|
|
|
Τα μέλη της Organização Anarquista Socialismo Libertário (Αναρχική Οργάνωση Ελευθεριακού Σοσιαλισμού, OASL) συμμετείχαν στους αγώνες ενάντια στην άυξηση των τιμών στο Σάο Πάολο, τόσο στην πρωτεύουσα, όσο και σε πόλεις όπως η Mogi das Cruzes, Marilia και Franca, στο κίνημα που όλο και μεγαλώνει και έχει καταλάβει τη χώρα. Η συμμετοχή άλλων οργανώσεων που συνδέονται με το Coordenação Anarquista Brasileira (Συντονιστικό Αναρχικών Βραζιλίας, CAB) έχει βοηθήσει επίσης στην οικοδόμηση των αγώνων σε άλλα κράτη. Παρακάτω, δύο αγωνιστές της OASL ο Pablo Pamplona και ο Thiago Calixto, που συμμετείχαν στους αγώνες, απαντούν σε μερικές ερωτήσεις σχετικά με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη χώρα. Η OASL είναι μέλος του Anarkismo.
Jonathan Bane (JB): Πώς ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες και απέκτησαν δυναμική; Πώς είναι οργανωμένες και από ποιον;
OASL: Τους τελευταίους μήνες, έχουν υπάρξει πολλές σημαντικές μάχες, όπως η απεργία των δασκάλων στην πολιτεία του Σάο Πάολο, η οποία συνέβη μερικές βδομάδες πριν και επίσης, κινητοποίησε χιλιάδες ανθρώπους σε διάφορες διαμαρτυρίες, αλλά αφομοιώθηκε από την συνδικαλιστική ηγεσία. Ένας άλλος σχετικός αγώνας ήταν αυτός των φοιτητών και του προσωπικού του Universidade Estadual Paulista (Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Σάο Πάολο, UNESP) που ήταν σε απεργία για περισσότερους από δύο μήνες, με κάποιες εγκαταστάσεις υπό κατάληψη και με οδοφράγματα στη Marilia, και που αγωνίστηκαν για σημαντικά αιτήματα όπως μονιμότητα των φοιτητών, ισότητα σε σχέση με άλλα δημόσια πανεπιστήμια, μια πολιτική κοινωνικών και φυλετικών ποσοστόσεων και ενάντια στο Programa de Inclusão com Mérito no Ensino Superior Paulista (Πρόγραμμα Ένταξης με Άριστα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση του Σάο Πάολο, PIMESP). Μέλη της OASL βοήθησαν στην οικοδόμηση αυτών των αγώνων. Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε άλλες σχετικές κινητοποιήσεις στην κοινότητα, στις συνδικαλιστικές ενώσεις, στα αγροτικά και τα φοιτητικά, που έχουν επηρεάσει τη διάθεση του πληθυσμού, όπως είναι η στήριξη των εργαζομένων στις εξώσεις από τα σπίτια τους ως αποτέλεσμα τις κερδοσκοπίας επί των ακινήτων και της προετοιμασίας για μεγάλα γεγονότα, όπως στην περίπτωση της φαβέλας Pinheirinho και Moinho (παραγκούπολη), μεταξύ πολλών άλλων. Τα λαϊκά κινήματα που πλαισιώνουν τις κινήσεις αυτές έχουν σίγουρα βοήθησει να ωθήσουν τον πληθυσμό στους δρόμους.
