Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

07 Αυγούστου 2013

 

Ζητήματα θεωρίας και πρακτικής

 

Alan MacSimoin - WSM

 

GreektranslationofAlanMacSimoin “WhateverHappenedtotheAnarchistWorkersGroup?” - Ομιλία του AlanMacSimoin στο Τμήμα «JackWhite» του ιρλανδικού WSM τον Φλεβάρη του 2008.

 

Για αρκετά χρόνια, η εμπειρία της ομάδας AnarchistWorkersGroup (AWG - Ομάδα Αναρχικών Εργατών) της Βρετανίας, χρησιμοποιούταν για να σπιλώσει την τάση των πλατφορμιστών ως κάποιο είδος εξουσιαστικού σκουληκιού στο εσωτερικό του αναρχισμού. Υποστηρίχτηκε ότι η πολιτική μας οδηγεί τους ανθρώπους από τον αναρχισμό στο λενινισμό.

 

Η εμφάνιση της ομάδας AWG στις αρχές της δεκαετίας του '90 ήταν κάτι που καλωσορίστηκε από μας στο WSM (Σ.τ.μ.: WorkersSolidarityMovement – Κίνημα Εργατικής Αλληλεγγύης). Οι περισσότεροι από τους αγωνιστές που συμμετείχαν στην εν λόγω ομάδα προέρχονταν αρχικά από το Τμήμα Νότιου Λονδίνου του DirectActionMovement (DAM – Κίνημα Άμεσης Δράσης. Σ.τ.μ.: το βρετανικό τμήμα της αναρχοσυνδικαλιστικής διεθνούς IWA ή ΑΙΤ, που τώρα ονομάζεται SolidarityFederation – SolFed). Επίσης, συμμετείχε τουλάχιστον ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ACF (Σ.τ.μ.: AnarchistCommunistFederation – Αναρχική Κομμουνιστική Ομοσπονδία, σήμερα AnarchistFederation). Υπήρχαν επίσης τμήματα στο βόρειο τμήμα της Αγγλίας με μέλη στο Μάντσεστερ, το Χάντερσφιλντ και το Λίβερπουλ.

 

Το καλωσόρισμα της AWG εκ μέρους μας συνέβη για διάφορους λόγους. Η εμπειρία των μελών του στο DAM τους οδήγησε στην απόρριψη του συνδικαλισμού και, συγκεκριμένα, στην απόρριψη της πολιτικής του DAM με την επιδίωξή του να συγκροτήσει επαναστατικά συνδικάτα σε αντίθεση με αυτά που ανήκαν στην TUC (Σ.τ.μ.: TradeUnionCouncil, η εργατική συνομοσπονδία της Βρετανίας). Δέχτηκαν, επίσης, τη βάση της «Πλατφόρμας των Ελευθεριακών Κομμουνιστών», θέλοντας, δηλαδή, να οικοδομήσουν μια οργάνωση με υψηλό επίπεδο θεωρητικής και τακτικής ενότητας.

 

Όσον αφορά το Ιρλανδικό Ζήτημα η ομάδα υιοθέτησε μια σταθερή αντι-ιμπεριαλιστική γραμμή και συμμετείχε στις σχετικές διαδηλώσεις που έφεραν την επωνυμία «TimeToGo». Καμία άλλη αναρχική ομάδα στην Αγγλία δεν είχε κάνει κάτι τέτοιο εκείνη την εποχή. Σε ένα, ας πούμε, πιο τυχαίο επίπεδο, να σημειώσουμε ότι και η AWG φάνηκε ότι δεν είχε καταληφθεί από την τροτσκιστο-φοβία, κάτι που τότε απέτρεπε αρκετές αγγλικές αναρχικές ομάδες από τα να παίρνουν μέρος σε γενικότερους αγώνες εκτός από τα δικά τους μέτωπα.

 

Αλλά μετά από ακριβώς δύο χρόνια η AWG δεν υπήρχε πλέον. Κατά τη διάρκεια εκείνων των δύο χρόνων κυκλοφόρησαν 4 περιοδικά και η ομάδα δεν ξεπέρασε ποτέ τα 30 μέλη, πριν περιοριστούν τελικά σε λιγότερα από 10. Αυτοί που παρέμειναν άλλαξαν το όνομα της οργάνωσης σε «SocialismfromBelow» («Σοσιαλισμός από τα Κάτω») και αποφάσισαν να «υπερβούν τον αναρχισμό». Οι περισσότεροι από αυτούς έπεσαν σε αδράνεια και 2-3 κατέληξαν τελικά στο πρώην TrotskyistRevolutionaryCommunistParty (Τροτσκιστικό Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα).

 

Αλλά γιατί συνέβη αυτό και ποια είναι τα διδάγματά του; Γιατί, τελικά, η εμπειρία της AWG χρησιμοποιείται ακόμα ως επιχείρημα ενάντια στην πολιτική μας;

 

Το WSM βρίσκεται στη μοναδική θέση να το κάνει αυτό καθώς όχι μόνο έχουμε το όφελος της εκ των υστέρων γνώσης, αλλά έχουμε επίσης...

Περισσότερα …