…στον αδερφό μου Στέλιο Βασιλειάδη
Αφήνει τα όνειρά του στον πρώτο καφέ πνιγμένα.
Ποιοι κατεβαίνουνε στο δρόμο να ξεπεράσουν το αδιέξοδο;
Βάζει το ατσαλάκωτο κουστούμι του και σβήνει
χάνει την ύπαρξή του εγκλωβισμένος. Χάθηκε!
Ξέρουμε τον ήχο της σιωπής που φέρνει καταιγίδα!
Ποιοι ξεφεύγουν απ’ τον μικρόκοσμό τους;
Στραγγαλισμός κι ελαφρότητα!
Κάθε μέρα μια απ’ τα ίδια αποκεφαλισμένα!
Ήμουνα κι εγώ εκεί, λένε όλοι τώρα και γράφουνε και μιλάνε πολύ
και μας λένε κι ιστορίες!
Τρείς κι ο κούκος πάντα εδώ!
Ξέρουμε τον ήχο της ασημαντότητας, της εγωπάθειας, της αδιαφορίας αλλά και τον ήχο της έκρηξης ξέρουμε!
Στο δρόμο φοιτητές, ανένταχτοι πολίτες
και άλλοι
τρελοί και μαγεμένοι
αγανακτισμένες μάνες μ’ έναν καλό λόγο για τα παιδιά τους
κάποιοι με συνείδηση
κάποιοι
στους Υπομηχανικούς, στα σκαλάκια του Πανεπιστήμιου, στη Νομική.
Εμείς εδώ
όλοι οι γνωστοί κι οι άγνωστοι εδώ άπνοια και φριχτές ματιές
με το δέρμα κέλυφος άλλου κόσμου που μας συνοδεύει!
Όλοι μαζί ζώντας μέσα στα μάτια
με την ψυχή στο στόμα
λέξεις κοτρόνια κατρακυλάνε αιμόφυρτα
επιτέλους κουβέντες προς τα έξω!
Άλλοι νόμιμοι κι άλλοι παράνομοι με πολλές σκέψεις από αλλού και ποιος δεν είχε ιδέες και ποια δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες
όλοι μαζί.
Εμείς όλοι εδώ
πολίτες, περαστικοί αλλά και μαθητές κι εργαζόμενες
και φίλοι από τα παλιά
φίλοι
που γλύτωσαν απ’ τα βασανιστήρια ο κατάλογος γεμάτος
δεν ήταν όλοι εδώ
αλλά όσοι μπόρεσαν
κάνανε την καρδιά αυτού του τόπου να ραγίσει
από δύναμη ψυχής
αντοχή
εδώ πίσω από τα κάγκελα
στην Πατησίων σε μια Αθήνα έρημη και τρομαγμένη
μπροστά σε όλους έξω από τα δόντια
με τη ψυχή στις λέξεις και τα καινούρια συνθήματα
για το σύστημα και την εξουσία του.
Αν
ήταν όλοι εδώ μέσα
κι έξω από τα κάγκελα
στο Πολυτεχνείο!
Αν, βέβαια!
* Κωστής Τριανταφύλλου
Αυτόνομη ομάδα ΚΡΑΚ, Αθήνα, 1975, από το ανέκδοτο βιβλίο του ιδίου “Ποιήματα-Προκηρύξεις”
**Αναδημοσίευση από εδώ: https://www.aftoleksi.gr/2021/11/16/e-m-e-i-s-e-d-o-kostis-triantafylloy-1975/
...
Η Φεντερασιόν (πλήρης επωνυμία στα ελληνικά Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης – Φεδερασιόν Σοσιαλίστα Οβραδέρα δε Σαλονίκι στα ισπανοεβραϊκά)[1] ήταν μια μεγάλη πολυεθνική εργατική οργάνωση της πόλης της Θεσσαλονίκης, με ιδρυτή και ηγέτη τον σοσιαλιστή Αβραάμ Μπεναρόγια,[2] και μέλη σοσιαλιστές εργάτες, προερχόμενους κυρίως από την προοδευτική εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονικής και διάφορους διανοούμενους.
Ιστορία της οργάνωσης
Προϊστορία
Διάφορες ριζοσπαστικές πολιτικές ομάδες αρχίζουν να δραστηριοποιούνται στην Θεσσαλονίκη: ομάδες προσκείμενες στους τεκτονικούς κύκλους, άλλες που περιλαμβάνει παλιννοστήσαντες από το εξωτερικό. τη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία, δασκάλους κυρίως και λίγους εργάτες. Οι τεκτονικοί κύκλοι, οι προσκείμενοι στον Ιωσήφ Νεχαμά, θα κινηθούν πρώτοι μετά...
«Η ελευθερία του καθενός είναι ευθύνη όλων». Rest in Power, Nestor Makhno!
Ο Νέστορ Μαχνό πεθαίνει στις 25 Ιουλίου του 1934, εξόριστος στο Παρίσι, σε ηλικία μόλις 45 ετών. Τι θα έκανε αν ζούσε σήμερα;
Υπάρχει μια ουκρανική αναρχική παράδοση που, πριν από 100 χρόνια, αντιστάθηκε στα δεξιά και αριστερά καθεστώτα, δίνοντας την εξουσία κατευθείαν στον λαό
Του Adam Lent
Πριν από εκατό χρόνια η περιοχή του Ντονμπάς της Ουκρανίας δεν ήταν το προπύργιο του φιλορωσικού εθνικισμού που είναι σήμερα. Αντιθέτως, ήταν το προπύργιο της Μαχνοβτσίνα – ενός ριζοσπαστικού αγροτικού κινήματος και στρατού με επικεφαλής τον αξιόλογο Νέστορα Μαχνό....
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018