Οι αγώνες ενάντια στην άυξηση των εισητηρίων έχουν οργανωθεί κυρίως από το Movimento Passe Libre ( Κίνημα Ελεύθερης Κυκλοφορίας, MPL), που οργανώνει και καλεί αγώνες γύρω από το θέμα των μεταφορών από το 2006. Το κίνημα – με το οποίο έχουμε μεγάλη συγγένεια και εγγύτητα – διατηρεί έναν αυτόνομο και μαχητικό χαρακτήρα. Χτίζει τους αγώνες του ανεξάρτητα μέσα από γενική και οριζόντια συμμετοχή. Δεν φέρνει θορυβώδη αυτοκίνητα στους δρόμους, οι δηλώσεις περνούν πάντα σε μορφή χορωδίας (κάποιος φωνάζει τα συνθήματα και οι υπόλοιποι γύρω του τα επαναλαμβάνουν, έτσι ώστε ένας μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων να μπορεί να ακούσει) και η παθητικότητα των διαδηλωτών δεν ενθαρρύνεται ποτέ. Αντιθέτως, η ευρεία συμμετοχή και η δράση ενθαρρύνονται πάντα. Αυτός ο χαρακτήρας, αρκετά χαρακτηριστικός του αγώνα κατά των αυξήσεων, έχει κερδίσει μεγάλη υποστήριξη από τον πληθυσμό, ο οποίος, κατά την άποψή μας, έχει κουραστεί από τις διαδηλώσεις με το παραδοσιακό μοντέλο της αριστεράς, γύρω από βάθρα και φθαρμένες ομιλίες. Η πολιτική ανυπακοή και η άμεση δράση, καθώς και η δουλειά σε επίπεδο βάσης, έχουν σταθερά αποτελέσει πρακτικές του κινήματος. Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι η αντίθεση στα κόμματα έχει, σε μεγάλο βαθμό, εκφραστεί από ένα συντηρητικό και εθνικιστικό τμήμα, μερικές φορές υποκινείται κι από την άκρα δεξιά και έχει επεκταθεί προς τα αριστερά στο σύνολό της, συμπεριλαμβάνοντας σωματεία και κοινωνικές κινήσεις, θα έπρεπε να είναι λόγος ανησυχίας. Τα κυρίαρχα μίντια έχουν επίσης συμβάλει σ’ αυτήν την προώθηση των συντηρητικών δυνάμεων και στην αποδυνάμωση των αιτημάτων στον τομέα των μεταφορών.
JB: Οι διαμαρτυρίες ενάντια στις αυξήσεις τιμών είναι αρκετά συχνές στη Βραζιλία. Με ποιον τρόπο διαφέρει αυτό που συμβαίνει τώρα στο Σάο Πάολο από τις διαμαρτυρίες του παρελθόντος;
OASL: Όταν οι διαμαρτυρίες ενάντια στην τελευταία αύξηση σταμάτησαν το 2011, το MPL (Κίνημα Ελεύθερης Κυκλοφορίας) συζήτησε την ενίσχυση των συζητήσεών τους. Έκαναν μια εκτίμηση ότι θα πρέπει να συνεχίσουν με αγώνα σε άλλο επίπεδο της συζήτησης και ξεκίνησαν την εκστρατεία Tarifa Zero (Μηδενικός Φόρος). Το κίνημα μετέφερε τη συζήτηση σχετικά με τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε πολιτική συζήτηση, σχετικά με την από κοινού διαχείριση των πόρων και τα δικαιώματα στην πόλη , υποστηρίζοντας ότι η πραγματικά δημόσια μετακίνηση, καθώς και άλλα δικαιώματα όπως αυτά της υγείας και της εκπαίδευσης, δεν θα πρέπει να έχουν κόστος, αλλά να είναι εγγυημένα από την κυβέρνηση και να πληρώνονται με πρόσθετους φόρους: όποιος έχει περισσότερα πληρώνει περρισότερο , όποιος έχει λιγότερα πληρώνει λιγότερο, όποιος δεν έχει δεν πληρώνει. Με τη νέα αυτή εκστρατεία, το κίνημα θα μπορούσε να στηρίξει την εσωτερική πολιτική συζήτηση και εξωτερική δουλειά σε επίπεδο βάσης σε σχολεία και κοινότητες που, κατά την άποψή μας, ήταν πολύ θετικά για δύο χρόνια. Πιστεύουμε ότι αυτό συνέβαλε στο να προετοιμάσει τους αγωνιστές για την οικοδόμηση μιας νέας, μεγαλύτερης και πιο τολμηρής φάσης του αγώνα, όπως ήταν στην πραγματικότητα, ακόμη και πριν την πρώτη μεγάλη δράση. Απλώς δεν περίμεναν ότι οι κινητοποιήσεις θα αυξάνονταν τόσο πολύ και θα παρέκαμπταν σε μεγάλο βαθμό ό, τι είχε προγραμματιστεί.
