Στη φωτογραφία όρθιοι από αριστερά: B. Kamenya και A.I. Satonov. Καθισμένοι από αριστερά: R.G. Taratuta και Y.I. Tyshlerman. Η φωτογραφία πάρθηκε μάλλον στο Yakutsk.
Μερικά βιογραφικά στοιχεία των εικονιζόμενων
*Ο B. Kamenya συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα στην Οδησσό κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1905-1907. Ήταν αναρχικός κομμουνιστής και υποστηρικτής του «ελεύθερου» τρόμου. Συνελήφθη και καταδικάστηκε. Το 1907 κρατήθηκε σε φυλακή του Αλεξανδρόφ. Τον Ιούλη του 1907 έφτασε στην περιοχή Yakutsk. Στις αναμνήσεις του Eser V.M. Zenzinov παρατίθενται τα εξής: ”Θεωρούσε τον εαυτό του αναρχικό κομμουνιστή και αρνιόταν τα πάντα - νόμους, συνείδηση, πίστη”. Ένα από τα σημεία του πρακτικού του προγράμματος ήταν η… έκρηξη μνημείων διασήμων, θεωρώντας το ως μέρος του αγώνα ενάντια στην παγκόσμια αναγνωρισμένη αρχή και τις υπάρχουσες δομές. Ένα άλλο σημείο του προγράμματός του ήταν ότι ο αναρχικός κομμουνιστής δεν πρέπει να διαβάζει τίποτα για να μην επηρεάζεται από κανέναν - όλες οι απόψεις του πρέπει να αναπτύσσονται από τον ίδιο”.
*Δεν υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για τον Alexander Satonin (ή Sotonin).
*Η Rukhlya Gershkovna Taratuta (Rosa Grigorievna) (ψευδώνυμο: Marusya) γεννήθηκε το 1881 και πέθανε τον Γενάρη του 1929 στη Μόσχα. Αποφοίτησε από ιδιωτικό γυμνάσιο θηλέων στο Κίεβο. Ξεκίνησε την επαναστατική της δράση στις αρχές του 1900 ως σοσιαλδημοκράτισσα. Στις αρχές του 1902 τέθηκε υπό κράτηση στο Εκατερίνοσλαβ για συμμετοχή σε φοιτητικές ταραχές το Δεκέμβρη του 1901 στο Κίεβο και στάλθηκε στη Σιβηρία. Από το 1904 μέλος της ομάδας εργασίας των κομμουνιστών αναρχικών της Οδησσού. Στις 30 Σεπτέμβρη 1904, συνελήφθη κατά τη διάρκεια επιδρομής σε διαμέρισμα-γιάφκα στη συνάντηση των αναρχικών κομμουνιστών αναρχικών και αναρχικών. Απέδρασε και πήρε το όνομα Cipoy Kipen. Πήγε στην επαρχία Archangel. Διετέλεσε επίσης και μέλος της συντακτικής ομάδας ενός περιοδικού με το όνομα “Ανταρσία” το 1906. Το 1907 συνελήφθη και στάλθηκε στην περιφέρεια Yakutsk για 5 χρόνια υπό επίβλεψη. Έφτασε εκεί τον Ιούλη του 1907 και, παρά την ποινή της εντάχθηκε στην ομάδα αναρχικών κομμουνιστών της περιοχής. Προφανώς, το 1904-1914, ήταν οργανώτρια αναρχικών ομάδων στην Οδησσό, το Εκατερίνοσλαβ και το Μπιάλιστοκ. Μετά το 1917, φαίνεται ότι δεν συμμετείχε στο κίνημα.
*Ο Yakov Ivanovich Tyshlerman (παραλλαγή του επωνύμου της οικογένειας Τishlerman - ψευδώνυμο: Yankel Lyalka), γεννήθηκε το 1889 στην επαρχία Augustov Suvalka. Συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα στο Bialystok. Από το 1905 μέλος της ομάδας αναρχικών κομμουνιστών Bialystok. Σύμφωνα με τον Ο.Ι. Taratuta, στις αρχές Νοέμβρη 1905 ήταν μέλος ομάδας (που αποτελείτο από τους B. Metz, B. Bahrah και B. Shereshevskaya) συμμετείχε σε βομβισμό του ξενοδοχείου-εστιατορίου “Bristol” στη Βαρσοβία. Στα τέλη του 1906, η αστυνομία του Bialystok τον συνέλαβε στην οδό Surazhskaya. Κρατήθηκε στη φυλακή του Grodno και στη συνέχεια στάλθηκε στην περιοχή Yakutsk για 5 χρόνια. Έφτασε εκεί στις 6 Ιούλη 1907. Εξέτισε την ποινή του στα D. Vladimirskoe, Yakutsk και Oleksminsk. Το 1910 απελευθερώθηκε. Την ίδια χρονιά, συνελήφθη ξανά για κατοχή παράνομης έντυπης προπαγάνδας αλλά σύντομα αφέθηκε ελεύθερος.
Συνελήφθη για άλλη μια φορά με την κατηγορία της απόπειρας δολοφονίας του εμπόρου Mentus. Κάθισε στη φυλακή Yakutsk 9 μήνες. Το στρατιωτικό περιφερειακό δικαστήριο τον καταδικασε σε 6 χρόνια καταγκαστικά έργα, αλλά στην πορεία αθωώθηκε από το Εφετείο....
Chris Eelham*
Την Παγκόσμια Ημέρα Ψωμιού, εορτάζουμε τον Jose Peirats όταν εργάστηκε ως αρτοποιός στη ζούγκλα του Εκουαδόρ μέσα σε μια κοινότητα εξόριστων ισπανών αναρχικών. Εδώ είναι μια εικόνα των εξόριστων και στη συνέχεια ένα κομμάτι του βιβλίου μου για το Peirats:
“Τον Δεκέμβριο του 1940, ο Peirats και άλλοι εξόριστοι αναχώρησαν από το Σάντο Ντομίνγκο με καραβάκι για τον Ισημερινό. Στη συνέχεια συνέχισαν στην ξηρά για τον προορισμό τους στη ζούγκλα, όπου ξεκίνησαν μια περιπέτεια που αποδείχθηκε ακόμη πιο ανεφάρμοστη από την προεπισκόπηση. Με επιχορηγήσεις από την κεντρική κυβέρνηση και το New World Resettlement Fund for Spanish Relief, αγόρασαν...
Costantino Paonessa
Τον 20ό αιώνα μεγάλο μέρος του ιταλόφωνου αναρχικού κινήματος, οι αγωνιστές και οι ομάδες του μετανάστευσαν στις πέντε ηπείρους. Από τα μέσα του 19ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα, ο ιταλικός αναρχισμός είχε σημαντική παρουσία στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο.
Γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα, η ροή Ευρωπαίων μεταναστών, ανδρών και γυναικών εργαζομένων στις χώρες του Μαγκρέμπ και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βοήθησε στη διάδοση του διεθνισμού και του αντι-αυταρχικού σοσιαλισμού, παράλληλα με άλλες πολιτικές πεποιθήσεις. Ωστόσο, για διάφορους λόγους που εντοπίζονται σε θέματα όπως η «μη αποικιοκρατία του αναρχισμού» ή ο ανατολισμός οριενταλισμός (Orientalism)...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018