- Your name
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
Το κείμενο ασχολείται με τα αγροτικά κινήματα της βορειοδυτικής Πελοποννήσου την περίοδο της σταφιδικής κρίσης και στόχος του είναι να εξετάσει την επιρροή σε αυτά των νέων ριζοσπαστικών ιδεολογιών. Συγκεκριμένα του αναρχισμού, όπως αυτός εκφράστηκε από τις προδρομικές σοσιαλιστικές ομάδες των αστικών κέντρων της περιοχής, κύρια της Πάτρας και του Πύργου.
«Η σταφίδα είνε χρυσάφι….ησθένησεν όμως η σταφίς και ο χρυσός δεινώς εσπάνησεν εν τη χώρα.». 1
Στη σταφίδα, ως το βασικό εξαγωγικό προϊόν του ελληνικού κράτους και την αυστηρή της μονοκαλλιέργεια στις περιοχές της βορειοδυτικής Πελοποννήσου, στηρίχθηκε η οικονομική ζωή ολόκληρων περιοχών και πληθυσμών. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι την αρχική περίοδο της ευμάρειας και του πλούτου ακολουθεί η περίοδος της κρίσης (ως αποτέλεσμα του κλεισίματος της γαλλικής αγοράς και της συνακόλουθης υποβάθμισης του προϊόντος). Ένας κόσμος που «…μια μέρα αίφνης εξύπνησε από πλούσιος φτωχός, από ξεχρέωτος ως το λαιμό χρεωμένος…» και μια κοινωνία «…πλέουσα εις φως και λάμψιν χρυσίου ευρέθη αίφνης εις το σκότος της απελπισίας και της καταστροφής, και εις το σκότος αυτό ωσεί ανανήψων είδε την μαυρομμάταν του μη χρυσίζουσαν πλέον, αλλά μαύρην, και με όλη την γλύκαν της πικράν». 2 Αυτό είναι που γεννά τα αγροτικά κινήματα της περιόδου.
Το 1876 ιδρύεται στην Πάτρα ο «Δημοκρατικός Σύνδεσμος του Λαού» που επιτίθεται στην «…κοινωνική αθλιότητα…» και αναθεματίζει την «…φτώχεια και την αμάθεια…» ως τις «…μεγαλείτεραις πληγαίς του λαού». 3
Στην σκέψη των Πατρινών ριζοσπαστών η ευμάρεια και ο πλούτος αποτελεί προνόμιο κάποιων κοινωνικών ομάδων και σίγουρα όχι του συνόλου της κοινωνίας.
Ο Δ. Αμπελικόπουλος μιλάει για την «…τάξις, ίδια των κτηματιών, που στενάζει υπό την άτιμο μάστιγα της τοκογλυφίας…» και αλλού αναφέρεται στον εργάτη γης που «…μένει εκών άκων εν τη πενιχρά του καλύβη, συλλέγων χόρτα προς τροφή, αυξάνων ούτω την δυσπραγίαν αυτού τε και της οικογενείας του…» και προτείνει «…προστατευτικαί των εργατών εταιρίαι…. προς ενίσχυσιν και περίλθαψιν των εργατικών πληθυσμών». 4
Μπορούμε να φανταστούμε με μια σχετική ασφάλεια ότι η εμφάνιση των ριζοσπαστών του Δημοκρατικού Συλλόγου καθώς και η πολεμική που ξεκίνησαν εναντίον της «κοινωνικής αθλιότητας», της φτώχειας και της αμάθειας δεν ήταν εν κενώ. Σίγουρα, αρκετοί θα κουνούσαν το κεφάλι τους επιδοκιμαστικά στο στιγματισμό των κοινωνικών δεινών και σίγουρα κάποιοι άλλοι θα αναγνώριζαν με θλίψη στον εαυτό τους το Λαό που επικαλούνταν ο Δημοκρατικός Σύνδεσμος.
