1 Δημοκρατία της Μακεδονίας: O εθνικισμός και όλα αυτά που επισκιάζει
Την προηγούμενη χρονιά η Δημοκρατία της Μακεδονίας γιόρτασε τα 20 χρόνια της ανεξαρτησίας της. Στην πραγματικότητα ένας τέτοιος εορτασμός δεν είχε να προσφέρει τίποτα. Πρώτα απ’ όλα, η ίδια η κρατική υπόσταση δεν αποτελεί λόγο για κανενός είδους γιορτή. Ακόμα κι αν η έννοια της ανεξαρτησίας είναι μια «μεγάλη» λέξη και ένα ανεξάρτητο κράτος μπορεί να ακούγεται ελκυστικό, το κρατικό σύστημα δημιουργείται με σκοπό να προστατεύει τα συμφέροντα των ελίτ, ενώ την ίδια στιγμή καταπιέζει την πλειοψηφία. Η οικονομική πραγματικότητα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας σήμερα έρχεται να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Το βιοτικό επίπεδο της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού βαίνει μειούμενο ή είναι στάσιμο, το ποσοστό ανεργίας είναι, με εξαίρεση το Κοσσυφοπέδιο, το υψηλότερο στην Ευρώπη, το επίπεδο της σχετικής φτώχειας είναι περίπου 31%, τα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχώς περιορίζονται από τις σχετικές νομοθεσίες και στην πράξη παραβιάζονται, και οι κοινωνικές παροχές για τα ασθενέστερα μέλη της κοινωνίας συνεχώς μειώνονται. Οι ταξικές διαφορές έχουν επίσης εκτοξευθεί στα ύψη55.
Ανεξάρτητα από το πόσο κακή είναι η κατάσταση, οι άνθρωποι γενικά δεν προσπαθούν ενεργά να την αλλάξουν. Ένας από τους κύριους λόγους είναι η συνεχής χρήση από την πλευρά της κυριαρχίας των «εθνικών θεμάτων» για να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τα πραγματικά προβλήματα. Δυνητικές διαφορές με κάθε γειτονικό λαό, συχνά χρησιμοποιούνται από τους Μακεδόνες εθνικιστές για να κρατήσουν τα «εθνικά θέματα» ψηλά στη δημόσια ατζέντα. Τη μια, οι Έλληνες είναι εκείνοι οι οποίοι «μας απειλούν», την άλλη οι Αλβανοί, και αν όχι αυτοί τότε είναι οι Βούλγαροι. Επίσης, οι εθνικιστές φροντίζουν να υπενθυμίζουν πως ακόμα και οι Σέρβοι δεν είναι τόσο θετικά διατεθειμένοι προς την Δημοκρατία της Μακεδονίας. Για τους Μακεδόνες εθνικιστές, όπως και για όλους τους εθνικιστές, πάντα οι άλλοι είναι αυτοί που αναζητούν προβλήματα και δημιουργούν καταστάσεις. Και, όπως σε όλες τις χώρες η επιβολή αυτής της ατζέντας έχει ως συνέπεια την ευκολότερη εκμετάλλευση των ανθρώπων.
Η στάση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας απέναντι στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια χωρίζεται σε τρεις περιόδους: από το 1991 έως το 1995, από το 1995 έως το 2008, και από το 2008 μέχρι σήμερα.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η χώρα ήταν αντιμέτωπη με την απειλή του πολέμου, καθώς ο πόλεμος που είχε ήδη ξεσπάσει στα εδάφη της πρώην Γιουγκοσλαβίας μπορούσε να επεκταθεί στην περιοχή της. Οι εθνικιστικές πολιτικές των πρώην ομόσπονδων κρατιδίων είχαν ήδη αιματοκυλήσει το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής. Πέρα από αυτό, η οικονομική συνθήκη ήταν άσχημη και συνεχώς χειροτέρευε. Σε μια τέτοια συγκυρία, η κυβέρνηση δεν είχε την πολυτέλεια να περιπλέξει περαιτέρω την κατάσταση και να επιδεινώσει τις σχέσεις της με την Ελλάδα. Η παρεμπόδισης της ένταξης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στους διεθνείς οργανισμούς από τις ελληνικές αρχές, η μονομερής επιβολή εμπάργκο το 1992 και ειδικότερα το εμπάργκο της περιόδου 1994-1995 απλά έδωσε την αφορμή στους τοπικούς πολιτικούς ώστε να παρουσιάσουν την Ελλάδα ως τον κακό της υπόθεσης56. Παράλληλα, και στο ίδιο χρονικό διάστημα, η...
του Κώστα Χατζόπουλου
Mετάφραση επιμέλεια σχόλια: Δημήτρης Χρ. Ξιφαράς
*Σημείωση του "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης": Το κείμενο αυτό του σοσιαλιστή Κώστα Χατζόπουλου αναδημοσιεύεται από το αριστερό περιοδικό "Θέσεις", τεύχος 58, περίοδος: Ιανουάριος - Μάρτιος 1997. Δεν γίναμε ξαφνικά αριστεροί, αλλά το εν λόγω κείμενο παρέχει μια γενική εικόνα της εποχής, όπως και αξιόλογα ιστορικά στοιχεία, για το εργατικό κίνημα και τις σοσιαλιστικές τάσεις της περιόδου εκείνης. Επίσης, δεν υπάρχει έως τώρα μια αναρχική ή απλώς αντιεξουσιαστική εκτίνηση για τα γεγονότα των εποχών εκείνων. Οπότε το αναδημοσιεύουμε όντας ανοιχτοί σε κάθε κριτική, εκτίμηση, ίσως και αναδιάταξη με...
Μέχρι το 1881 η Θεσσαλία βρισκόταν κάτω από την Τουρκική κυριαρχία. Τη χρονιά αυτή γίνεται η προσάρτηση της από το Ελληνικό κράτος. Όμως, ο ελληνικός στρατός δεν μπήκε σαν ελευθερωτής. Την ελευθερία την ένιωσαν πεντακόσιοι νοματαίοι, οι πλούσιοι, οι ιδιοκτήτες, οι νοικοκυραίοι. Ο υπόλοιπος κόσμος το μόνο που είδε να γίνεται ήταν πως το τουρκικό μπαϊράκι αντικαταστάθηκε από το ελληνικό και οι Τούρκοι στρατιώτες από τους Έλληνες. Οι αγροτοδούλοι της Θεσσαλίας τα ίδια και χειρότερα. Γι’ αυτούς δεν πάρθηκε καμιά πρόνοια. Αντίθετα βγήκαν διαταγές που προστάτευαν τους ιδιοκτήτες «από πάσαν παράνομον ενέργειαν των αγροληπτών…». Αστυνομία, στρατός, δικαστές, μπήκαν στην υπηρεσία...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018