Ο αριθμός των παλαιστινιακών απωλειών είναι τόσο υψηλός συγκρινόμενος με αυτόν προηγούμενων ισραηλινών επιθέσεων – 385 νεκροί και περισσότεροι από 1.750 τραυματίες (οι αριθμοί αυτοί ίσχυαν μέχρι τις 31 Δεκέμβρη). Η πλειοψηφία των Αράβων το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παρατηρεί αυτά που εκτυλίσσονται, με οργή και θυμό. Κι αυτό εξαιτίας κυρίως του γενικού κλίματος φόβου και της περιθωριοποίησής τους, που τόσο καλά και συστηματικά διατηρείται απο τις άρχουσες ελίτ. Μόνο μια μικρή μειονότητα πολιτικά ενεργών ατόμων συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις στους δρόμους. Κι αυτοί είναι κυρίως ισλαμιστές ακτιβιστές.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να κατανοηθεί με δύο τρόπους: Η Χαμάς, η οποία ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, αποτελεί το παλαιστινιακό τμήμα των Αδελφών Μουσουλμάνων, που είναι η μεγαλύτερη ισλαμική οργάνωση με μια αρκετά διεισδυτική παρουσία στις μεγαλύτερες ισλαμικές χώρες, συνήθως μέσω παράνομων τρόπων. Από την άλλη πλευρά, η αριστερά στον αραβικό κόσμο και τις ισλαμικές χώρες έχει αλλάξει βαθιά από την εποχή της πτώσης της ΕΣΣΔ. Ένα μεγάλο μέρος της έχει μετακινηθεί από τις παραδοσιακές ρεφορμιστικές πολιτικές πεποιθήσεις των σταλινικών κομμάτων στον εναγκαλισμό μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εμφορείται από την συνηθισμένη τάση της παγκοσμιοποίησης, αν και έχει διατηρήσει τις ίδιες παλιές τακτικές, δηλαδή τους συμβιβασμούς με τις άρχουσες ελίτ ή προωθώντας “δημοκρατικές” αλλαγές βασισμένες κατ’ αρχήν σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές και αποδέχοντας την αμερικανική ή, γενικά, δυτική παρέμβαση ως τον μόνο τρόπο εφαρμογής αυτών των “αλλαγών”.
Για να είμαστε δίκαιοι, υπάρχει μια τάση δημιουργίας μιας κάποιας επιρροής από τον τροτσκισμό και, ώς ένα βαθμό, από τον αναρχισμό, αλλά οι τάσεις αυτές είναι πολύ νέες στην περιοχή, ακόμα αρκετά αδύνατες και “ελιτίστικες“ και διακρίνονται από έλλειψη σημαντικής παρουσίας και επιρροής στα μαζικά κινήματα της βάσης. Στην πραγματικότητα, οι μάζες των Αράβων έχουν εγκαταληφθεί στην προπαγάνδα των ισλαμιστών. Οι φιλελεύθεροι και η πλειοψηφία των πρώην αριστερών διανοουμένων υποστηρίξουν πλέον την πολιτική των φιλοαμερικανικών “μετριοπαθών”κυβερνήσεων. Αν και οι αριστεροί αυτοί, οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους αντι-ιμπεριαλιστές, έχουν δράσει ως τυχαίοι υποστηρικτές της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, έχουν αποτύχει να διαχωριστούν από αυτούς τους ισλαμιστές ή, ακόμα χειρότερα, έχουν αποτύχει να προωθήσουν μια πραγματικά δημοκρατική και προοδευτική προσέγγιση και κατανόηση της εξελισσόμενης διαμάχης.
Είναι ξεκλάθαρο ότι παρά τις υποσχέσεις της Χαμάς που αποδίδονται στις ισλαμικές θρησκευτικές τους διδασκαλίες και όχι στα πραγματικά γεγονότα, το Ισραήλ έχει το πάνω χέρι και τις στρατιωτικές του δυνάμεις, έχοντας θέσει ως στόχο να προκαλέσει τις όσο το δυνατόν περισσότερες απώλειες και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη καταστροφή που μπορεί σε βάρος του ενάμισι εκατομμυρίου κατοίκων της Γάζας και να κατανικήσει την αντίσταση στην περιοχή αυτή.
Τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα, όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να καταστήσουν την αποστολή των ισραηλινών δυνάμεων ευκολότερη. Για παράδειγμα, το αιγυπτιακό καθεστώς κρατά τα σημεία διέλευσης στα σύνορά του κλειστά σε οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Λωρίδα της Γάζας ώστε να προκαλέσει σε όλη την περιοχή πείνα, σκοτάδι και κρύο, κάτι που σίγουρα αδυνατίζει την αντίσταση της Γάζας και δημιουργεί έχθρα σε βάρος της ηγεσίας της Χαμάς. Αυτές...
Βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε ότι στις 25-26 Δεκέμβρη 2010 συγκλήθηκε ένα Ιδρυτικό Συνέδριο στο οποίο αποφασίστηκε η συνένωση των αναρχικών κομμουνιστικών ομάδων του Σαντιάγκο. Η νέα οργάνωση θα ονομάζεται Federación Comunista Libertaria (FCL – Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ομοσπονδία).
Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας εντατικών και συστηματικών συζητήσεων μεταξύ των οργανώσεων για πάνω από ένα χρόνο. Τους τελευταίους δύο μήνες ο διάλογος εντάθηκε, οδηγώντας στη γέννηση της νέας αυτής οργάνωσης.
Το Συνέδριο δέχθηκε τους χαιρετισμούς αρκετών αδελφών οργανώσεων και από το εξωτερικό και από άλλες πόλεις της Χιλής.
Οι διάλογοι θα γίνονται για ένα...
Από τις απαρχές της εμφάνισης της επανάστασης, οι Σύριοι διανοούμενοι και πολιτικοί αναλυτές έχουν χωριστεί σε δύο κύριες, αντίθετες μεταξύ τους, ομάδες/απόψεις, με διστακτικές θέσεις, οι οποίες στην πράξη και κάτω από το βάρος της παρούσας κατάστασης τείνουν να εκτοξεύονται μεταξύ τους, από τη μία ή την άλλη από τις αντιμαχόμενες αυτές ομάδες. Η πρώτη άποψη θεωρεί το καθεστώς ως μια ακτίνα φωτός, πιστεύοντας ότι μόλις ο λαός απαλλαχθεί από το ολοκληρωτικό καθεστώς, θα βυθιστεί σε έναν εμφύλιο πόλεμο μέσω της εθνοτικής και της φατριαστικής διχόνοιας και μόνο τα αντίποινα του καθεστώτος μπορούν να αποτρέψουν ένα τέτοιο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018