Πέθανε μετά από μακρά ασθένεια η Κατερίνα Ιατροπούλου, σε ηλικία 74 ετών. Υπήρξε ακτιβίστρια και συνήγορος πολλών φυλακισμένων ή υποδίκων, κυρίως της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Σε πολλούς είναι γνωστή για τις δικαστικές μάχες που έδωσε, αλλά στους περισσότερους επειδή το 1982 παντρεύτηκε τον Ραλφ Πόλε, του οποίου προηγουμένως υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στην δίκη για την έκδοσή του ή μη στη Γερμανία.
Η Κατερίνα Ιατροπούλου, γεννήθηκε στην Τρίπολη και ο πατέρας της ήταν διευθυντής Τράπεζας, και η ίδια μικρούλα νόμιζε ότι η τράπεζα ήταν δική τους, όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή της.
Σπούδασε Νομική δίνοντας εξετάσεις σχεδόν κρυφά και εγκαταστάθηκε στα Άνω Πατήσια αρχικά, ενώ έμαθε τα Προπύλαια διαδηλώνοντας με τη Νεολαία Λαμπράκη. Όπως έλεγε η ίδια όπου υπήρχε ζωή και κίνηση ανθρώπων και ιδεών, εκεί θα την έβρισκες.
Τον Ιούνιο του 1968 συλλαμβάνεται από την Χούντα και οδηγείται στο κολαστήριο της Ασφάλειας της οδού Μπουμπουλίνας 18, όπου στεγαζόταν η Υποδιεύθυνση Γενικής Ασφαλείας (κατεδαφισμένη σήμερα) στην οποία έδρασαν οι βασανιστές της χούντας.
Σε συνέντευξή της είχε αναφέρει ότι «λίγοι παλέψαμε τη χούντα. Εγώ εντάχθηκα στο Πατριωτικό Μέτωπο ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ “Ρήγα Φεραίου” και κάποιων ακόμα υποτυπωδών αντιστασιακών πυρήνων. Συγκεντρώναμε πληροφορίες και έντυπα, έκανα τη διανομή. Η εν γένει εμφάνισή μου βοηθούσε να περνώ απαρατήρητη, ώσπου τον Ιούνιο του '68, δίχως να πολυκαταλάβω πώς, βρίσκομαι δαρμένη στην απομόνωση της Μπουμπουλίνας».
Έμεινε εκεί 25 μέρες. Επιστρέφοντας στο σπίτι, οι γονείς της συμφώνησαν με την εντολή του διοικητή Λάμπρου, να την ελέγχουν ασφυκτικά, αναφέροντας κάθε της κίνηση. Εκείνη, όμως, κατάφερε να διαφύγει και εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο.
Το 1976 έχει επιστρέψει ήδη στην Ελλάδα και ξεκίνησε τη δικηγορία. Μετακόμισε στα Εξάρχεια και είχε το γραφείο της στην οδό Ναυαρίνου.
Το 1982 γνωρίστηκε με τον Γερμανό Ρολφ Πόλε, ο οποίος είχε διαφύγει στην Ελλάδα όταν αφέθηκε ελεύθερος μετά από ομηρία πολιτικού του CDU καθώς είχε καταδικαστεί το 1974 δύο χρόνια μετά την προφυλάκισή του, σε εξήμισι χρόνια φυλακή για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, κατοχή όπλων και υποστήριξη της Φραξιάς Κόκκινος Στρατός (RAF). Ο ίδιος ο Πόλε αρνιόταν κατηγορηματικά ότι ήταν υποστηρικτής της RAF.
Όταν του ζητήθηκε από τον δικαστή να παράσχει πληροφορίες για τον εαυτό του, διάβασε τους στίχους του τραγουδιού «Mein Name ist Mensch» («Το όνομά μου είναι Άνθρωπος»). Να σημειωθεί ότι με τον ίδιο τίτλο και υπότιτλο «Η κομμένη συνέντευξη», εκδόθηκε βιβλίο του Ρολφ Πόλε από τις εκδόσεις «Μαύρη Λίστα», στην Αθήνα, το 1999.
