Η κοινωνική επανάσταση, ο αγώνας για την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη δεν είναι με κανένα τρόπο στρατιωτικό ζήτημα, αν και περιέχει θέματα στρατηγικής-στρατιωτικής σημασίας. Η κοινωνική ιστορία και η ταξική μνήμη αποδεικνύει ότι όσες φορές η επανάσταση στρατιωτικοποιήθηκε χάθηκε. Η Επανάσταση του ισπανικού λαού το '36 επιβεβαιώνει τους αναρχικούς.
Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη Σιδερένια Φάλαγγα, γιατί αποτελεί υπόδειγμα αναρχικών αρχών και στόχων. Αυτή η φάλαγγα πολιτοφυλάκων αποτελείτο κατά το 90% από πρώην κατάδικους των φυλακών, είτε για πολιτικά είτε για ποινικά ζητήματα.
Η φάλαγγα, που αποτελούνταν από τρεις χιλιάδες συντρόφους, ήταν αυτή που έδωσε τις πρώτες και πιο αποφασιστικές μάχες . Είχε τέτοια φήμη, που και μόνο στο άκουσμά της οι φασίστες πετούσαν τα όπλα και έτρεχαν να κρυφτούν. Άσκησε σθεναρή αντίσταση στην προσπάθεια στρατιωτικοποίησής της από την κυβέρνηση και σαμποταρίστηκε και από μερικούς αναρχικούς. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, ένα μεγάλο τμήμα της δεν συνελήφθη ούτε παραδόθηκε, αλλά μέσα από συνθήκες παρανομίας ή αυτοεξορίας συνέχισε για αρκετό διάστημα να αντιστέκεται και να αγωνίζεται ενάντια στο καθεστώς των φασιστών.
Η ιστορία δικαιώνει τους αναρχικούς αναφορικά με την κατάσταση στα τραγικά γεγονότα του ́36- ́37, και την αδυναμία γενίκευσης–μετατροπής του εμφυλίου πολέμου σε κοινωνική επανάσταση. Οι αναρχικοί, έχοντας να παλέψουν το σοβαρότερο εμπόδιο, τον μπολσεβικισμό και τους αναρχομπολσεβίκους που αναγορεύουν την κοινωνική επανάσταση σε στρατιωτικό ζήτημα, «ηττήθηκαν» φυσικά, λόγω του ότι ήταν μια μικρή μειοψηφία. Το τραγικότερο, όμως, είναι ότι έχασαν την ευκαιρία οι Ισπανοί εργαζόμενοι να οργανώσουν την κοινωνία τους από κάτω προς τα πάνω και να γενικεύσουν, να βελτιώσουν, να ισχυροποιήσουν, την κοινωνική αυτοδιεύθυνση, τον αντιαυταρχικό σοσιαλισμό και την άμεση δημοκρατία.
Το λόγο έχουν οι εργάτες – οι αγρότες πολιτοφύλακες…
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΕΚΤΑΤΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Κανονικός Στρατός ή πολιτοφυλακές με πλήρη ελευθερία;
Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από αφίσες, ταινίες και σήματα προς το τέλος του Αυγούστου και τα στρατολογικά γραφεία, που είχαν οργανωθεί αυτοσχέδια, λειτουργούσαν ασταμάτητα. Τι θα γινόταν με αυτές τις μάζες των φρεσκοστρατολογημένων, τη στιγμή που ο φασισμός και ο αντιφασισμός σχημάτιζαν νησίδες, ουδέτερες ζώνες, αξεδιάλυτα αλληλομπλεξίματα δυνάμεων, χωρίς κανένα δημιουργημένο μέτωπο; Συμπαγείς μάζες για να τις αντιτάξεις στους Μαροκινούς και τις ένοπλες ομάδες από τη Ναβάρα που οργανώθηκαν και εκπαιδεύτηκαν στο όνομα του ‘’Θεού, της πατρίδας και του βασιλιά’’, για τον εμφύλιο πόλεμο ; Ή μαχητές κατά τον επαναστατικό τρόπο, προπαγανδιστές του επαναστατικού γεγονότος, αντάρτες, ελεύθεροι σκοπευτές;
Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες ήταν διχασμένοι. Αλλά, πράγμα παράξενο, όλοι οι πολιτικοί έκλιναν υπέρ του μαζικού στρατού, επειδή προφανώς φοβούνταν μήπως φανούν όχι αρκετά διαποτισμένοι από το πολεμικό πνεύμα και μη έχοντας πολύ συνειδητοποιήσει ‘’τις ανάγκες της ώρας’’!
(...) Όλο και πιο πολύ φαίνεται αναγκαίο να αναρωτηθούμε εάν ο μιλιταρισμός των στασιαστών στρατηγών θα κατορθώσει να επιβάλει τους δικούς του τύπους πάλης στους Ισπανούς επαναστάτες ή εάν, αντίστροφα, οι σύντροφοί μας θα κατορθώσουν να αποσυνθέσουν τον μιλιταρισμό αντιπαραβάλλοντάς του μεθόδους δράσης που καταλήγουν στη διάλυση του στρατιωτικού μετώπου και στην επέκταση σε όλη την Ισπανία της κοινωνικής επανάστασης.
Τα στοιχεία της επιτυχίας που διαθέτουν οι φασίστες είναι τα παρακάτω: αφθονία υλικού, δρακόντεια σκληρότητα στην πειθαρχία, πλήρη στρατιωτική οργάνωση...
Προερχόμενος από οικογένεια φεντεραλιστών και αντικληρικαλιστών, ήταν ενεργός στην Ομοσπονδιακή Νεολαία πριν περάσει στον αναρχισμό μετά την ανάγνωση του Γκόντγουιν, του Προυντόν, του Κροπότκιν και του Μπακούνιν και την παρατήρηση του κόσμου γύρω του.
Αν και αντίκρισε το εσωτερικό εξήντα σχεδον φυλακών από την ηλικία των 18 και μετά) έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Βαλένθια, αλλά και ταξίδεψε στην Ευρώπη και την Αμερική. Ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένος με την Ιταλία και γνώριζε πολλούς από τους Ιταλούς αναρχικούς, όπως τους Malatesta, Borghi και Fabbri. Εντυπωσιάστηκε αρκετά από τον Malatesta.
Στις αρχές του 20ού αιώνα (1905) ήταν κοντά στην ομάδα “Avenir
Yuri Glushakov
Το 1925, η GPU (Κεντρική Πολιτική Διεύθυνση) του Gomel συνέλαβε τον εργαζόμενο συντήρησης σιδηροδρόμων Korostelev στο τμήμα διπλής γραμμής Yakimovka (στο 446 χιλιόμετρο του Δυτικού Σιδηροδρόμου). Η πρώτη σελίδα του αρχειοθετημένου φακέλου του εν λόγω κρατούμενου είναι βασικά ένα κομμάτι ενός φύλλου χαρτιού με την αρχή μιας χειρόγραφης βιογραφίας ενός F. D. Korostelev. Το φύλλο είναι τσαλακωμένο και καλυμμένο από καφέ κηλίδες, πιθανώς ίχνη αίματος, το οποίο μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι χρησιμοποιήθηκε η «φυσική ενεργή μέθοδος ανάκρισης» (όπως ήταν γνωστή τότε). Το επόμενο φύλλο περιέχει μαρτυρία-κατάθεση του V. V. Kolyada, ενός αναρχικού που κρυβόταν με το...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018