Anarcho
Κριτική/παρουσίαση της άριστης νέας βιογραφίας του MarkLeier, με τίτλο «Bakunin.: TheCreativePassion», ThomasDunneBooks.
Επιτέλους! Μια βιογραφία του Μπακούνιν από κάποιον που ξέρει για πιο πράγμα γράφει. Έχω απελπιστεί από καιρό από την παντελή άγνοια και την έλλειψη κοινής λογικής όταν ακαδημαϊκοί και διάφοροι άλλοι προσεγγίζουν τον αναρχισμό, ιδιαίτερα τον Μπακούνιν. Είτε πρόκειται για άγνοια είτε για κακοβουλία, φαίνεται ότι όλοι αυτοί σκοπεύουν να παραποιήσουν τις ιδέες και τη ζωή του Μπακούνιν. Ο Leier αντικρούει τέτοιες απόπειρες και θέτει ευθέως το όλο αντικείμενό του. Και το κάνει αυτό με μια φυσική κλίση και γνώση, κάνοντας το βιβλίο του αρκετά αξιόλογο.
Ανεπίσημα, αν και πληροφορημένος, ο Leier παρουσιάζει μια άριστη εισαγωγή στη ζωή και τις ιδέες του Μπακούνιν. Ακόμη και ο μεγαλύτερος «οπαδός» του Μπακούνιν (και παραδέχομαι ότι είμαι τέτοιος!) θα βρει κάτι νέο ή ενδιαφέρον στην εργασία του Leier. Ο απολογισμός της ζωής και των ιδεών του Μπακούνιν είναι πλούσιος σε λεπτομέρειες και κατανόηση και του αναρχισμού και των κοινωνικών και πολιτικών γεγονότων της εποχής που έζησε ο Μπακούνιν.
Ο Leier παρουσιάζει μια εικόνα των πρώτων χρόνων του Μπακούνιν, βασισμένη στις πιο πρόσφατες έρευνες, παρουσιάζοντας τη διανοητική του ανάπτυξη στο εσωτερικό των ρωσικών ριζοσπαστικών κύκλων, δείχνοντας το σημαντικό του ρόλο σε αυτούς καθώς επίσης και την πρόωρη δέσμευσή του όσον αφορά την ισότητα των γυναικών. Περιγράφει τις δραστηριότητες του Μπακούνιν στην επανάσταση του 1848, καθώς και την περίοδο των φυλακίσεών του από τις πολυάριθμες μοναρχίες ολόκληρης της Ευρώπης καθώς την εξορία του από τον τσάρο. Η δραπέτευση του Μπακούνιν από τον τόπο εξορίας του και η επιστροφή του στην επαναστατική πολιτική φέρνει τον αναγνώστη στην περίοδο της Α’ Διεθνή και τις συγκρούσεις με τον Μαρξ.
Συνεχίζοντας, ο Leier παρουσιάζει μια άριστη επισκόπηση και τον όλο διάλογο για τις ιδέες του Μπακούνιν και πώς αυτές αναπτύχθηκαν και μπόλιασαν τον επαναστατικό αναρχισμό. Παρουσιάζει, επίσης, μια περίληψη των απόψεων του Μπακούνιν για το κράτος, τον καπιταλισμό, την εξουσία, τη θρησκεία και το μαρξισμό, βασιζόμενος, κυρίως, στην πρόσφατη έκδοση CD-ROM με συλλογή έργων του Μπακούνιν στη γαλλική γλώσσα (είναι πραγματικά καιρός για μας, ως κίνημα, να το μεταφράσουμε αυτό το CD-ROM και να το δημοσιεύσουμε στα αγγλικά) αρχίζοντας κατά προτίμηση όταν ο Μπακούνιν έγινε αναρχικός στη δεκαετία του 1860.
Όλα όσα παρουσιάζονται στο βιβλίο δείχνουν μια ικανοποιητική κατανόηση του λόγου του Μπακούνιν καθώς επίσης και κατανόηση του ιστορικού και κοινωνικού πλαισίου στο οποίο αυτός αναπτύχθηκε και αρθρώθηκε. Επιπλέον, αποδεικνύει τη συνάφειά του με το σήμερα, δείχνοντας έτσι ότι πρέπει να γίνει περισσότερη μελέτη του έργου του Μπακούνιν και όχι μόνο από ιστορική περιέργεια. Οι ιδέες του, όπως τονίζει ο Leier, είναι- όπως πάντα - τόσο συναφείς με το σήμερα.
Ωστόσο, έχω μερικούς δισταγμούς: Η χρήση αναφορών στην λεγόμενη pop-culture ίσως κάνει το βιβλίο προσιτό σε διάφορους αναγνώστες, αλλά, δυστυχώς, το κάνει «παλιομοδίτικο». Η κριτική του Μπακούνιν για την Παρισινή Κομμούνα δεν αναπτύσσεται επαρκώς ούτε παρατίθενται προσθήκες με την κριτική και...
Η πολιτική κατάσταση στην περιοχή μας
Στη Λατινική Αμερική, ο νεοφιλελευθερισμός έχει αναπτυχθεί, προξενώντας χάος στην κοινωνία, κατακερματίζοντας την κοινωνική συνοχή για να μετατραπούν οι άνθρωποι σε εκφοβισμένα, απομονωμένα, πολιτιστικά αλλοτριωμένα και εύκολα εκμεταλλευόμενα πλάσματα.
Οι ουρές των ανέργων στην Αργεντινή είναι, όπως και η ίδια η φτώχεια, το άμεσο αποτέλεσμα της εφαρμογής τριάντα ετών νεοφιλελεύθερων «συνταγών» που επιβλήθηκαν από τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς και την ιμπεριαλιστική κυριαρχική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Η εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής απαιτεί έναν τεράστιο, εγκληματικό μηχανισμό κοινωνικής επιβολής, που στην Αργεντινή επιτυγχάνεται μέσω της υπερβολικής καταστολής...
Ήδη από το 1870 υπήρχαν αγωνιστές που φώναζαν ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο στο Περού, αλλά δεν ήταν πριν το 1904 που εμφανίστηκαν οι πρώτες οργανωμένες αναρχικές ομάδες. Το χρόνο αυτό συγκροτήθηκε η συνδικαλιστική Ένωση Panaderos (Ένωση Αρτοποιών) με σαφή αναρχική επιρροή και κάλεσε στην πρώτη απεργία στο πάντα μαχητικό λιμάνι El Callao.
Το 1906 κυκλοφόρησε στη Λίμα η εφημερίδα «Humanidad» («Ανθρωπότητα») και το 1910 το Francisco Ferrer Racionalist Center (Ρασιοναλιστικό Κέντρο «Φραντίσκο Φερρέρ») κυκλοφόρησε το έντυπο «Paginas Libres» («Ελεύθερες Σελίδες»). Τρία χρόνια αργότερα ξέσπασε μια γενική απεργία κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για την οκτάωρη...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018