Ένας άλλος παράγοντας που θα μπορούσε να έχει συμβάλει είναι ότι, μετά από οκτώ χρόνια και για πρώτη φορά στον αγώνα ενάντια στις αυξήσεις στο Σάο Πάολο, έχουμε ένα δήμαρχο από το Partido dos Trabalhadores (Εργατικό Κόμμα, PT). Ο αγώνας επίσης ενδιέφερε ισχυρά συντηρητικά κομμάτια περισσότερο προς τα δεξιά, που έχουν προσπαθήσει να διαβρώσουν την εικόνα του νέου δημάρχου, και μαζί μ’ αυτή, αυτή της ομοσπονδιακής κύβέρνησης. Ένα στοιχείο κλειδί ήταν η θέση των μέσων ενημέρωσης τα οποία, σε πρώτη φάση, τοποθετήθηκαν ενάντια στο κίνημα. Καθώς οι διαμαρτυρίες αυξήθηκαν, παράλληλα με τη λαϊκή υποστήριξη – σε συνδυασμό με τη μαζική καταστολή που έφθασε σε σημαντικό μέρος των δημοσιογράφων από τις μεγάλες εταιρείες των μέσων μαζικής ενημέρωσης – τα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να αλλάζουν τη θέση τους και να κινούνται προς την υπεράσπιση του κινήματος. Προτίμησαν, ωστόσο, να προωθήσουν τους δικούς τους σκοπούς και να ενθαρρύνουν τον πασιφισμό, την υπακοή, τον εθνικισμό, ποινικοποιώντας τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια. Τέλος, μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι η τεχνολογία γενικότερα (κάμερες στα κινητά τηλέφωνα, για παράδειγμα), και ιδίως το διαδίκτυο, επέτρεψε τη διάδοση του τι συνέβαινε στις διαδηλώσεις και αυτό ενισχύθηκε από τα κοινωνικά δίκτυα. Αυτή η μεταβλητή είναι επίσης σημαντική.
JB: Ποιος ήταν ο ρόλος των κοινωνικών δικτύων στις κινητοποιήσεις;
OASL: Τίποτα απ’ αυτά δεν θα ήταν δυνατό χωρίς όλο αυτά τα χρόνια οικοδόμησης αγώνων από το κίνημα, ή χωρίς αυτό το αίσθημα της εξέγερσης ενάντια στην κρατική καταστολή. Ωστόσο, τα κοινωνικά δίκτυα παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο, όπως είπαμε. Το Facebook είναι ένα σημαντικό εργαλείο για το MPL, και το κύριο σημείο αναφοράς του. Το κάλεσμα για τις δράσεις έγινε μέσω “events”, δημόσιων ειδοποιήσεις έχουν κυκλοφορήσει κάνοντας διευκρινήσεις σχετικά με τον αγώνα και, ειδικά, είναι μέσω αυτού που ξεσκεπάστηκαν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.
Η πρώτη διαδήλωση είχε περίπου 5 χιλιάδες άτομα, και ήδη είχε ζωντανή κάλυψη στη Jornal National, τις κύριες τηλεοπτικές ειδήσεις της χώρας. Το ίδιο επρόκειτο να συνεχιστεί με τις ακόλουθες ενέργειες: τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης εξακολούθησαν να μιλάνε για αγώνα (ακόμα και πριν την μείωση των τιμών, ήταν ήδη στο εξώφυλλο πολλών από τις μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά της χώρας). Αρχικά, οι διαδηλωτές χαρακτηρίστηκαν ως βάνδαλοι, επαναστάτες χωρίς αιτία, και άλλες τέτοιες θέσεις που προσπαθούσαν να απονομιμοποιήσουν το κίνημα. Έτσι, το σύνολο της χώρας μιλούσε για τις διαδηλώσεις, κάτι το οποίο ήταν θεμελιώδες, και μέσω των κοινωνικών δικτύων διακινούνταν βίντεο και πληροφορίες που έδειχναν την άλλη πλευρά της ιστορίας.
Η καταστολή, αντί να προκαλέσει φόβο, ενθάρρυνε την εξέγερση του κόσμου και στο Σάο Πάολο, η κυβέρνηση σταμάτησε την πιο μαζική καταστολή από τα Tropa de Choque (Στρατεύματα Σοκ). Οι διαδηλωτές, επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, άρχισαν να καταγγέλουν κάθε πράξη βίας και ο “πασιφισμός” έγινε κοινό αίσθημα των διαδηλώσεων.
