Μπροσούρα που εκδόθηκε από τις Αναρχικές Εκδόσεις «ΟΥΤΕ ΘΕΟΣ-ΟΥΤΕ ΑΦΕΝΤΗΣ», στη Μελβούρνη, το Νοέμβρη του 1996.
Η μπροσούρα αυτή περιλαμβάνει: 1) το κείμενο της MineEge «ANARCHISMINTURKEY», που εκδόθηκε ως ξεχωριστή μπροσούρα από τις εκδόσεις «KARAMBOL», στο Λονδίνο, τον Οκτώβρη του 1994 σε μετάφραση Δημήτρη Τρ., στη Μελβούρνη τον Μάη του 1996, 2) συνέντευξη με το «ΑΤΕS ΗΙRZIΖΙ», τον Δεκέμβρη του 1995, στην Κωνσταντινούπολη, 3) συνέντευξη με μέλος του Αντιπολεμικού Συνδέσμου Σμύρνης, τον Δεκέμβρη του 1995 στη Σμύρνη, 4) το κείμενο «ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ», που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβρη του 1985 στο πρώτο τεύχος της αναρχικής εφημερίδας «ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ», σε μετάφραση από την γαλλική αναρχική εφημερίδα «LE ΜΟΝDΕ LIBERTAIRE», τεύχος 585, 5) εκδοτικό σημείωμα του «ΑΤΕS ΗΙRZIΖΙ», από το πρώτο του τεύχος, Δεκέμβρης 1992, που δημοσιεύτηκε στο αντιεξουσιαστικό περιοδικό «ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΥ», τεύχος 1(14), Μάρτης 1993 και 6) το κείμενο «Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ», του «ΑΤΕS ΗΙRZIΖΙ» τεύχος 5, Γενάρης 1994, που δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό, τεύχος 4(17), Απρίλης 1994. Η μπροσούρα αυτή εκδόθηκε από τις Αναρχικές Εκδόσεις «ΌΥΤΕ ΘΕΟΣ-ΟΥΤΕ ΑΦΕΝΤΗΣ», στη Μελβούρνη, το Νοέμβρη του 1996. Επιτρέπεται η χωρίς όρους αναπαραγωγή μέρους ή όλου του ντοκουμέντου αυτού.
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Από τον τίτλο αυτό ένα δεν θα πρέπει να υποτεθεί: Ότι είμαστε διατεθειμένοι να σας παραθέσουμε μια μικρή περιγραφή ενός μεγάλου κινήματος. Η ιστορία του αναρχικού κινήματος στην Τουρκία είναι πολύ μικρή. Άλλωστε και ο τίτλος αυτής της μπροσούρας δεν προδιαθέτει για κάτι τέτοιο.
Το αναρχικό κίνημα ήρθε στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας περίπου 10 χρόνια πριν. Η έκδοση του «ΚΑRΑ» («Μαύρο»), ενός μηνιαίου περιοδικού, ήταν το σημείο εκκίνησης των αναρχικών ιδεών, το 1986. Πριν από την έκδοση αυτή δεν υπήρξε αναρχική περιοδική ή άλλη έκδοση ή κάποιος αναρχικός κύκλος που να προσπάθησε να εκφραστεί. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αναρχικοί στα γεωπολιτικά όρια της. Τουρκίας πριν. Αλλά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, πριν την έκδοση του ΚΑRΑ» οι αναρχικοί κύκλοι που μπορεί να υπήρξαν, ή έστω κάποιοι μεμονωμένοι, ποτέ δεν προσπάθησαν να εξελιχθούν σ’ ένα πολιτικό κίνημα.
Αν και το οργανωμένο κίνημα της εργατικής τάξης και το επαναστατικό κίνημα γενικότερα έχουν εμφανιστεί πριν πάνω από 70 χρόνια στη χώρα αυτή, οι αναρχικοί ποτέ δεν αποτέλεσαν έναν πολιτικό παράγοντα. Κι αυτό είναι κάτι που χρειάζεται μιαν απάντηση. Γιατί το επαναστατικό κίνημα με τις δυτικές ρίζες εμφανίστηκε πρώτα στην Τουρκία και όχι οι αναρχικές ιδέες; Εκτός απ’ αυτό, θα πρέπει να ερευνήσουμε και να αναλύσουμε τους λόγους αυτού του γεγονότος.
Η ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ
Τα επαναστατικά κινήματα στην Τουρκία έχουν υποκατασταθεί από τους μαρξιστές. Η αιτία για την κυριαρχία αυτή των μαρξιστών πρέπει να αναζητηθεί στην ίδια την ιστορία της Τουρκίας. Η Τουρκική Δημοκρατία και η προγονή της, Οθωμανική Αυτοκρατορία,...
I
Αναπνέων τον καθαρόν αέρα των ορέων και μη κύπτων τον αυχένα εις ουδένα είμαι ίσως ο ευτυχέστερος των ανθρώπων. Και όντως εντός της κοινωνίας εάν ήμην και τον αυχένα θα έκλινον εις τους νόμους και θα εμισούμην προς τούτοις. Εντός δε της φυλακής των πόλεων εγκεκλεισμένος, και τας σωματικάς και διανοητικάς δυνάμεις μου θα έβλεπον καταβαλλομένας, και τας ασθενείας, τον οχληρόν τούτον ξένον, συχνά επισκεπτoμένας την σάρκα μου. Επί τέλους δε θα απέθνησκον επί κλίνης μετά ασθένειαν οδυνηράν περιστοιχιζόμενος από ανθρώπους αναμένοντας ανυπομόνως την τελευταίαν μου αναπνοήν ίνα δαμελισθώσι τα ιμάτιά μου, εάν ήμην πλούσιος, θλιβομένους...
|
Τα μέλη της Organização Anarquista Socialismo Libertário (Αναρχική Οργάνωση Ελευθεριακού Σοσιαλισμού, OASL) συμμετείχαν στους αγώνες ενάντια στην άυξηση των τιμών στο Σάο Πάολο, τόσο στην πρωτεύουσα, όσο και σε πόλεις όπως η Mogi das Cruzes, Marilia και Franca, στο κίνημα που όλο και μεγαλώνει και έχει καταλάβει τη χώρα. Η συμμετοχή άλλων οργανώσεων που συνδέονται με το Coordenação Anarquista Brasileira (Συντονιστικό Αναρχικών Βραζιλίας, CAB) έχει βοηθήσει επίσης στην οικοδόμηση των αγώνων σε άλλα κράτη. Παρακάτω, δύο αγωνιστές της OASL ο Pablo Pamplona και ο Thiago Calixto, που συμμετείχαν στους αγώνες, απαντούν σε μερικές ερωτήσεις σχετικά με...
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018 |