Λεπτομέρειες

Ángel del Rio

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

26 Δεκεμβρίου 2019

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• αναρχικό κίνημα
• κοινωνικοί αγώνες
• αντιφασισμός

Ángel del Rio*

Ο Eduardo Escot γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1919 στην Olivera στις ορεινές περιοχές πάνω από το Cadiz (Κάδιξ) της Ισπανίας, σε μια "πολύ φτωχή και αναλφάβητη" οικογένεια. Αλλά αυτές οι συνθήκες τις οποίες μοιράζονταν όλοι σχεδόν οι κάτοικοι του αγροτικού χωριού Olivera, μην μπορώντας να εκπληρώσυν ακόμα και τις πιο βασικές πολιτιστικές ανάγκες, δεν εμπόδισαν τον μαθητή Eduardo να επιδείξει μεγάλη όρεξη για σπουδές.

"Άρχισα να μαθαίνω την τέχνη του υποδηματοποιού αλλά πάντα είχα αυτή την τεράστια όρεξη να μελετώ όσο μπορώ. Πήρα μαθήματα από έναν πολύ ενδιαφέροντα δάσκαλο με το όνομα Don José Sepúlveda. Ο άνθρωπος αυτός έδινε νυχτερινά μαθήματα και εκτελέστηκε την ίδια μέρα που τα στρατεύματα του Φράνκο μπήκαν στην Olivera. Αυτό συνέβη κοντά στο μέρος όπου ζούσε. Υπήρχε και ένας άλλος δάσκαλος που εκτελέστηκε επίσης. Έτσι και οι δύο δάσκαλοι που είχα στο σχολείο εκτελέστηκαν”.

Ο δεύτερος δάσκαλος στον οποίο αναφέρεται ο Eduardo ήταν ο Antonio Juarino. Όπως και ο συνάδελφός του, ήταν μέλος της Ρεπουμπλικανής Αριστεράς (Izquierda Republicana). Το τοπικό περιστατικό δεν ήταν τυχαίο, γιατί, καθώς η στρατιωτική εξέγερση εξαπλώθηκε, οι εκπαιδευτικοί αποδείχτηκαν μια από τις κύριες ομάδες που έπρεπε να κατασταλούν.

“Το δικαίωμα στη μάθηση και την ανθρώπινη και πνευματική ανάπτυξη ήταν ένα από τα βασικά αιτήματα των προοδευτικών οργανώσεων που είχαν σημειώσει αρκετή πρόοδο στις περιοχές γύρω από το Cadiz από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η κοινωνική αλλαγή που περιμέναμε ξεκίνησε από τον εαυτό μας. Από την άποψη αυτή, η εκπαίδευση ήταν το πιο αποτελεσματικό όπλο ενάντια στη φτώχεια στην οποία παγιδεύτηκε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ανδαλουσίας”. Ο Eduardo Escot αντιπροσώπευε επάξια την κατηγορία αυτή των αυτοδίδακτων και κοινωνικά αφοσιωμένων ατόμων από νεαρή ηλικία, όπως περιγράφεται τόσο ανάγλυφα από τον Juan Díaz Del Moral, μεταξύ άλλων, στην αναντικατάστατη Ιστορία της Ανδαλουσιανής Αγροτικής Αναταραχής (History of Andalusian Peasant Agitation). Άτομα με τεράστια αίσθηση ανθρώπινης αξιοπρέπειας, άτομα που διάλεξαν να παραμείνουν σε πολλά χωριά της Ανδαλουσίας εμφορούμενα από το ελευθεριακό ιδεώδες.

"Στην ηλικία των 15 και 16 διαβάζα ήδη τα έργα του Victor Hugo στο σπίτι μου στο χωριό ... Και σε αυτή την ηλικία, κάθε βράδυ στο σπίτι, στην κουζίνα του σπιτιού των γονιών μου διάβαζα τις εφημερίδες ενώ τουλάχιστον 15 άλλοι άνθρωποι άκουγαν“.

Ο Eduardo ανέπτυξε απο νωρίς κοινωνική συνείδηση. Ο πόνος και η φτώχεια της οικογενείας και του άμεσου περιβάλλοντός του τον έκαναν να τα θεωρήσει απαράδεκτα και μη απαραίτητα στοιχεία της ανθρώπινης υπόστασης. “Το Olivera ήταν ένα χωριό που το μάστιζε η φτώχεια, όπου θα μπορούσατε να φάτε μόνο τσιμπούρια. Έτσι εξεγέρθηκα κατά της εξευτελιστικής φτώχειας στο χωριό. Οι ιδέες ήρθαν αργότερα. Με πέταξαν έξω από το εργαστήριο του τσαγκάρη, όπου ήμουν μαθητευόμενος, επειδή ήμουν επαναστάτης”.

Αυτές ήταν οι περιστάσεις που οδήγησαν στην ένταξή του στη CNT την άνοιξη του 1936. Σε εκείνο το σημείο είχε την ευκαιρία να γνωρίσει έναν εξέχοντα αναρχοσυνδικαλιστή ηγέτη που ενέπνευσε τον βαθύτατο θαυμασμό του. Αυτός ήταν ο Ángel Pestaña, βετεράνος της CNT και ιδρυτής του Συνδικαλιστικού Κόμματος. Τον Pestaña τον είδε δύο φορές σε μια ομιλία που έδωσε στην Olivera σε σχέση...

Περισσότερα …