Κατά την εκτίμησή μας, τα πρόσφατα γεγονότα επιβεβαιώνουν αυτό που οι αναρχικοί υποστήριζαν πάντα: δεν αρκεί ότι οι άνθρωποι βγαίνουν στο δρόμο, είναι απαραίτητο οι άνθρωποι να κατακτήσουν την εξουσία από τα κάτω στο δικό τους ρυθμό και με τη δική τους οργάνωση, όχι αναλαμβάνοντας το κράτος, αλλά και με την οικοδόμηση συμμετοχικών και λαϊκών οργανώσεων. Για το σκοπό αυτό, η δουλειά σε επίπεδο βάσης είναι απαραίτητη. Εάν δεν υπάρχει προηγούμενη προετοιμασία, η πολιτική συζήτηση είναι αφηρημένη και ηγείται από τα πιο οργανωμένα κομμάτια της κοινωνίας. Στην παρούσα περίπτωση, τους μεγάλους καπιταλιστές και το κράτος. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, που είναι στους δρόμους δεν έχει καμία εμπειρία στις πολιτικές συζητήσεις και απλώς αναπαράγει ό, τι έχει δει για πολύ καιρό μέσα από το φακό της κυρίαρχης ιδεολογίας. Είχαν επηρεασθεί ώστε να μετατρέπουν τα αιτήματα σε θέματα που έχουν σημασία για τη δεξιά, όπως η "περηφάνια του να είσαι Βραζιλιάνος", "λιγότεροι φόροι", "λιγότερη ατιμωρησία" κλπ.
Τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι καλά από μόνα τους και δεν έχουν, σε καμία περίπτωση, αντικαταστήσει τη σημασία και την αναγκαιότητα για λαϊκή οργάνωση και μόνιμη δουλειά σε επίπεδο βάσης.
JB: Οι διαδηλώσεις είναι μόνο για την αύξηση του εισητηρίου στα λεωφορεία ή υπάρχουν και άλλα πιο βαθιά κοινωνικά ζητήματα που εγείρονται; Αν ναι, ποια είναι αυτά και γιατί;
OASL: Το MPL υποστηρίζει ότι κάθε εισητήριο λεωφορείου είναι κλοπή, δεδομένου ότι είναι μια δημόσια υπηρεσία και, ως τέτοια, πρέπει να είναι δωρεάν. Το κίνημα πιστεύει ότι το ζήτημα των αστικών μεταφορών είναι άμεσα συνδεδεμένο με άλλα βασικά δικαιώματα, όπως η υγεία, η εκπαίδευση και ο πολιτισμός. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι το δικαίωμα να πηγαινοερχόμαστε δεν πρέπει να περιορίζεται στο να πηγαινοερχόμαστε στη δουλειά. Το δικαίωμα στην πόλη, το ότι κάθε πολίτης μπορεί να απολαύσει τα πράγματα που προσφέρει η πόλη, είναι ένα κεντρικό και πολύ βαθύ σημείο. Η αποποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων είναι επίσης ένα σημαντικό ζήτημα και θα πρέπει να αποκτήσει δυναμική με την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, το MPL διατηρήθηκε πριν από την κατάργηση των αυξήσεων, και μοιραζόμαστε αυτήν την ανάλυση, ότι ο σκοπός του αγώνα θα πρέπει να συνεχίσει να είναι η άμεση μείωση των εισητηρίων. Μας ανησυχεί ότι ένας αγώνας για τα πάντα, θα κατέληγε στην κατάκτηση του τίποτα. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε την επικέντρωση στη μείωση των εισητηρίων. Από τη στιγμή που η μείωση αυτή θα επιτευχθεί, ο αγώνας θα μπορούσε να προχωρήσει στα επόμενα βήματα και, μέσω της συσσώρευσης βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων κατακτήσεων, το κίνημα θα μπορούσε να ενισχύεται όλο και περισσότερο. Το σύνολο σχεδόν της αριστεράς συμμερίζεται την άποψη αυτή. Ωστόσο, με την επίτευξη της μείωσης, έχουν ανακύψει άλλα αιτήματα. Μερικά από την αριστερά, όπως η ανάγκη για μηδενικούς φόρους, ένα τέλος στην καταστολή των κοινωνικών κινημάτων, η προώθηση των αγώνων για τα δικαιώματα κ.λπ. Άλλα από την πιο συντηρητική δεξιά, ή ακόμα και από την κοινή λογική που διακατέχει πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται στο δρόμο. Το μέγεθος των διαδηλώσεων οδήγησε τους ανθρώπους στο να είναι αισιόδοξοι, με τη σκέψη ότι "η Βραζιλία αλλάζει”, και στην θέληση να απαιτήσουν ό, τι τους έρχεται στο μυαλό. Κατά την άποψή μας, είναι σημαντικό το γεγονός ότι η μεριά η δική μας, που επιδιώκει να οικοδομήσει αυτόνομους και μαχητικούς λαϊκούς αγώνες, προωθεί αυτή τη συνέχιση στα ζητήματα.
