- Emilio Crisi
- Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων
Οι φωτογραφίες είναι από το όρος Mbororé στο Panambi, στην Αργεντινή, τοποθεσία μιας από τις περίφημες μάχες του Mbororé, την 1η Μάρτη 1641. Στην εθνικιστική ιστοριογραφία η τοποθεσία και η μάχη ήταν ένα από τα πρώτα ορόσημα για τη διεκδίκηση της εθνικής κυριαρχίας.
Εκείνη την εποχή, ένας νεοσύστατος Στρατός Γκουαρανί στη συγκρότηση του οποίου βοήθησαν αποφασιστικά οι Ιησουίτες Απόστολοι (Jesuit Missions) έμελλε να αντιμετωπίσει την προέλαση της τότε Πορτογαλικής Αυτοκρατορίας καθώς και έναν στρατό μισθοφόρων που διευκόλυνε την εμπορία σκλάβων. Όλο αυτό στο πλαίσιο της αντίστασης στη σκλαβιά και τον θάνατο, για την υπεράσπιση μιας αναπτυσσόμενης κοινότητας.
Έτσι ένας στρατός, άσχημα συγκροτημένος, με επικεφαλής στρατιωτικούς διαιτητές Guaraní, όπως οι Nicolás Ñeenguirú, Ignacio Abiarú και Francisco Mbayroba μεταξύ άλλων, αντιμετώπισε έναν στρατό αποτελούμενο από Πορτογάλους και Ολλανδούς μισθοφόρους, άπληστους για βιασμούς, δολοφονίες ή την υποταγή ντόπιων κατοίκων.
Αυτή η εμβληματική μάχη θα αποτελέσει οδηγό για την ένοπλη αντίσταση των Guaraní, 100 χρόνια αργότερα, όπου οι αρχικές κοινότητες με επικεφαλής τον Sepe Tiarayú και τον Nicolás Ñanguirú (περιέργως απόγονο του Nicolás Ñeenguirú, που συμμετείχε στη μάχη στο Mbororé έναν αιώνα πριν) αντιμετώπισαν ηρωικά το αιματηρό σχέδιο εξόντωσής τους από τα στέμματα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.
*Πηγή: Emilio Crisi.
- Percy Hill
- Αναρχική Θεωρία
Percy Hill*
Η πολιτική οικονομία είναι η μελέτη της παραγωγής και της διανομής των υλικών αγαθών, που είναι απαραίτητα ώστε μια κοινωνία να λειτουργήσει1. Ο Αναρχικός Κομμουνισμός ιδιαίτερα συνηγορεί υπέρ μια ακρατικής και αταξικής κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από δημοκρατικό έλεγχο στα μέσα παραγωγής, όπου τα αγαθά διανέμονται σύμφωνα με την αρχή “από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του”2. Οι σημαντικότερες οργανωτικές δομές είναι οι κοινοτικά ελεγχόμενες βιομηχανίες και κομμούνες, με αποκεντρωμένο σχεδιασμό παραγωγής και διανομής. Επιπλέον,...
Η απεργία πείνας ξεκίνησε στη Ρωσία από τους πολιτικούς κρατούμενους πριν από 30 και πλέον χρόνια σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κακομεταχείριση και τα βασανιστήρια στις φυλακές.
Έφερε την παγκόσμια προσοχή στην κτηνωδία που διαπράττεται κατά των πολιτικών κρατουμένων και συνέβαλε καθοριστικά στο να αναγκαστεί η ρωσική κυβέρνηση να αποδεχτεί τις συνθήκες κράτησης. Η υπόθεση που προσέλκυσε τη μεγαλύτερη προσοχή ήταν η απεργία πείνας το 1888 από πολιτικούς, στη φυλακή καταναγκαστικής εργασίας Akatui στη Σιβηρία, για να διαμαρτυρηθούν για το μαστίγωμα μιας γυναίκας πολιτικής κρατούμενης, της κυρίας Sigida. Η αποφασιστικότητα των απεργών πείνας ήταν τέτοια που έξι άνδρες πέθαναν αργά...
- Για το βιβλίο «Pré-Anarquia: Sugestões Práticas Sobre A Organização Da Sociedade Futura» του Randolfo Vella
- Η εφημερίδα “Der Arbeter Fraynd” (“Ο Φίλος του Εργάτη”)
- Στο περιθώριο του περιθωρίου: Οι γυναίκες χόμπος στην Αμερική του 19ου αι.
- Φόρος τιμής στον Joaquim Penina Sucarrats
- Αυστραλία: Οι πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στο “Work Choices” του 2005
- Ο Francesco Fantin και ο ιταλικός αναρχισμός στην Αυστραλία
- Ο αναρχικός ιστορικός Bert Altena
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
