Στις 30 Απριλίου 1956, για τον εορτασμό της 70ής επετείου του εορτασμού της 1ης Μαΐου, η Περιφερειακή Εργατική Ομοσπονδία Αργεντινής (FORA) διοργάνωσε μια βραδιά στο Teatro Independiente de la Calle Cangallo στο Μπουένος Άιρες και ένα συνέδριο. Το έργο που παρουσιάστηκε ήταν το “Lluvia”, ένα έργο σε τρεις πράξεις του Williams Sommer Mangan, το οποίο ερμήνευσε η ομάδα Talia. Αργότερα ο Alberto Bianchi έδωσε μια διάλεξη. Την επόμενη μέρα, 1η Μαΐου, πραγματοποιήθηκε μεγάλη δημόσια συγκέντρωση στην Plaza Garay του Μπουένος Άιρες για την ιστορική σημασία της 1ης Μάη, στην οποία συμμετείχαν οι Eduardo Raúl Colombo, Gregorio Naso, Humberto Correale και Teodoro Suárez.
*Πηγή: LE Drapeau NOIR.
Rudolf Rocker*
I.
Στις 24 Νοεμβρίου 1943, ο Max Baginski πέθανε στο νοσοκομείο Bellevue της Νέας Υόρκης σε ηλικία 79 ετών. Με τον θάνατό του, ο κόσμος έχασε ένα από τα πιο εξέχοντα μέλη της παλιάς φρουράς του ελευθεριακού σοσιαλισμού, μια υπέροχη προσωπικότητα με σπάνιο διανοητικό ταλέντο και απαράμιλλη πνευματική δύναμη.
Ο Baginski γεννήθηκε στο Bartenstein (σ.τ.μ.: σήμερα Bartoszyce), το 1864, μια μικρή ανατολικοπρωσική πόλη κοντά στο Königsberg. Ο πατέρας του Max είχε μια επιχείρηση υποδηματοποιίας, αλλά, ως ελεύθερος και επαναστατικός άνθρωπος που είχε αποκτήσει τη φήμη του "μαύρου προβάτου" στην υπερσυντηρητική κοινότητά του, αγωνιζόταν συχνά να βγάλει τα...
Max Baginski*
ΣΤΙΣ αρχές Μαΐου του 1886, 366.000 οργανωμένοι Αμερικανοί εργάτες εξέφρασαν το αίτημα για το οκτάωρο. Αυτό έγινε σε συνδυασμό με μια διαδήλωση 15.000 εργαζομένων στις σιδηροδρομικές γραμμές της Gould Southwestern που είχε πραγματοποιηθεί μερικές εβδομάδες νωρίτερα για να διαμαρτυρηθούν για τους εξοργιστικά χαμηλούς μισθούς. Οι τελευταίοι κυμαίνονταν, σε ορισμένα μέρη, μεταξύ 55-75 λεπτών την ημέρα.
Από τους 366.000 εργάτες, οι 150.000 κέρδισαν αμέσως τα αιτήματά τους, όπως μαθαίνουμε από τον Sartorius von Waltershauten στο βιβλίο του “Modern Socialism in the United States” (Ο σύγχρονος σοσιαλισμός στις Ηνωμένες Πολιτείες). Στην απεργία συμμετείχαν 216.000 άνδρες. Από αυτούς οι...
- Οι φωτογράφοι Kati Horna και Gerta Taro που απαθανάτισαν στιγμές του Ισπανικού Εμφύλιου
- Émile Pouget, Η εξουσία σκοτώνει την αγάπη
- Ο David Poole και ο Ricardo Flores Magón
- Οι πειρασμοί της αγροτικής δημαγωγίας
- Ο αναρχικός ζωγράφος Charles Theophile Angrand
- ”Le Niveleur” (Ο ισοπεδωτής)
- José Sendón Lamela: Μέλος της FAI και συνεργάτης της Federica Montseny
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
