστα μόνο μένει να ειπωθούν αυτή την ώρα του θανάτου του, όταν κάποιος δεν έχει διάθεση να συλλέξει το πλήθος των...
Μεξικάνοι:
Το Οργανωτικό Συμβούλιο του Μεξικάνικου Φιλελεύθερου Κόμματος βλέπει με συμπάθεια τις προσπάθειες σας να θέσετε σ’ εφαρμογή τα ευγενή ιδεώδη της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής χειραφέτησης, των οποίων η θριαμβευτική επικράτηση στη γη θα βάλει τέλος στην ήδη εκτεταμένη διαμάχη μεταξύ ανθρώπων, η οποία οφείλεται στην ανισότητα πλούτου που πηγάζει από την αρχή της ατομικής ιδιοκτησίας.
Κατάργηση αυτής της αρχής σημαίνει καταστροφή όλων των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, θρησκευτικών και ηθικών θεσμών που διαμορφώνουν το περιβάλλον στο οποίο ασφυκτιά η ελεύθερη πρωτοβουλία και η ελεύθερη συνεργασία των ανθρώπων, οι οποίοι, για να μην πεθάνουν, είναι υποχρεωμένοι να διεξάγουν αναμεταξύ τους...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018