ngnm

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

23 Ιουνίου 2024

Tom Goyens

Το 1891, ο Henri Haubry ήταν τριάντα ενός ετών όταν φιλοξένησε τον διάσημο Γάλλο αναρχικό ρήτορα Joseph Tortelier, ο οποίος βρισκόταν σε περιοδεία, στο σπίτι του στο Lilly, μια μικρή πόλη ανθρακωρύχων στην κομητεία Cambria της Πενσυλβάνια, με μόλις χίλιους κατοίκους.1 Η κομητεία αυτή ήταν μια από τις πιο παραγωγικές της περιοχής, με πενήντα ένα ορυχεία που απασχολούσαν πάνω από 5.100 ανθρακωρύχους, οι οποίοι εξόρυξαν περισσότερους από 3 εκατομμύρια τόνους άνθρακα εκείνη τη χρονιά.2 Ο Haubry είχε καταδικάσει από καιρό τις κακές συνθήκες εργασίας στα ανθρακωρυχεία της περιοχής και την κακομεταχείριση που υπέστη ο ίδιος και οι συνάδελφοί του ανθρακωρύχοι από τις εταιρείες άνθρακα. Έχοντας μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Βέλγιο, ο Haubry βρήκε μια μικρή κοινότητα γαλλόφωνων ανθρακωρύχων διασκορπισμένη σε διάφορες κομητείες της Δυτικής Πενσυλβάνια.

Ανθρακωρύχοι στην Πενσυλβάνια, τέλη του 19ου αιώνα | Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα στην Πενσυλβάνια

Η ζωή ενός μετανάστη ανθρακωρύχου στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη δεκαετία του 1890 ήταν σκληρή και επισφαλής. Σε αυτή την απομακρυσμένη περιοχή με τους λόφους, τις κοιλότητες και τους καταυλισμούς άνθρακα, χιλιάδες αλλοδαποί όπως ο Haubry δούλευαν πολλές ώρες σε φοβερές συνθήκες για ελάχιστο μισθό και συχνά αναγκάζονταν να ζουν σε σπίτια της εταιρείας και να ψωνίζουν από τα καταστήματα της εταιρείας. Οι ανθρακωρύχοι μετακινούνταν συνεχώς από το ένα μέρος στο άλλο σε αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ανάμεσα στις εκατοντάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις σε διάφορες κομητείες. Αν διαμαρτυρόσουν, μπορεί να απολυθείς. "Κανείς δεν λέει τίποτα", έγραψε ένας Γάλλος ανθρακωρύχος το 1891, "όλοι αρκούνται στο να γκρινιάζουν σιωπηλά στη γωνιά τους και η κατάσταση χειροτερεύει συνεχώς. Ιδιαίτερα στις πλάτες εκείνων που δεν μιλούν αγγλικά πέφτουν πιο σκληρά αυτά τα βρώμικα καθάρματα".3 Αυτού του είδους η εκμετάλλευση δεν συμπεριλήφθηκε στις εκθέσεις των κρατικών επιθεωρητών, οι οποίες για το 1891 ανέφεραν μείωση των θανατηφόρων ατυχημάτων, αλλά έδωσαν χαμηλούς βαθμούς για τον εξαερισμό και τις συνθήκες υγιεινής στο υπέδαφος.4

Δύο μήνες πριν από την άφιξη του Tortelier στην Αμερική, ο Haubry προσπάθησε να συσπειρώσει τους Γάλλους και Βέλγους συναδέλφους του ανθρακωρύχους για να αντισταθούν στους εκμεταλλευτές. "Οι εκμεταλλευτές μετρούν τα χρήματα που μας έκλεψαν κατά τη διάρκεια του 1890", έγραψε. "Μπορούν να γιορτάσουν, δεν χρειάζεται να στερηθούν τίποτα- ο ιδρώτας μας τους φέρνει όμορφα δολάρια". Προέτρεπε σε θάρρος για την καταπολέμηση των εκμεταλλευτών και ήταν ιδιαίτερα σφοδρός εναντίον του κλήρου. "Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμα φανατικοί που βοηθούν αυτή την εκκλησιαστική βρωμιά να επιβιώσει, ενώ θα έπρεπε να έχει εξαλειφθεί;". Έκλεισε την έκκλησή του με πρακτικές συμβουλές για τους συναδέλφους του που αναγκάζονται να ζητιανεύουν για αποφάγια από ορυχείο σε ορυχείο:

Προειδοποιώ τους συντρόφους που σκέφτονται να αλλάξουν θέση να μην πάνε στο Rocky Hollow κοντά στο Johnstown. Εκεί, κλέβουν τρομερά με το βάρος των αυτοκινήτων. Υπάρχει νερό σε όλα τα δωμάτια και, εκτός αυτού, είναι γεμάτο αρουραίους. Με έναν σύντροφο, προχώρησα 18 μέτρα εκεί. Το αφεντικό μάς είχε υποσχεθεί 1,00 δολάριο ανά μέτρο, και την ημέρα της πληρωμής, λάβαμε 50 σεντς- μας έκλεψε 9 δολάρια. Από εκεί, πήγα στο φρεάτιο Millwood. Εκεί πληρώνουν 38 σεντς ανά τόνο και ο...

Περισσότερα …