Ο Erich Muehsam γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1878 σε μια ευκατάστατη εβραϊκή οικογένεια. Σύντομα, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Luebeck στη βόρεια Γερμανία, όπου ο πατέρας του εργάστηκε ως φαρμακοποιός (το φαρμακείο αυτό υπάρχει μέχρι σήμερα). Ο Erich Muehsam μισούσε το σχολείο όπου τον έστειλαν, γιατί ήταν γνωστό για την αυταρχική του πειθαρχία και την αδυσώπητη χρήση σωματικής τιμωρίας. Ο Erich έκανε αρκετές και περιπετειώδεις «κοπάνες», ακριβώς επειδή η επαναστατική του φύση διαφώνησε συχνά με το σχολικό αυτό καθεστώς.
Το 1896 έγραψε ένα ανώνυμο άρθρο για τη σοσιαλιστική εφημερίδα «Luebecker Volsboten», καταγγέλλοντας έναν από τους πιο βάναυσους δασκάλους του σχολείου αυτού. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει σκάνδαλο και ο Erich να αποβληθεί για συμμετοχή σε σοσιαλιστικές δραστηριότητες.
Ο Erich ήθελε από μικρός να γίνει συγγραφέας και ποιητής και έτσι εγκατέλειψε το Luebeck για να εγκατασταθεί στο Βερολίνο το 1900. Αναμίχθηκε σε μια ομάδα ονομαζόμενη «Neue Gemeinschaft» («Νέα Κοινωνία») που συνδύασε τη σοσιαλιστική ιδεολογία με τα πειράματα κοινοτικής διαβίωσης. Εδώ συνάντησε τον Gustav Landauer ο οποίος τον εισήγαγε στις αναρχικές κομμουνιστικές ιδέες. Ο Muehsam συνέβαλε, επίσης, στην έκδοση της αναρχικής εφημερίδας «Kampf» («Αγώνας») του φίλου του Senna Hoy, ο οποίος πέθανε αργότερα κάτω από άθλιες συνθήκες σε μια ρωσική φυλακή.
Το 1904, ο Erich πήγε σε Ascona στην ιταλική Ελβετία, για να ζήσει σε μια αποικία καλλιτεχνών τη Monte Verita (ο συγγραφέας Herman Hesse, ο θεωρητικός χορού Laban, ο ψυχοθεραπευτής Otto Gross και πολλοί ντανταϊστές και εξπρεσιονιστές έζησαν εκεί κατά καιρούς). Εκεί άρχισε να γράφει θεατρικά έργα, στο πρώτο από τα οποία, με τίτλο «Con Men», συνδύασε μια νέα πολιτική θεωρία με τις παραδοσιακές δραματικές μορφές. Συνέχισε, επίσης, να γράφει σε διάφορες αναρχικές εφημερίδες, δραστηριότητα που επέστησε την προσοχή των γερμανικών αρχών. Θεωρήθηκε ένας από τους πιο επικίνδυνους αναρχικούς ταραχοποιούς.
Το 1908 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο όπου συμμετείχε στην καλλιτεχνική κίνηση των καμπαρέ. Δεν ενδιαφερόταν να γράψει τραγούδια για καμπαρέ, αλλά έγινε γνωστός εξαιτίας τους. Το 1911 κυκλοφόρησε την εφημερίδα «Kain», όπου υποστήριξε τον αναρχοκομμουνισμό. Μέσα από την εφημερίδα αυτή γελοιοποίησε το γερμανικό κράτος, αγωνίστηκε ενάντια στη θανατική ποινή και τη λογοκρισία στο θέατρο και ανέλυσε προφητικά αρκετά διεθνή ζητήματα. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος, που είχε προβλέψει, οδήγησε στην αναστολή της κυκλοφορίας της «Kain».
Στην αρχή, ο Erich υποστήριξε δημόσια τον πόλεμο, αλλά μέχρι το τέλος του 1914 πείστηκε ότι είχε κάνει λάθος, λέγοντας ότι «θα πρέπει πιθανώς να αντέξω την αμαρτία της προδοσίας των ιδανικών μου για το υπόλοιπο της ζωής μου». Ρίχτηκε, λοιπόν, στην αντιπολεμική δραστηριότητα και συμμετείχε σε διάφορες δραστηριότητες. Υποστήριξε τις απεργίες που άρχιζαν να ξεσπούν και δεδομένου ότι αυτές επεκτείνονταν και άρχισαν να παίρνουν επαναστατική μορφή, ο Erich ήταν μεταξύ εκείνων που συνελήφθηκαν και φυλακίστηκαν τον Απρίλη του 1918. Απελευθερώθηκαν, όμως, το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου.
Με την πτώση του Kaiser και του βασιλιά Ludwig της Βαυαρίας, το Μόναχο επαναστάτησε. Ο Muehsam και ο Landauer καθώς επίσης και ο Ret Marut (ο οποίος, αργότερα, έγινε γνωστός ως ο μυθιστοριογράφος Β.Traven) ήταν μεταξύ εκείνων που αγωνίστηκαν για τη συγκρότηση Εργατικών Συμβουλίων κάτι που οδήγησε στην ίδρυση της...
Του Joaquin Cienfuegos - Revolutionary Autonomous Communities
Καθώς μελετάμε στη Revolutionary Autonomous Communities μια αναρχική ανάλυση της μαρξιστικής πολιτικής οικονομίας, με την ευθύνη του John Imani, νομίζουμε ότι είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε αυτή την καπιταλιστική κρίση, η οποία ξετυλίγεται σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ειδικά και λίγο καλύτερα την κρίση στην Wall Street. Προσωπικά, ελπίζω ότι το παρόν σύστημα καταρρέει, αλλά γνωρίζω ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν την εξουσία τους τόσο εύκολα. Επιπλέον, καθώς η κρίση χειροτερεύει, τόσο πνίγει όλο και πιο ασφυκτικά τον λαό και το κίνημα.
Όταν η Lehman...
Andrew Fleming-«Linchpin» No1
Υπό κανονικές συνθήκες, το ζήτημα των αξιώσεων στην ιδιοκτησία είναι κάτι το οποίο λαμβάνεται πολύ σοβαρά από το δικαστικό σύστημα. Είναι τελικά η ίδια η ουσία του καπιταλισμού, στα πλαίσια της οποίας κάποιος μπορεί να απαιτήσει την ιδιοκτησία ενός κομματιού γης, και μέσω της ιδιοκτησίας αυτής να νοικιάζει τη γη αυτή σε άλλους.
Ή η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί ώστε να αποσπάσει το μεγαλύτερο μέρος της αξίας αυτών που παράγουν οι εργαζόμενοι, χρησιμοποιώντας αυτά τα μέσα παραγωγής, πουλώντας τα για κέρδος. Προφανώς, ένα τέτοιο σύστημα εξαρτάται από τα δικαστήρια και την απειλή χρήσης...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018