Η φυλακή είχε τεθεί σε καραντίνα και όλες οι επισκέψεις είχαν ανασταλεί, εκτός φυσικά από την απελευθέρωση των κρατουμένων που είχαν εκτίσει την ποινή τους και την άφιξη των νέων. Μεταξύ των τελευταίων, ήταν και η Ella. Συνελήφθη μετά από ομοσπονδιακό κατηγορητήριο και μου θύμησε αυτό που μου έλειψε τόσο πολύ: τη δυνατότητα πνευματικής επικοινωνίας με μια φίλη. Συμμερίστηκε την αντίληψή μου για τη ζωή και τις αξίες μου. Από προλεταριακή οικογένεια, ήξερε τι ήταν η δυστυχία και η σκληρότητα της ζωής. Ήταν δυνατή και είχε κοινωνική συνείδηση. Αλλά ήταν επίσης ευγενική και στοργική και έμοιαζε με μια αχτίδα ηλιοφάνειας - έφερε χαρά στους άλλους κρατούμενους αλλά ακόμα μεγαλύτερη σε μένα. Οι άλλες γυναίκες την πολιορκούσαν σαν ένα αίνιγμα "Γιατί είσαι εδώ;" την ρώτησε μια φυλακισμένη. "Για κλοπή;", "Όχι”. “Διακίνηση ναρκωτικών;” "Όχι, τίποτα από αυτά" είπε η Ella, γελώντας. "Λοιπόν, τι έκανες και καταδικάστηκες σε δεκαοκτώ μήνες;" “Είμαι αναρχική” απάντησε η Ella.
Emma Goldman, “Ζώντας τη ζωή μου 1917-1928”).
Στις 21 Οκτώβρη 1918, η Gabriella Antolini οδηγήθηκε ενώπιον του δικαστή Kenesaw Mountain Landis και καταδικάστηκε στη μέγιστη φυλάκιση 18 μηνών και πρόστιμο 2.000 δολαρίων. Η 19χρονη αναρχική είχε συλληφθεί με 50 κιλά δυναμίτη και ένα πιστόλι.
Το “Κορίτσι δυναμίτης” (όπως την χαρακτήρισε η εφημερίδα) συνελήφθη στο σταθμό Union. Όταν ανακρίθηκε, έδωσε το λανθασμένο όνομα "Linda José", χαρακτήρα σε ένα αναρχικό παιχνίδι προπαγάνδας, και αρνήθηκε να συνεργαστεί με την αστυνομία.
Η Gabriella ήταν η κόρη του Sante και της Maria Antolini και είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1907 από το αναρχικό προπύργιο της Ferrara της Ιταλίας. Εργάστηκαν ως συμβασιούχοι εργάτες στις βαμβακοφυτείες της Λουιζιάνα, πριν εγκατασταθούν στη Νέα Βρετανία, στο Κοννέκτικατ όπου εργάστηκαν σε εργοστάσια. Όταν οι γονείς της ενημερώθηκαν για τη σύλληψή της, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ήταν η κόρη τους (αν και ήταν και οι ίδιοι αναρχικοί).
Μετά τη σύλληψή της, η Gabriella μεταφέρθηκε στο Waukegan όπου κρατήθηκε στη φυλακή Lake County για να περιμένει τη δίκη της. Ενόσω ήταν στη φυλακή, η Antolini σχεδίαζε μια απόδραση. Είχε κρύψει ένα μπουκάλι από γάλα το οποίο σκόπευε να κολλήσει στο τέλος της λαβής μιας σκούπας και με αυτό να “χτυπήσει” τον σερίφη της Lake County. Προτού μπορέσει να δράσει, μια συγκρατούμενή της ενημέρωσε τον σερίφη για τα σχέδιά της.
Μετά από δύο εβδομάδες στη φυλακή, η Antolini αποκάλυψε τελικά το πραγματικό της όνομα και άρχισε να λέει την ιστορία της. Δέχτηκε ότι ήταν συμπαθής προς τους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου (Ι.W.W.) - υποστηρίζοντας την αλληλεγγύη των εργαζομένων και την ανατροπή της αστικής τάξης. Ήταν επίσης γνωστή και οπαδός του αναρχικού Luigi Galleani, ο οποίος υποστήριζε τη χρήση βίας για την εξάλειψη των "καταπιεστών".
Κατά την εκτέλεση της ποινής της στη φυλακή Jefferson City στο Μιζούρι, η Antolini συναντήθηκε και συνομίλησε με την Kate Richards O'Hare, αγωνίστρια του Σοσιαλιστικού Κόμματος που φυλακίστηκε για μια αντιπολεμική ομιλία, και την Emma Goldman. Οι τρεις γυναίκες έγιναν γνωστές ως "η τριάδα" και αγωνίστηκαν για τη βελτίωση των συνθηκών φυλάκισης.
Σύμφωνα με τον γιο της Gabriella Antolini, τον Febo Pomilia, η μητέρα του παρέμεινε αφοσιωμένη αναρχική μέχρι το θάνατό της το 1984.
*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”.
