Summons
Let us rise in revolt, brethren, and with us the people
Beneath the black flag of Anarchy will revolt.
We will surge boldly forward, under the fire of enemy bullets in the battle
for faith in libertarian communism,
Our just regime.
We shall cast down all thrones and bring low the power of Capital.
We will seize the gold and purple scepter
And pay no more honor to anything.
Through savage struggle
We shall rid ourselves of the State and its laws.
We have suffered long under the yoke
Of chains, prisons and teeming gangs of executioners.
The time has come to rise in rebellion and close ranks.
Forward beneath the black flag of Anarchy, on to the great struggle!
Enough of serving tyrants as their tools,
That is the source of all their might.
Insurrection, brethren, laboring people!
We will sweep away all carrion.
That's the way we shall reply to the lies of tyrants,
We free workers, armed with our determination.
Long live freedom, brethren. Long live the free commune.
Death to all tyrants and their jailers!
Let us rise, brethren, on the agreed signal,
Beneath the black flag of Anarchy, against every one of them,
the tyrants. Let us destroy all authorities and their cowardly restraints,
that push us into bloody battle!
Κάλεσμα
Ας ξεσηκωθούμε σε εξέγερση, αδελφοί, και μαζί μας ο λαός
κάτω από τη μαύρη σημαία της Αναρχίας θα εξεγερθεί.
Θα ορμήσουμε με τόλμη μπροστά, κάτω από τα πυρά
των εχθρικών σφαιρών στη μάχη
για την πίστη στον ελευθεριακό κομμουνισμό,
το δίκαιο καθεστώς μας.
Θα ρίξουμε όλους τους θρόνους
και θα ρίξουμε την εξουσία του Κεφαλαίου.
Θα αρπάξουμε το χρυσό και πορφυρό σκήπτρο
Και δεν θα αποδώσουμε πλέον τιμή σε τίποτα.
Μέσα από σκληρό αγώνα
θα απαλλαγούμε από το κράτος και τους νόμους του.
Υποφέραμε πολύ καιρό κάτω από το ζυγό
των αλυσίδων, των φυλακών και των πολυπληθών συμμοριών των εκτελεστών.
Ήρθε η ώρα να εξεγερθούμε και να κλείσουμε τις γραμμές μας.
Εμπρός κάτω από τη μαύρη σημαία της Αναρχίας, στον μεγάλο αγώνα!
Φτάνει πια να υπηρετούμε τους τυράννους ως εργαλεία τους,
αυτή είναι η πηγή όλης τους της δύναμης.
Εξέγερση, αδελφοί, εργαζόμενοι άνθρωποι!
Θα σαρώσουμε όλα τα ψοφίμια.
Έτσι θα απαντήσουμε στα ψέματα των τυράννων,
Εμείς οι ελεύθεροι εργάτες, οπλισμένοι με την αποφασιστικότητά μας.
Ζήτω η ελευθερία, αδελφοί. Ζήτω η ελεύθερη κομμούνα.
Θάνατος σε όλους τους τυράννους και τους δεσμοφύλακές τους!
Ας σηκωθούμε, αδέρφια, με το συμφωνημένο σήμα,
κάτω από τη μαύρη σημαία της Αναρχίας,
ενάντια σε όλους αυτούς, τους τυράννους.
Ας καταστρέψουμε όλες τις αρχές και τους δειλούς περιορισμούς τους,
που μας ωθούν σε αιματηρές μάχες!
*Μια αγγλική μετάφραση (αν και όχι εντελώς ακριβής) μπορεί να βρεθεί εδώ: https://libcom.org/library/summons-makhno Απόδοση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
Nestor Makhno, "Το κάλεσμα του αναρχικού”, δημοσιευμένο στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας “Guliaipol'skii Nabat”, τεύχος 3, 10 Φεβρουαρίου 1919. Σύμφωνα με τον Makhno, έγραψε για πρώτη φορά αυτό το ποίημα ενώ ήταν φυλακισμένος στις φυλακές Butyrki της Μόσχας και το δημοσίευσε για πρώτη φορά μετά...
«Ήμουν η πρώτη αναρχική που επέστρεψε από τη Σοβιετική Ένωση για να εξηγήσω στη Μεγάλη Βρετανία τη σχέση των Μπολσεβίκων με την Επανάσταση- μια τέτοια γνώση ήταν ζωτικής σημασίας παντού, αλλά πουθενά περισσότερο από ό,τι στην Αγγλία, όπου πολλοί από τους ηγέτες της εργατικής τάξης ήταν απεσταλμένοι της Μόσχας. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα στη νότια Ουαλία, όπου ορισμένα στελέχη της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων υποστήριζαν το θαύμα του κομμουνιστικού κράτους. Η απλή εμπιστοσύνη και η πίστη των συντρόφων μου ήταν βαθιά συγκινητική. Προλετάριοι από τη βρεφική τους ηλικία, με τη ζωή τους άγονη από ομορφιά και χαρά, προσκολλήθηκαν στο ιδανικό...
Yiorgos Anagnostou (Γιώργος Αναγνώστου)*
«Για σένα, Λούη», γράφει η αφιέρωση στο βιβλίο του Zeese Papanikolas «Buried Unsung: Louis Tikas and the Ludlow Massacre» (1982), σε αναγνώριση του οργανωτή των εργατών Louis Tikas (1886-1914), που αποτελεί το θέμα του βιβλίου. Μια έκφραση προσφοράς, μια προσφορά δώρου, η άτυπη αυτή αναγνώριση μεταφέρει την εγγύτητα μεταξύ του συγγραφέα -ενός Ελληνοαμερικανού τρίτης γενιάς- και του Τίκα -ενός Κρητικού μετανάστη των αρχών του εικοστού αιώνα: δύο άτομα, άγνωστα μεταξύ τους, απομακρυσμένα από τη γενιά τους και τις ιστορικές συνθήκες.
«Για σένα, Λούη». Ένα πράγμα είναι σαφές, διαβάζοντας το βιβλίο, ο Παπανικόλας κέρδισε την...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018