Δύο δεκαετίες μετά το βραχύβιο προδρομικό Δημοκρατικό Σύνδεσμο εμφανίζονται οι πρώτες αναρχικές ομάδες του ελλαδικού χώρου, οι αναρχικοί σύλλογοι των δύο μεγάλων αστικών κέντρων, της Πάτρας και του Πύργου. Η μητρική ομάδα της Πάτρας εκδίδει την εφημερίδα «Επί τα Πρόσω» (1896) και του Πύργου την εφημερίδα «Νέον Φως» (1898).
Οι «Ελεύθεροι Σοσιαλιστές» της «Επί τα Πρόσω» σαν τους παλιούς τους συντρόφους του Συνδέσμου δηλώνουν ότι «…θέλομεν να παύση η αθλιότης και η αμάθεια…, θέλομεν να καταργηθεί η φτώχεια…». 5 Ο Λαός, «…και όταν λέγομεν λαό εννοούμεν τον εργατικόν, τουτέστι τα δύο τρίτα της κοινωνίας…» 6 (και από την «ποσόστωση» καταλαβαίνουμε ότι στον εργατικό Λαό περιλαμβάνονται και οι αγρότες), αντιπαραβάλλεται και πάλι με τους Πλουσίους. 7
Πώς όλα αυτά τα ταιριάζουν με τον αγροτικό κόσμο και το σταφιδικό ζήτημα, μπορούμε...
- Your name
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
Γύρω στο 1930, στην Αθήνα, κάποιος με τα αρχικά Θ.Γ. εξέδιδε μια χειρόγραφη εφημερίδα με τον τίτλο «H Aναρχία», αλλά δεν υπάρχουν περισσότερα διαθέσιμα στοιχεία για τον εκδότη ή τους εκδότες της εφημερίδας αυτής.
Ωστόσο, κρίνοντας από ένα φύλλο (τεύχος 11) της εφημερίδας που έπεσε στα χέρια μας, η εφημερίδα αυτή φαίνεται ότι δεν ακολούθησε μια ξεκάθαρη αναρχική παρέμβαση ή τάση, αλλά, μάλλον, κινείτο σε πιο αριστερές θέσεις από αυτές του ΚΚΕ.
Στο φύλλο 11 (23 Φεβρουαρίου 1930), λοιπόν, δημοσιεύεται μικρό άρθρο με τίτλο «Το πρόγραμμα της εφημερίδος μας»:
«ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ...
- Your name
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
Π. Κροπότκιν «Προς τους Νέους» ΕΚΔΟΤΙΚΕΣ ΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ
Το καλοκαίρι του 1880 ο Πέτρος Κροπότκιν δημοσιεύει στην εφημερίδα Le Revolte, την οποία εξέδιδε κατά την περίοδο παραμονής του στη Γενεύη, ένα κείμενο σε συνέχειες με τίτλο «Aux jeunes gens». Σύντομα το κείμενο αυτό εκδίδεται και σε χωριστό φυλλάδιο, στο Παρίσι, και σε αγγλική μετάφραση στο Λονδίνο. Πρόκειται για ένα κείμενο άμεσο, ζωντανό και ενθουσιώδες. Απευθύνεται – σε δεύτερο ενικό πρόσωπο - στον νέο άνθρωπο, και ειδικότερα στον νέο γιατρό, επιστήμονα, δικηγόρο, μηχανικό, δάσκαλο, καλλιτέχνη, θέτοντας σε κάθε έναν από αυτούς τα ηθικά διλήμματα, με...
- Η «Σοσιαλιστική Ζωή» για τον Κροπότκιν
- Σύλληψις Σοσιαλιστού
- Για τον Ηρακλή Ν. Αποστολίδη
- Aναρχικός Eργατικός Σύνδεσμος Aθηνών για το Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο του Παρισιού του 1900
- Ηρακλής Αναστασίου, Η αντιπροσωπεία ως απόρροια του λαϊκού φρονήματος
- Ηρακλής Αναστασίου, Οι μισθωτοί
- Ηρακλής Αναστασίου, Οι βάρβαροι
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