Ο Πόλε συνελήφθη στην Ελλάδα το 1976, όπου αρχικά το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών απέρριψε το αίτημα για την έκδοσή του στην Γερμανία. Η μεγαλύτερη γερμανική εφημερίδα, η «Bild» τον είχε χαρακτηρίσει ως τον «πιο επικίνδυνο Γερμανό τρομοκράτη». Τελικά εκδόθηκε στη Γερμανία με απόφαση του Αρείου Πάγου και το 1982 αφέθηκε ελεύθερος μετά από έξι χρόνια φυλάκισης. Εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως καθηγητής Γερμανικών και μεταφραστής. Παντρεύτηκε με την Κατερίνα Ιατροπούλου η οποία ήταν μέλος της ομάδας υπεράσπισής του όταν ήταν να εκδοθεί στην Γερμανία.
Ο Πόλε πέθανε το 2004 από μακροχρόνια νόσο.
Το 1982, επίσης, άρχισε να εκδίδει το περιοδικό «της Φυλακής» για τα...
- black athena
- Αναρχική Θεωρία
Συνηθίζουμε να κάνουμε έναν διαχωρισμό ανάμεσα στην αρχή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» σε αντιπαραβολή με την αναρχική αντίληψη ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και ότι τα μέσα θα πρέπει να προεικονίζουν και να εμπεριέχουν με έναν τρόπο τον σκοπό μας για μια ελεύθερη κοινωνία. Το πιο σύνηθες είναι το παράδειγμα σχετικά με την επιβολή. Ότι δεν υπάρχει περίπτωση να θες να πετύχεις τη χειραφέτηση των ανθρώπων με το ζόρι. «Δε θέλουμε να απελευθερώσουμε τους ανθρώπους, θέλουμε οι άνθρωποι να απελευθερωθούν», γράφει κάπου ο Μαλατέστα. Αυτός ο αυστηρός διαχωρισμός παρεξηγείται πολύ συχνά απ’ όσους μας ακούνε και...
- Emilio Crisi
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
Στις 5 Νοέμβρη 1954 γεννήθηκε στο Las Piedras της Ουρουγουάης, ο Fernando «Pata» Diaz. Γραφίστας, συνδικαλιστής και μέλος της Resistencia Libertaria (RL - Ελευθεριακή Αντίσταση), της κύριας πολιτικής έκφρασης του οργανωμένου αναρχισμού στην Αργεντινή κατά τη δεκαετία του '70.
Ο «Pata» εισήλθε στο κοινωνικό κίνημα σε πολύ νεαρή ηλικία ξεκινώντας τη δράση του στο ROE (Resistencia Obrero Estudiantes - Αντίσταση Εργατών Σπουδαστών).
Με την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ουρουγουάη, μετανάστευσε στην Αργεντινή, μαζί με τη συναδέλφισσά του Eva Nieto, αδελφή του ονομαστού αγωνιστή της FAU (Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης), Heber Nieto, που σκοτώθηκε από τάγματα θανάτου.
Στην Αργεντινή άρχισε να εργάζεται...
- Ο αναρχοσυνδικαλιστής Emilio Novas Naya
- Πλούσια επαρχία, φτωχός λαός
- Συνέντευξη με έναν Βραζιλιάνο αναρχικό για τον Λούλα, τον Μπολσονάρο και τον κοινωνικό αγώνα
- Κριτική: Ted Reese, «The End of Capitalism: The Thought of Henryk Grossman»
- Manoel Perdigão Saavedra: Αναρχισμός και Αντιρατσιστικός Αγώνας!
- "Έφυγε" ο Claudio Venza, βετεράνος αναρχικός αγωνιστής και καθηγητής Ιστορίας
- Αναρχισμός και Καταστολή! "Memories Of Exile”
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
