Έφυγε από την κοινωνία και έζησε στην ερημιά της Αυστραλίας το 19ο αιώνα, οργανώνοντας συνεχή πεσίματα στους τότε μπάτσους. Οι αστυνομικοί τον σκότωσαν χωρίς καν μια δίκη, παρότι ο ίδιος δεν σκότωσε ποτέ κανέναν.
Ο Ben Hall θεωρείτο από τους Βρετανούς επικίνδυνος εγκληματίας. Στην πραγματικότητα ήταν ένας ευγενικός άνθρωπος που βλέπωντας τις αδικίες της εποχής του αποφάσισε να περάσει στην επανάσταση. Εγκατέλειψε την κοινωνία και πήγε να ζήσει στην ερημιά, μαθαίνοντας να βρίσκει μόνος του τροφή και νερό και να κοιμάται στην ύπαιθρο κρυμμένος από τους διώκτες του. Αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτό που θεωρούσε υποχρέωση κάθε επαναστάτη: τις συνεχείς επιθέσεις στους αστυνομικούς της εποχής. Παρ’ όλ' αυτά, δεν σκότωσε ποτέ και δεν ήθελε να τραυματίσει κανέναν. Το μόνο που ήθελε ήταν να ανοίξει το δρόμο για μια κοινωνική επανάσταση. Ίσως γι’ αυτό και τον σκότωσαν με άγριο τρόπο, χωρίς καν μια δίκη.
Γεννήθηκε το 1837 στην τότε βρετανική Αυστραλία σε μια φτωχή οικογένεια με πατέρα Άγγλο προλετάριο και μητέρα μια Ιρλανδή (οι Ιρλανδοί τότε ήταν όλοι προλετάριοι). Για λόγους επιβίωσης μέσα στη φτώχεια τους αναγκάζονταν να κλέβουν για να μπορούν να συντηρούν τον Ben και τα άλλα παιδιά τους. Οι αστυνομικοί τους συνέλαβαν και τους έστειλαν εξορία σε άλλη πόλη. Αφού δεν είχαν πού να μείνουν, αναγκάστηκαν να γίνουν καταληψίες ενός εγκατελειμένου χωραφιού και εκεί έφτιαξαν μια πρόχειρη καλύβα. Ο πατέρας βρήκε μερικά άγρια άλογα και γελάδες στους γύρω λόφους και τα εξημέρωσε για να έχουν γάλα και ζώα. Άρχισε να πουλάει στην πόλη μέρος της παραγωγής, μα είχε συνεχώς προβλήματα με την αστυνομία λόγω της κατάληψης.
Τελικά, ο πατέρας του Ben δεν άντεξε άλλο τις παρενοχλήσεις και μετανάστευσαν σε άλλη πόλη. Εκεί βρήκε δουλειά ως εργάτης σε στάβλους, και ήταν πολύ εργατικός. Υπήρχε αρκετή δουλειά, και τελικά μπόρεσαν να πάρουν ένα μικρό σπίτι για το γιο τους, τον Ben, όταν αυτός παντρεύτηκε.
Η γυναίκα που παντρεύτηκε ο Ben είχε αδελφό τον Frank Gardiner, ο οποίος ζούσε από ληστείες και είχε μάθει να επιζεί μόνος του στην αυστραλιανή ύπαιθρο μακριά από τη κοινωνία (και το χέρι του νόμου). Ο Ben, μην ξεχνώντας ποτέ την τάξη του και την παρενόχληση των αστυνομικών ενάντιά στην οικογένειά του όσο ήταν καταληψίες, αποφάσισε να παραδειγματιστεί από τον αδελφό της γυναίκας του και εγκατέλειψε τη πόλη για να ζήσει στην ερημιά.
Στην ύπαιθρο ο Ben γνώρισε τον αδελφό της γυναίκας του, Frank, μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους που ζούσαν στην ερημιά ληστεύοντας όποιον πλούσιο περνούσε από τους ερημικούς δρόμους. Ο Ben έβλεπε τη ληστεία των πλουσίων ως μέσο κοινωνικής δικαιοσύνης, και όχι απλώς ως μέσο προσωπικής επιβίωσης. Ίσως γι’ αυτό η κυβέρνηση έδωσε ειδική εντολή στους μπάτσους να πιάσουν τον Ben κατά προτίμηση, αν και υπήρχαν πολλοί άλλοι ληστές στην περιοχή. Μαζί με τον Frank και άλλους 9 ληστές, ο Ben λήστεψε μια χρηματοαποστολή χρυσών νομισμάτων που παιρνούσε από το δρόμο που είχαν στήσει καρτέρι. Οι αστυνομικοί τους συνέλαβαν μα κατάφεραν να διαφύγουν.
Η ομάδα του Ben και του Frank έκανε έφοδο σε μια μικρή πόλη που σύχναζαν πλούσιοι σε ένα ξενοδοχείο...
Η πρώτη σελίδα του πρώτου τεύχους της εφημερίδας “Golos Anarchista” (“Η Φωνή του Αναρχικού”). Η εφημερίδα εκδόθηκε στο Katerynoslav (σημερινό Ντνίπρο) από το Γραφείο Αναρχικών του Ντόνετς. Ο αρχισυντάκτης της, Piotr Arshinov, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική κατάρτιση του μαχνοβίτικου κινήματος το 1919. Το τεύχο αυτό υπάρχει στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Νέας Υόρκης.
*Πηγή: Sean Patterson.
Στις 29 Νοέμβρη 1896 γεννιέται στο Lugano της ιταλόφωνης Ελβετίας, η Antonietta Griffith, γνωστή και ως Antonietta Bonaria και Antonietta Peretti.
Το 1922 παντρεύτηκε τον αναρχικό Joseph Bonaria, ο οποίος όμως το 1930 πέθανε. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τον Ελβετό αναρχικό Giuseppe Peretti.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετέχει στην ανανέωση του αναρχικού κινήματος της περιοχής του Ticino, ενώ υποστηρίζει οικονομικά και την εβδομαδιαία αναρχική εφημερίδα “Umanità Nova”.
Το 1978 ξεκίνησε, μαζί με άλλους, τις εκδόσεις La Baronata στο Lugano.
Πέθανε στην Bellinzona στις 16 Απρίλη 1980. Στην κηδεία της -που οαρακολούθησαν αρκετοί αναρχικοί από το Ticino- παρουσιάστηκε ένα...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018