Αυτολεξεί

Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων

27 Αυγούστου 2022

• κοινωνικοί αγώνες
• ιστορία
• ΗΠΑ,
• κοινωνικά κινήματα
• εργατική τάξη
• πολιτειακό
• radicalism

Ο Νόελ Ιγκνάτιεφ (Noel Ignatiev, 1940-2019) υπήρξε Αμερικανός συγγραφέας, ιστορικός, επηρεασμένος από τη σκέψη του ελευθεριακού CLR James, γνωστός για τη θεωρία του σχετικά με τη φυλή και για το κάλεσμά του να καταργηθεί η «λευκότητα». Ο Ignatiev ήταν συνιδρυτής της “New Abolitionist Society” και συνεκδότης του πλέον θρυλικού περιοδικού “Race Traitor” [Προδότης της φυλής], το οποίο προωθούσε την ιδέα ότι «η προδοσία της λευκότητας είναι πίστη στην ανθρωπότητα». Έγραψε το βιβλίο How the Irish Became White (Routledge, 1995), μια εξέταση των επιλογών που έκαναν οι πρώτοι Ιρλανδοί μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες, πολλοί από τους οποίους, όταν ήρθαν αντιμέτωποι με την ξενοφοβία και το ιστορικό της καταπίεσης των ίδιων, προχώρησαν στο να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να αυξήσουν τη δύναμή τους στην κοινωνία ταυτιζόμενοι ως «λευκοί» και συμμετέχοντας στην καταπίεση των πιο σκουρόχρωμων λαών. Μεταφράζουμε σήμερα για το Αυτολεξεί μια σχετική του συνέντευξη στο ZNet.

Τι ακριβώς εννοείτε με τον όρο τον τίτλο του βιβλίου σας Race Traitor; Πώς οι Ιρλανδοί έγιναν λευκοί;
Στον επίλογο του βιβλίου “Η Αυτοβιογραφία του Μάλκολμ Χ”, ο Άλεξ Χέιλι αφηγείται μια ιστορία όπου ήταν με τον Μάλκολμ στο αεροδρόμιο όταν είδαν ένα αεροπλάνο να προσγειώνεται από την Ευρώπη. Τα παιδιά από την Ανατολική Ευρώπη που κατέβαιναν από το αεροπλάνο ήταν ντυμένα με τα παραδοσιακά τους ρούχα. Ο Μάλκολμ γύρισε προς τον Χέιλι λέγοντας, «Όμορφα μικρά παιδάκια. Σύντομα θα πάνε να μάθουν την πρώτη τους αγγλική λέξη: νέγρος».

Αυτό που πραγματεύεται το βιβλίο μου είναι το πώς μια προηγούμενη ομάδα μεταναστών, οι καθολικοί Ιρλανδοί –οι πρώτοι μη προτεσταντική, μη αγγλική ομάδα Ευρωπαίων μεταναστών που έφτασε στις αρχές του 19ου αιώνα, περίπου την περίοδο κατά την οποία η εκβιομηχάνιση είχε αρχίσει να λαμβάνει χώρα – έμαθαν το αμερικανικό φυλετικό πλαίσιο και βρήκαν τη θέση τους μέσα σε αυτό.
Όταν λέω ότι οι Ιρλανδοί «έγιναν» λευκοί, αυτό στο οποίο ανατρέχω είναι ότι στην Ιρλανδία οι καθολικοί υπήρξαν θύματα ενός είδους διάκρισης που στην Ιρλανδία από πολλές απόψεις ήταν παράλληλη και ανάλογη με αυτή που εμείς, στις Ηνωμένες Πολιτείες, αποκαλούμε φυλετική διάκριση – αν και δεν υπάρχει καμία ορατή, φυσική διαφορά μεταξύ των καθολικών και των προτεστάντων στην Ιρλανδία. Παρά το γεγονός αυτό, αν υπήρχαν οποιοιδήποτε άνθρωποι που καταπιέζονταν φυλετικά στην Ιρλανδία, αυτοί ήταν οι Καθολικοί, οι οποίοι στη συνέχεια ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου βρήκαν μια νέα κατάσταση στην οποία υπήρχε μια χρωματική γραμμή – κάτι που οι ίδιοι δεν γνώριζαν, κάτι με το οποίο δεν είχαν καμία εμπειρία. Ήταν κάτι που έπρεπε να μάθουν. Έπρεπε να μάθουν τι ήταν, τι σήμαινε, πώς λειτουργούσε και πώς να βρουν τη δική τους θέση μέσα σε αυτό.

Έτσι, αυτό για το οποίο πραγματικά μιλώ είναι πώς οι Ιρλανδοί από μέλη μιας καταπιεσμένης φυλής στην Ιρλανδία έγιναν μέλη μιας καταπιεστικής φυλής στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η περίοδος που καλύπτει το βιβλίο αρχίζει το 1790 και κλείνει το 1877, αλλά η πραγματική καρδιά του βιβλίου αποτελείται από την περίοδο 1830 και 1840 όταν, νομίζω, ότι τα καθοριστικά στοιχεία βρέθηκαν πια στη θέση τους.

Στο βιβλίο συγκρίνετε την κατάσταση των Ιρλανδών πριν από τη μετανάστευσή τους με εκείνη των μαύρων στις ΗΠΑ κατά την ίδια...

Περισσότερα …