Αρχική

: Ντιμίτρι Ιβάνοφ; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 10 Φεβρουαρίου 2020

Την 1η Μαΐου 1920, ο επικεφαλής της Κομιντέρν Γκριγκόρι Ζινόβιεφ και ο Αμερικανός αναρχικός Αλεξάντερ Μπέρκμαν -ο συγγραφέας αρκετών καταγγελιών κατά του σοβιετικού καθεστώτος- μοιράστηκαν το βήμα σε μια συγκέντρωση στην Πλατεία Θυμάτων της Επανάστασης στην Πετρούπολη.

Γράφει ο Ντιμίτρι Ιβάνοφ σήμερα:

"Οι ηγέτες του διεθνούς αναρχικού κινήματος Έμμα Γκόλντμαν και Αλεξάντερ Μπέρκμαν επηρέασαν σημαντικά την αντίληψη ανά τον κόσμο για το Κομμουνιστικό καθεστώς στη Ρωσία, περιγράφοντάς το ως δικτατορικό, που καταπιέζει βίαια τους πολιτικούς του αντιπάλους, υπονομεύοντας έτσι το δημιουργικό πνεύμα της ρωσικής επανάστασης. Τα απομνηομονεύματά τους και τα άρθρα τους βασίστηκαν στις στενές γνωριμίες τους κατά την περίοδο της πραγματοποίησης του λεγόμενου πολεμικού κομμουνισμού.

Φτάνοντας στη Ρωσία το 1920 μετά την απέλασή τους από τις ΗΠΑ, στο τέλος του επόμενου χρόνου (1921) ταξίδευαν σε ολόκληρη, τη χώρα από την Οδησσό στο Άρχαγκελσκ, συναντώντας πολλούς ηγέτες του μπολσεβίκικου κόμματος και εκπροσώπους διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Ως παρατηρητές, η Γκόλντμαν και ο Μπέρκμαν κατέλαβαν προνομιούχες θέσεις. Εξάγοντας και μελετώντας στοιχεία από τις σοβιετικές πηγές που μόλις τώρα δημοσιοποιούνται, βλέπουμε ότι η σοβιετική ηγεσία είχε αντιληφθεί ότι οι Μπέρκμαν και Γκόλντμαν ως σημαντικοί πιθανοί σύμμαχοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επέκταση της υποστήριξης της Ρωσικής Σοβιετικής Δημοκρατίας στο διεθνές εργατικό κίνημα, λόγω του εξέχοντος ρόλου τους στο αναρχικό κίνημα στις ΗΠΑ.

Ακόμη και πριν από την άφιξή τους στην Πετρούπολη, οι Γκόλντμαν και Μπέρκμαν κατάφεραν να καταλάβουν μια σημαντική θέση στο πολιτικό τοπίο της πόλης χάρη σε διακρατικές συνδέσεις διαφόρων ειδών, τόσο προσωπικών όσο και πολιτικών. Η κομμουνιστική ηγεσία ήλπιζε στη βοήθειά τους στη διάδοση της σοβιετικής επιρροής στο διεθνές αναρχικό κίνημα. Η Γκόλντμαν, ο Μπέρκμαν και οι Αμερικανοί εργάτες που απελάθηκαν μαζί τους, χρησιμοποιήθηκαν από τους κομμουνιστές σε προπαγανδιστικές εκδηλώσεις που οργανώθηκαν με στόχο να επηρεάσουν τον τοπικό πληθυσμό. Οι ιστορίες τους για την επικείμενη επανάσταση στη Δύση και την πολιτική καταπίεση στις ΗΠΑ θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την κινητοποίηση του ρωσικού πληθυσμού προς την υποστήριξη του κομμουνιστικού καθεστώτος ".

*Πηγή: https://tinyurl.com/uxwl7kw

Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης

...

: HISTORICAL ENCYCLOPAEDIA OF SPANISH ANARCHISM; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 07 Φεβρουαρίου 2020

1. Εβδομαδιαία εφημερίδα του Ισπανικού Τμήματος της Α’ Διεθνούς που αντικατέστησε την “La Solidaridad” (“Η Αλληλεγγύη”), στη Μαδρίτη το διάστημα 19 Ιούνη 1871 με 12 Απρίλη 1873, οπότε η έκδοση διέκοψε την κυκλοφορία της λόγω ιδεολογικών διαμαχών στο εσωτερικό της συντακτικής ομάδας. Αρχικά, είχε ταχθεί υπέρ της Διεθνούς αλλά από τον Νοέμβρη του 1871, με άρθρα του Mora, άρχισε να περνάει σταδιακά στο μαρξιστικό στρατόπεδο, κάτι που πίκρανε, αλλά και εξόργισε τους μπακουνικούς. Στην αρχική της προμετωπίδα διάβαζε κανείς: “Σοσιαλιστική Εφημερίδα Υπέρ της Διεθνούς”. Η αρχική εκδοτική ομάδα περιλάμβανε τους Lorenzo, Mesa, Iglesias, Pagés, Lafargue, Pauly και Engels (τον...

Περισσότερα …

: Γιώργος Νταλιάνης; Αναρχική Παρέμβαση; 02 Φεβρουαρίου 2020

100 ΧΡΟΝΙΑ. ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ (1876-1976)

Πριν 11 χρόνια έκλεισε ένας αιώνας από το θάνατο του Pierre-Joseph Proudhon, του ανθρώπου που τόλμησε πρώτος ν' αυτοχαρακτηριστεί "αναρχικός" και που συνέδεσε το αντιεξουσιαστικό κίνημα με τις βλέψεις του προλεταριάτου. Γιατί αν ο William Godwin έθεσε τις θεωρητικές βάσεις του σύγχρονου αντιεξουσιαστικού κινήματος με την περίφημη “Έρευνα σχετικά με την Πολιτική Δικαιοσύνη”* ο Pierre-Joseph ο άνθρωπος που κατασυκοφαντήθηκε όσο κανένας άλλος για να πάρει έπειτα από 100 χρόνια την ρεβάνς** γιατί “ο δάσκαλος όλων μας" -Bakunin- δεν ήταν μόνο ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης κοινωνιολογίας όπως θα πει το 1965...

Περισσότερα …