Η Αναρχική Ομοσπονδία της Μόσχας συμμετείχε ενεργά κατά τις ημέρες του Οκτωβρίου στις οδομαχίες που διεξήγαγε το προλεταριάτο της Μόσχας
Γ. Π. Μαξίμοφ – Οι πραγματικοί λόγοι για τις επιδρομές κατά των αναρχικών, Μόσχα 1918 (Ανάλυση και συμπεράσματα)
Η Αναρχική Ομοσπονδία της Μόσχας συμμετείχε ενεργά κατά τις ημέρες του Οκτωβρίου στις οδομαχίες που διεξήγαγε το προλεταριάτο της Μόσχας εναντίον των Λευκών Φρουρών και των Δεξιών Σοσιαλιστών. Εκπροσωπήθηκε στην Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή και επηρέασε δυναμικά τις μάζες αρκετών εργοστασίων και στρατιωτικών μονάδων. Η στάση της ήταν σημαντική όχι μόνο για τους Μπολσεβίκους της Μόσχας, αλλά και για τον πληθυσμό της πόλης. Η αριθμητική ανάπτυξη της Ομοσπονδίας φανερωνόταν από το γεγονός ότι εκείνη τη στιγμή υπήρχαν μεγάλες περιφερειακές ομάδες σε διάφορα τμήματα της Μόσχας, όπως το Σοκολνίκι, η Πρέσνια, το Ζαμοσβοριέκι, το Λεφόρτοβο. Η ανάπτυξη της επιρροής της σηματοδοτήθηκε από το έντονο ενδιαφέρον προς τις αναρχικές ιδέες από τις μεγάλες μάζες του λαού. Όλα αυτά ώθησαν την Ομοσπονδία σε μια όλο και μεγαλύτερη επέκταση του έργου της. Οι προπαγανδιστές και οι δάσκαλοί της γυρνούσαν τα εργοστάσια και τους στρατώνες, όπου συχνά έκαναν συνελεύσεις και διαλέξεις. Έδιναν ανάλογη προσοχή στην οργάνωση αναρχικών διαλέξεων και μαζικών συγκεντρώσεων στο κέντρο της πόλης. Η Ομοσπονδία εξέδιδε επίσης βιβλία, διεξήγαγε συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης στις αίθουσες των συλλόγων της και έβγαζε το εβδομαδιαίο έντυπο «Αναρχία» [Anarkhiia].
Όλα αυτά, ωστόσο, δεν ήταν αρκετά για τις ανάγκες της στιγμής και το τεράστιο ενδιαφέρον για την αναρχική ιδέα που έδειχνε εκείνη τη στιγμή ο πληθυσμός της Μόσχας. Έπρεπε να βρεθεί κάποιος τρόπος για την επέκταση των οργανωτικών και προπαγανδιστικών δραστηριοτήτων. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με τη δημιουργία μεγαλύτερων κεντρικών γραφείων για την Ομοσπονδία και με την έκδοση μιας μεγάλης ημερήσιας εφημερίδας αφιερωμένης στην αναρχική ερμηνεία κοινωνικών και πολιτικών γεγονότων.
Λόγω της δύναμης και της επιρροής της, η Ομοσπονδία κατάφερε να κατασχέσει το κτήριο του «Κουπετσέσκι Κλαμπ» (Εμπορικός Σύλλογος) που βρίσκεται στη Μαλάγια Ντμιτρόφκα, ένα τεράστιο και υπέροχο σπίτι, πολυτελώς διακοσμημένο και που είχε βιβλιοθήκη και θέατρο. Το κατασχεθέν κτήριο μετονομάστηκαν σε «Ντομ Ανάρτσια» –«Σπίτι της Αναρχίας». που αποδείχτηκε ότι είναι κατάλληλο για την πιο εκτεταμένη και διάφορη αναρχική δραστηριότητα. Εκείνη την εποχή η Ομοσπονδία συνήψε συμφωνία με ένα από τα μεγαλύτερα τυπογραφεία της Μόσχας, επιτρέποντάς της να αρχίσει να εκδίδει καθημερινή αντί για την προηγούμενη εβδομαδιαία εφημερίδα.
Μέχρι τον Μάρτιο του 1918, η Ομοσπονδία έγινε μια μεγάλη οργάνωση αριθμητικά. Εκτός από τις εργασίες που γινόταν εκτός του «Ντομ Ανάρτσια», υπήρχε εκτεταμένη δραστηριότητα και στα νεοαποκτηθέντα κεντρικά γραφεία. Συχνές και καλά προσεγμένες διαλέξεις και μαζικές συγκεντρώσεις γίνονταν στην αίθουσα θεάτρου του «Ντομ Ανάρτσια». Στο χώρο οργανώθηκε βιβλιοθήκη και αίθουσα ανάγνωσης, δημιουργήθηκαν κύκλοι προλεταριακού σχεδίου, ποίησης και θεάτρου και ξεκίνησαν πολλές άλλες δραστηριότητες του ίδιου είδους.
Συναγωνιζόμενη το έργο σχηματισμού του Στρατού της Κόκκινης Φρουράς, η Ομοσπονδία πρότεινε να οργανώσει μια δική της στρατιωτική δύναμη, τους λεγόμενους «Μαύρους Φρουρούς». Ένα άλλο σπίτι καταλήφθηκε και μετατράπηκε σε στρατώνα για τα νεοσυσταθέντα σώματα της «Μαύρης Φρουράς». Ο σύντροφος Καϊντάνοφ, δραστήρια φιγούρα στο αναρχικό κίνημα και μακρόχρονος σύντροφος, επιφορτίστηκε με την οργάνωση και την ηγεσία...
Δεν έχω πλέον τη δύναμη να ανάβω το φυτίλι
Αλλά διατηρώ την συνείδησή μου ανέπαφη
Άλλοι είναι εκεί και σωστά μεθούν
Στην ουσία που τροφοδοτεί την ελπίδα μου
Ένας καλύτερος κόσμος προς το καλύτερο όλων των κόσμων
Maria Lozano Molina, αναρχική, αντιφασίστρια μαχήτρια δρόμου και ποιήτρια, γεννημένη στη Σαραγόσα στις 3 Μάρτη 1914. Η Maria συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα από την ηλικία των δεκαπέντε, μέσω της ομάδας Los Solidarios (Οι Αλληλέγγυοι) - μια ένοπλη ομάδα αναρχικών που ιδρύθηκε το 1922 στη Βαρκελώνη ως απάντηση στη στρατηγική του «βρώμικου πολέμου» που χρησιμοποίησαν οι εργοδότες, οι γκάνγκστερ, η αστυνομία και η...
Φωτογραφία μελών του Groupes Anarchistes d'Action Revolutionnaire (Αναρχική Ομάδα Επαναστατικής Δράσης) και της συντακτικής ομάδας του επιδραστικού αναρχοκομμουνιστικού περιοδικού “Noir et Rouge” (“Μαύρο και Κόκκινο”) στη Γαλλία γύρω στο 1959. Ο Paul Zorkine διακρίνεται δεύτερος από αριστερά, ο Guy Bourgeois τέταρτος από αριστερά, στα δεξιά του είναι ο Christian Lagant, και ο Jean-Max Claris είναι γονατιστός δεξιά. Κανείς από αυτούς δεν ήταν ακαδημαϊκός, ωστόσο ήταν διανοούμενοι της βάσης, κάτι που δεν συνέβαινε με αρκετούς που ήταν μέλη του “Socialisme ou Barbarie” (“Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα”). Πηγή: Charlie Mowbray/Facebook.
...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018