Nick Heath
Μια σύντομη βιογραφία του Ιταλού αναρχικού Franco Serantini, ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία κατά τη διάρκεια μιας αντιφασιστικής διαδήλωσης.
Ο Francisco Serantini γεννήθηκε στο Κάλιαρι της Σαρδηνίας στις 16 Ιούλη 1951 και με τη γέννησή του εγκαταλείφθηκε από τους φυσικους του γονείς. Τα δύο ονόματά του τού δόθηκαν από έναν επίσημο ενός λογοτεχνικού συλλογου ή έναν ιερέα, που είχε δει σε μια εφημερίδα μια αναφορά του συγγραφέα Romagnol που χρησιμοποιούσε το ονοματεπώνυμο αυτό.
Υιοθετήθηκε στην ηλικία των δύο χρόνων από ένα άτεκνο ζευγάρι. Μετά το θάνατο της θετής μητέρας πήγε να ζήσει με τους παππούδες του στο Campobello di Licata. Σε ηλικία 9 ετών, μεταφέρθηκε σε ένα ίδρυμα στο Κάλιαρι.
Το 1968 στάλθηκε στο Ινστιτούτο Παρατήρησης Ανηλίκων και από εκεί στο ορφανοτροφείο Pietro Thouar της Πίζας, όπου έπρεπε να τρώει και να κοιμάται. Παρακολούθησε μια σχολή λογιστικών επιχειρήσεων στην Πίζα. Η φοιτητική ζωή τον οδήγησε στις ριζοσπαστικές ιδέες και άρχισε να ενδιαφέρεται για τις οργανώσεις νεολαίας των κομμουνιστών και των σοσιαλιστών, πριν ενταχθεί στην αριστερή ομάδα Lotta Continua και τελικά να φτάσει στον αναρχισμό. Έγινε μέλος της αναρχικής ομάδας Giuseppe Pinelli, που είχε τα γραφεία της στην οδό San Martino, το φθινόπωρο 1971.
Εκείνη την εποχή, το 1968, η Πίζα, με το Τρέντι και το Τορίνο, ήταν τα κέντρα του φοιτητικού ριζοσπαστισμού των φοιτητών. Ο Franco συμμετείχε έντονα στις διάφορες πολιτικές δράσεις της περιόδου, συμπεριλαμβανομένης της Κόκκινης Αγοράς στην εργατική γειτονιά Cep, όπου φρούτα και λαχανικά πωλούνταν σε χαμηλές τιμές στους φτωχούς, διάφορες αντιφασιστικές δραστηριότητες και στις εκστρατείες απελευθέρωσης του αναρχικού Pietro Valpreda.
Στις 5 Μάη 1972 συμμετείχε σε μια αντιφασιστική διαδήλωση που καλέστηκε από τη Lotta Continua κατά της συνάντησης του Giuseppe Nicolai του φασιστικού κόμματος MSI. Η διαδήλωση δέχθηκε επίθεση από την αστυνομία. Ο Franco βρέθηκε περικυκλωμένος από μια ομάδα αστυνομικών και ξυλοκοπήθηκε άγρια.
Από εκεί μεταφέρθηκε στους στρατώνες της αστυνομίας και στη συνέχεια στη φυλακή Don Bosco. Εκεί ανακρίθηκε και ξυλοκοπήθηκε ξανά. Ο δικαστής, οι υπεύθυνοι και οι γιατροί της φυλακής δεν θεώρησαν σοβαρα τα τραύματά του. Μετά από δύο ημέρες, στις 7 Μάη, έπεσε σε κώμα, μεταφέρθηκε στην κλινική των φυλακών όπου πέθανε στις 9.45 πμ.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι αρχές της φυλακές προσπάθησαν να επιτύχουν τη γρήγορη ταφή του Franco. Το δικαστήριο το απέρριψε, ενώ τα νέα του θανάτου του διαδόθηκαν σε όλη την Πίζα. Ο αντιφασίστας αγωνιστής Luciano Della Mea, μαζί με τον δικηγόρο Massei, ζήτησαν την παράδοση του πτώματος.
Μετά την αυτοψία, εμφανίστηκε ο δικηγόρος Giovanni Sorbi και ανακοίνωσε ότι είχε πάθει σοκ πό αυτό που είδε. Το στήθος, οι ώμοι, τα χέρια και το κεφάλι του Franco ήταν καλυμμένα με αίμα, και ούτε μια ίντσα από το σώμα του δεν ήταν άθικτο.
Η κηδεία του Franco, στις 9 Μάη, μεταβλήθηκε σε μια τεράστια διαδήλωση. Ο βετεράνος αναρχικός Cafiero Ciuti έκανε μια ομιλία στο νεκροταφείο, ακολουθούμενος από έναν μαχητή της Lotta Continua και το μέλος της αναρχικής ομάδας Durruti της Φλωρεντίας Cinti (ο οποιος ήταν συνταξιούχος σιδηροδρομικός, μέλος των Arditi del Popolo το 1921 και απολυμένος από τους φασίστες το...
Στις 16 Ιούλη 1893 120 Αυστραλοί ξεκινούσαν από το Σίδνεϊ για την Παραγουάη με σκοπό να δημιουργήσουν την κοινωνία της Ουτοπίας! Απογοητευμένοι από τις συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα, την κοινωνική αδικία και την «αναλγησία» των ισχυρών, μπαρκάρισαν για την άλλη άκρη της γης, ελπίζοντας ότι εκεί θα μπορούσαν να κάνουν το «όνειρο πραγματικότητα...».
Η «Ουτοπία» χαρακτηρίζεται «ως όραμα ή λόγος που αναφέρεται στο μη πραγματικό», στο αντίθετο δηλαδή εκείνου που υπάρχει και ενεργεί πραγματικά. Τον όρο ουτοπία, που παράγεται από τις ελληνικές λέξεις ού και τόπος, πρωτοχρησιμοποίησε ο Άγγλος πολιτικός και ανθρωπιστής...
Η κοινωνική επανάσταση, ο αγώνας για την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη δεν είναι με κανένα τρόπο στρατιωτικό ζήτημα, αν και περιέχει θέματα στρατηγικής-στρατιωτικής σημασίας. Η κοινωνική ιστορία και η ταξική μνήμη αποδεικνύει ότι όσες φορές η επανάσταση στρατιωτικοποιήθηκε χάθηκε. Η Επανάσταση του ισπανικού λαού το '36 επιβεβαιώνει τους αναρχικούς.
Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη Σιδερένια Φάλαγγα, γιατί αποτελεί υπόδειγμα αναρχικών αρχών και στόχων. Αυτή η φάλαγγα πολιτοφυλάκων αποτελείτο κατά το 90% από πρώην κατάδικους των φυλακών, είτε για πολιτικά είτε για ποινικά ζητήματα.
Η φάλαγγα, που αποτελούνταν από τρεις χιλιάδες συντρόφους, ήταν αυτή που έδωσε τις πρώτες και...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018