Τέσσερα χρόνια πριν, στις 13 Μάη 2019, “έφυγε” ο αγαπημένος Zelmar Dutra, κοινωνικός ακτιβιστής, στέλεχος του Ateneo del Cerro στο Μοντεβιδέο και ιστορικό μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης (FAU).
Από πολύ νεαρή ηλικία, όντας φοιτητής Καλών Τεχνών, συμμετέχει μαζί με τον Hugo Garrone στη φοιτητική ομάδα αυτής της σχολής, μέλη της οποίας θα πρωταγωνιστήσουν στα πρώτα χρόνια της ύπαρξης και δράσης της FAU.
Το Ateneo del Cerro θα αποτελέσει βασικό παράγοντα στην ενίσχυση του Κέντρου Λαϊκής Δράσης, προδρομική κατάσταση προς τη συγκρότηση της ROE (Φοιτητική Εργατική Αντίσταση). Επίσης, μέρος της FAU, θα συμμετέχει στο ένοπλο σκέλος OPR 33.
Με την επιβολή τη δικτατορίας στην Ουρουγουάη, το μεγαλύτερο μέρος της FAU θα μετακινηθεί στην Αργεντινή το 1972, στο πλαίσιο της στρατηγικής υποχώρησης που αποφάσισε η οργάνωση. Μαζί με την συντρόφισσά του Amelie Leivas, θα συμμετάσχουν το 1974 σε μια επιχείρηση απαλλοτρίωσης που θα αποφέρει 10 εκατομμύρια δολάρια για την οργάνωση.
Θα καταφέρει να ξεφύγει από την άγρια καταστολή της στρατιωτικής δικτατορίας της Αργεντινής, της οποίας θα πέσουν θύματα πολλοί σύντροφοί του. Στην εξορία, θα αφιερώσει τη δράση του σε ενέργειες καταγγελίας των δικτατοριών του νότιου κώνου της Αμερικής.
Επιστρέφει στην Ουρουγουάη το 1986, συμμετέχοντας στο συνέδριο αναδιοργάνωσης της FAU, επιστρέφοντας επίσης αμέσως στην ενεργό δράση. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων του χρόνων, θα είναι ενεργό μέλος του Ateneo del Cerro, καθώς και εκδότης σημαντικών εκδόσεων και βιβλίων της FAU.
*Πηγή: Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Ο Ισπανός αναρχικός Antonio Burgos Visedo, γεννήθηκε στις 13 Μάη 1918, στη Μάλαγα. Μετά την επικράτηση του Φράνκο, αφού περιπλανήθηκε με άλλους συντρόφους του σε διάφορες χώρες, κατέφυγε στη Μελβούρνη, στην Αυστραλία, όπου αποτέλεσε σημαντικό στέλεχος του εξόριστου. ελευθεριακού τμήματος σε αυτή τη χώρα. Πέθανε εκατονταετής στη Μελβούρνη στις 31 Οκτώβρη 2018.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...
Χρέος μας να θυμόμαστε αυτά που στιγμάτισαν την γειτονιά μας , αυτά που δημιούργησαν την κουλτούρα μας , αυτά που ανήκουν στο κομματι του πολιτισμού μας που πολλοί δεν ξέρουν …
Μια ιστορία που έμεινε και παραμένει στο περιθώριο. Αλλά ήταν η πιο σημαντική λαϊκή κινητοποίηση στην Ελλάδα σε λιγότερο από εφτά χρόνια από το τέλος του εμφυλίου. Και τρομοκράτησε την άρχουσα τάξη της εποχής γιατί ήταν σημάδι ότι η ιστορία δεν τέλειωσε με τη νίκη της στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας. Δυο χρόνια αργότερα, στις εκλογές του 1958, η ΕΔΑ αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα.
Έτσι επέλεξαν την τακτική της...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018