Στις 23 Αυγούστου 1927 εκτελέστηκαν οι δύο διακεκριμένοι αναρχικοί Ιταλοί μετανάστες στις ΗΠΑ, Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti. Προηγήθηκε η δολοφονία ενός ταμία και ενός φύλακα εργοστάσιου στη Μασαχουσέτη, για λεία 15,776 δολαρίων, η οποία αποτέλεσε το σημείο έναρξης μιας θρυλικής ιστορίας.
Οι αστυνομικές αρχές, βασισμένες μάλλον σε ενδείξεις παρά σε αποδείξεις, προχώρησαν στη σύλληψη δυο υπόπτων. Ο Nicola Sacco ήταν τσαγκάρης, γεννημένος στην επαρχία Foggia της Ιταλίας, ο οποίος σε ηλικία 17 ετών μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Ο Bartolomeo Vanzetti, ιχθυοπώλης γεννημένος στη Β. Ιταλία, μετανάστευσε στις ΗΠΑ στην ηλικία των 20. Και οι δυο άντρες έφτασαν στις ΗΠΑ την ίδια χρονιά αλλά πέρασαν 9 χρόνια μέχρι να συναντηθούν.
Η 23η Αυγούστου, ημερομηνία της εκτέλεσης των Sacco και Vanzetti, γιορτάζεται μέχρι σήμερα από αναρχικούς και ακτιβιστές εργάτες στη Νέα Υόρκη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.Ο NicolaSacco και ο BartolomeoVanzetti ζουν για πάντα στις καρδιές μας μαζί με όλους τους αγωνιστές της ελευθερίας, και της υπεράσπισης των συμφερόντων της εργατικής τάξης.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Nicola Sacco
Γεννήθηκε το 1891, σε μια οικογένεια με δεκαεπτά παιδιά, στο Torremaggiore.Τα χρόνια που πέρασε στο χωριό του, αυτά της παιδικής του ηλικίας, ήταν τα πιο γλυκά της ζωής του.Σε ηλικία 14 ετών αφήνει το σχολείο για να δουλέψει στα χωράφια, ως εργάτης γης.Παρέα με τον αδελφό του Sabino, ονειρεύεται ταξείδια και τη φυγή για την Αμερική, τη «Γη της Επαγγελίας».Το όνειρό τους πραγματοποιείται και μια μέρα του 1908 ξεμπαρκάρουν στην Αμερική.Ο Nicola ήταν 17 ετών.
Ο Sabino δεν υπομένει την εξορία και τη ζωή του μετανάστη και, σε λιγότερο από ένα χρόνο, επιστρέφει στο χωριό.Ο Nicola επιμένει.Μαθαίνει επάγγελμα και ειδικεύεται στην καασκευή παπουτσιών.Το 1913 γίνεται μέλος σε μια αναρχική ομάδα με το όνομα «Κύκλος Κοινωνικών Μελετών» και συμμετέχει στη διοργάνωση συναντήσεων σε γειτονικές πόλεις, μοιράζει φυλλάδια και πολιτικό υλικό, οργανώνει εράνους υπέρ των απεργών και συνοδεύει τους Trescaκαι Galleani, γνωστούς επαναστάτες και αναρχικούς.
Το 1916, η ομάδα του διοργανώνει μια συνάντηση στο Milford, με σκοπό να συγκεντρώσει πόρους για την υποστήριξη των απεργών ενός εργοστασίου της Minnesota. Καθώς η αστυνομία δεν είχε επιτρέψει τη συνάντηση, οι ομιλητές συλλαμβάνονται και, μαζί τους, ο Sacco.Καταδικάστηκε στην πληρωμή κάποιου προστίμου και αυτή ήταν η μοναδική του καταδίκη, μέχρι εκείνη τη νύχτα του Μάη του 1920, που συνελήφθη μέσα σε ένα τραμ του Brokton.
BartolomeoVanzetti
«Ανώνυμος, μέσα στο πλήθος των ανωνύμων».Έτσι περιγράφεται στην αυτοβιογραφία του των είκοσι σελίδων, που έγραψε μέσα στη φυλακή του Charlestown, με τίτλο «Ιστορία μιας ζωής προλεταρίου».
