Στις 16 Οκτώβρη 1939 πεθαίνει η Malvina Tavares, δασκάλα σε αγροτικές περιοχές, πρωτοπόρος του Σύγχρονου Σχολείου στη Βραζιλία και εξαιρετική αναρχική αγωνίστρια.
Με καταγωγή από την Encruzilhada do Sul (RS), ως νεαρή, εκτελούσε ήδη το εκπαιδευτικό τηγς έργο μεταξύ των φτωχότερων πληθυσμών στο νότο της χώρας. Φωτισμένη οπαδός του Ferrer i Guardia, εφαρμόζει καινοτόμους για την εποχή τρόπους εκπαίδευσης, φτάνοντας ακόμη και στην κατάργηση των τιμωριών και της θρησκευτικής διδασκαλίας στην περιοχή όπου δίδασκε.
Η ζωή της και η κληρονομιά της επηρέασαν, για παράδειγμα, την εμβληματική αναρχική αγωνίστρια Espertirina Martins (που υπήρξε μαθητρια της Malvina) και τον εγγονό της, Flávio Tavares, ο οποίος συμμετείχε στην ένοπλη αντίσταση κατά της τελευταίας στρατιωτικής δικτατορίας στη Βραζιλία.
Ένα από τα πλέον κομβικά θεωρητικά κείμενα που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια, από την Αναρχική Ομοσπονδία Gaúcha (FAG) και της Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης (FAU) έχει τον τίτλο "Document Wellinton Galarza / Malvina Tavares”.
*Πηγή: Emilio Crisi.
...Ανθελληνικές ταραχές
Οι διαθέσιμες πηγές για τους έλληνες μετανάστες στην Αυστραλία είναι σχετικά λιγοστές. Σχετικά μικρός ήταν, άλλωστε, κι ο αριθμός τους: η ειδική υπηρεσιακή απογραφή του 1916 καταμέτρησε μόλις 2.398 Έλληνες σε όλη την Αυστραλία, και μέχρι το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου δεν έμελλε να ξεπεράσουν τους 4.000. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η αντιμετώπισή τους από τις αρχές και την αγγλοσαξονική πλειοψηφία του πληθυσμού υπήρξε ανέφελη. Το αντίθετο μάλιστα: η επίσημη πολιτική της "λευκής Αυστραλίας", θεσμοποιημένη από το 1901 μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του '50, είχε άμεσο αποτέλεσμα την αντιμετώπιση των συμπατριωτών μας ως μεταναστών...
Στις 15 Οκτώβρη 1895, γεννήθηκε στο Pagani του Salerno στην Ιταλία, η Emilia Buonacosa. Εργαζόταν στον τυπογραφικό κλάδο.
Από το 1913 συμπεριλαμβανόταν στους επικίνδυνους ανατρεπτικούς. Το 1927 πέρασε παράνομα στη Γαλλία και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Το όνομά της αναφέρθηκε μεταξύ των αναρχικών εκείνων που ήταν ικανοί να διαπράξουν τρομοκρατικές ενέργειες.
Τον Ιούλη του 1940 συνελήφθη και απελάθηκε στη Γερμανία και στη συνέχεια παραδόθηκε στην ιταλική συνοριακή αστυνομία. Στις 19 Οκτώβρη του ίδιου χρόνου, καταδικάστηκε για ανατρεπτική δραστηριότητα στο εξωτερικό σε πέντε χρόνια φυλάκισης. Επέστρεψε στη Lucera τον Αύγουστο του 1944, άρρωστη αλλά όχι λυγισμένη.
Τον Μάη του 1959 έκανε αίτηση...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018