Vadim Damier, Kirill Limanov

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

03 Δεκεμβρίου 2022

Vadim Damier, Kirill Limanov*

Η βρετανική Malaya (Μαλάγια), η οποία αποτελείτο από την αποικία Straits Settlement (Σιγκαπούρη, Penang, Malacca), τα Ομόσπονδα και τα μη Ομόσπονδα κράτη της Μαλαισίας, που ήταν προτεκτοράτο υπό βρετανική κυριαρχία, στις αρχές του 20ού αιώνα, μετατράπηκε σε ένα από τα κέντρα και ένα είδος (εξωτερικής) βάσης του κινεζικού επαναστατικού κινήματος.

Κινέζοι μετανάστες άρχισαν να εμφανίζονται στη χερσόνησο της Μαλαισίας το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, αλλά στο τέλος αυτού του αιώνα η εισροή τους αυξήθηκε απότομα. Ο κύριος τομέας απασχόλησής τους ήταν τα ορυχεία κασσίτερου και στη συνέχεια η συγκομιδή ξυλείας και άλλες βιομηχανίες. Οι βρετανικές αρχές ενθάρρυναν ενεργά την εισαγωγή εργατικού δυναμικού από την Κίνα και την Ινδία. Κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του 20ού αιώνα, μόνο 150.000 έως 200.000 μετανάστες από την «Ουράνια Αυτοκρατορία» ταξίδευαν στη Σιγκαπούρη κάθε χρόνο, και παρ΄ ότι πολλοί από αυτούς, αφού δούλευαν για λίγο, επέστρεφαν στα σπίτια τους, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων παρέμενε στην Malaya. Το 1911, σχεδόν 917.000 Κινέζοι ζούσαν στη χερσόνησο, περισσότερο από το 34% του ντόπιου πληθυσμού. Από αυτούς, οι 225.000 εργάζονταν σε δύσκολες συνθήκες σε ορυχεία κασσίτερου. [1] Κινέζοι επικράτησαν επίσης στις πόλεις: ανάμεσά τους ήταν εργάτες, υπάλληλοι και διανοούμενοι, καθώς και οι πλουσιότεροι επιχειρηματίες και έμποροι. Σε πόλεις όπως το Penang και η Malacca, οι Κινέζοι ήταν η συντριπτική πλειοψηφία.

Οι Κινέζοι του Nanyang («Νότιες Θάλασσες», όπως αποκαλούσαν την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας) προέρχονταν κυρίως από τις νότιες επαρχίες Guangdong και Fujian. Στην Malaya δεν ζούσαν υπό την εξουσία της αυτοκρατορικής κυβέρνησης του Πεκίνου και αυτό επέτρεψε τη διάδοση αντιπολιτευτικών και επαναστατικών απόψεων μεταξύ τους.

Τον Φλεβάρη του 1906, ο Sun Yatsen, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στην Σιγκαπούρη για τρίτη φορά, βοήθησε να οργανωθεί εκεί το πρώτο παράρτημα της United League (UL). Στη συνέχεια παραρτήματα αυτής της οργάνωσης εμφανίστηκαν σε άλλες πόλεις (Seremban, Kuala Lumpur, Penang, Malacca, Ipoh κ.α.). Τα κεντρικά γραφεία των ομάδων της UL στο Nanyang βρίσκονταν στη Σιγκαπούρη μέχρι το 1908, και το 1909–1911 στο Penang, ο δε Sun Yatsen επισκέφθηκε τη χερσόνησο αρκετές φορές. [2] Το 1912-1913, ένα νέο πολιτικό κόμμα αντικατέστησε τις ομάδες της UL, το Kuomintang (KMT). Αν και οι βρετανικές αρχές το απαγόρευσαν επίσημα το 1914, η οργάνωση συνέχισε να λειτουργεί παράνομα. Οι ακτιβιστές του KMT συμμετείχαν στη συγκέντρωση χρημάτων για να βοηθήσουν τον Sun Yatsen και να τους στείλουν στην Κίνα. Οργάνωσαν και έλεγχαν κινεζικά σχολεία και βιβλιοθήκες, όπου διεξαγόταν και πολιτική προπαγάνδα. [3]

Μετά την προσωρινή ήττα της Κινεζικής Επανάστασης του 1911–1913, το κέντρο του κινεζικού εργατικού κινήματος μεταφέρθηκε στην Nanyang. Το 1913 στη Νοτιοανατολική Ασία, εμφανίστηκαν τα παρακλάδια του λεγόμενου «Εργατικού Κόμματος» (ή Εργατικού Συνδικάτου / «Gongdang», ή «Kung Tong», στα Καντονέζικα). [4] Το «Εργατικό Κόμμα» του Penang έγινε η βάση και η υποστήριξη για την οργάνωση των παραρτημάτων του σε διάφορες πόλεις της Nanyang. Στην πραγματικότητα, δούλευαν σχεδόν σε όλα τα λιμάνια της περιοχής: στη Malaya, στην Ολλανδία, την Ινδία και τις Φιλιππίνες. Αν και το Kung Tong στη Malaya συνδέθηκε στενά με το KMT, οι...

Περισσότερα …