Ο Bartolomeo γεννήθηκε το 1888, σ’ ένα μικρό χωριό του Piemonte, το Villafalleto.Ιδιαίτερα χαρισματικό και έξυπνο παιδί, με τεράστια έφεση για μάθηση, θα γινόταν, σύμφωνα με τους δασκάλους του, δάσκαλος ο ίδιος ή ακόμα και φιλόσοφος.Ο πατέρας του, εκτιμώντας πως οι σπουδές κόστιζαν πολύ, προτίμησε να τον βάλει, ως μαθητευόμενο, να μάθει την τέχνη του ζαχαροπλάστη, παρά να τον αφήσει να συνεχίσει τις σπουδές του.Από τόπο σε τόπο, δουλεύοντας σκληρά από πόλη σε πόλη, άρπαξε μια σοβαρότατη πλευρίτιδα, που ανάγκασε τον πατέρα του να τον αναζητήσει στο Τορίνο και να τον πάρει μαζί του στο σπίτι.Οι μέρες που πέρασε στο χωριό του αναρρώνοντας, με τη στοργική φροντίδα της μάνας του, έγραψε αργότερα πως ήταν οι πιο όμορφες της ζωής του.
Η ευτυχία του όμως δεν ήταν παρά εφήμερη, καθώς η μητέρα του, χτυπημένη από τον καρκίνο, θα πεθάνει μετά από τρεις μαρτυρικούς μήνες.Ο Vanzettiτην περιποιήθηκε με την ίδια στοργή και αφοσίωση που τον είχε περιθάλψει και εκείνη.Μετά το θάνατό της έφυγε για την Αμερική, μέσω Χάβρης, έχοντας διασχίσει τη Γαλλία με τα πόδια. Από τη Νέα Υόρκη βρίσκεται στο Πλύμουθ, όπου και παραμένει.Εκεί ανδρώνεται, δουλεύοντας σκληρά σε διάφορες πόλεις, κάνοντας όλα τα επαγγέλματα που βρίσκονταν στο τελευταίο σκαλί της κοινωνικής κλίμακας.
Για να αντισταθμίσει την έλλειψη μόρφωσης που τον απασχολούσε ιδιαίτερα, ο Vanzettiδιαβάζει μανιωδώς.Δαρβίνος, Σπένσερ, Ουγκώ, Ζολά και Τολστόι συγκαταλέγονται ανάμεσα στα αναγνώσματά του, αλλά πολύ γρήγορα πείθεται πως μόνο η αναρχία θα ελευθέρωνε την ανθρωπότητα από τις αλυσίδες της και άρχισε να εμβαθύνει στη μελέτη των έργων των Προυντόν, Κροπότκιν και Μαλατέστα, τους οποίους αγαπούσε ιδιαίτερα.
Αρχικά εργάστηκε, όπως οι περισσότεροι ιταλοί μετανάστες, στη Σχοινοποιΐα του Πλύμουθ.Χάνει τη δουλειά του μετά από τη συμμετοχή του σε μιαν απεργία μακράς διαρκείας, το 1916.Ένας συμπατριώτης του, που επιστρέφει στην Ιταλία, του πουλάει τη χειράμαξα του και την «επιχείρησή» του, ως πλανόδιος πωλητής ψαριών.Με αυτή την καινούρια του ιδιότητα, ο Vanzetti έγινε γνωστός και ιδιαίτερα αγαπητός στη συνοικία.Πεταχτά μήλα προσώπου, μουστάκια που κατέβαιναν, φιλικός με τα παιδιά που τον φώναζαν «Bart», πραγματοποιούσε καθημερινά τις παραδόσεις ψαριών σε αυτούς τους φτωχικούς δρόμους, τους γεμάτους από ιταλούς και πορτογάλους μετανάστες.
Λόγω του μεγάλου όγκου του κειμένου αλλά και τον πολυμέσων που υπάρχου δείτε την συνέχεια εδώ: http://eleftheriakos.gr/node/434
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1418170