JB: Τι είδους δημογραφικά χαρακτηριστικά έχουν όσοι συμμετέχουν στις διαδηλώσεις; Είναι κυρίως ακτιβιστές και νεολαία ή έχουν λάβει οι διαμαρτυρίες αναλάβει έναν πιο δημοφιλή χαρακτήρα;
OASL: Τις τελευταίες ημέρες οι αγώνες έχουν κερδίσει ένα πιο πολυποίκιλο πλήθος. Στις κεντρικές περιοχές της πόλης, έχουμε παρατηρήσει μια συλλογή δυνάμεων που συντίθεται μέσες άκρες ως εξής. Ένα πιο αυτόνομο και μαχητικό κομμάτι, που συνδέεται με το MPL, το οποίο είναι ισχυρό και η αιχμή του δόρατος για την έναρξη του κινήματος. Ένα πιο παραδοσιακό αριστερό κομμάτι, με κόμματα και κινήματα, τα οποία είχαν σημαντική συμμετοχή από την αρχή των διαδηλώσεων. Ένας πλειοψηφικό κομμάτι από νέους ανθρώπους που έχουν βγει στο δρόμο (η έρευνα έχει δείξει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ποτέ δεν είχαν βγει στο δρόμο πριν), και που αναπαράγουν κατά πολύ την κοινή λογικής. Είναι κυρίως συντηρητικοί και υποστηρίζουν αιτήματα που συνδέονται με τη συντηρητική ατζέντα. Η αποκήρυξη των πολιτικών κομμάτων, η οποία κατέληξε να είναι μια αποκήρυξη του συνόλου της αριστεράς, προέρχεται από αυτή την τάση. Τέλος, υπάρχει ένα κομμάτι, σίγουρα η μειοψηφία, που πλησιάζει την ακροδεξιά, σε ορισμένες περιπτώσεις συνδέεται με το στρατιωτικό τομέα, του μεγάλου κεφαλαίου και των ιδιοκτητών. Το ερώτημα που εξακολουθεί να μην είναι σαφές είναι ποια είναι η ικανότητα αυτών των νέων ανθρώπων που είναι η πλειοψηφία να συμμορφώνονται με τις προτάσεις της μαχητικής ταξικής πάλης, χωρίς να εξαρτόνται από πολιτικά κόμματα και κράτος.
Από πλευράς τάξης, οι διαδηλώσεις στην κεντρική περιοχή της πόλης, αποτελούνται κυρίως, από το ποιος είναι ή ήταν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο, είναι δυνατόν να παρατηρήσετε τη συμμετοχή εργαζομένων και κατοίκων της περιφέρειας. Η πλειοψηφία εκτός της οργανωμένης αριστεράς. Στις περιφέρειες τσ κοινωνικά κινήματα έχουν πραγματοποιήσει πολύ σημαντικές διαδηλώσεις σημαντικά δημοφιλούς χαρακτήρα και με θέσεις περισσότερο προς τα αριστερά. Ίσως η συνέχεια των διαδηλώσεων θα πρέπει να αναζητηθεί στις πρωτοβουλίες αυτές, από αυτούς που πραγματικά θέλουν να οικοδομήσουν εναλλακτικές λύσεις λαϊκής εξουσίας.
Σε αριθμητικούς όρους, η χώρα έχει κινητοποιήσει πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα (0,5% του πληθυσμού). Στο Σάο Πάολο φτάσαμε τις εκατοντάδες χιλιάδες μέσα σε λίγες ημέρες.
JB: Ποια είναι η γενική αντίδραση του πληθυσμού σχετικά τις διαμαρτυρίες; Τόσο για την υπερβολική χρήση βίας από την αστυνομία όσο και για τις κατηγορίες του βανδαλισμού;
OASL: Υπάρχει πολύ μεγάλος διχασμός στη γενική αντίδραση. Στις πρώτες διαδηλώσεις είχαμε την ακόλουθη εικόνα: υπήρχαν εκείνοι που κατήγγειλαν τους διαδηλωτές ως βανδάλους, αλλά ακόμη και τότε δεν ήταν αυτή η θέση της πλειοψηφίας. Υπήρχαν εκείνοι που υποστήριξαν ότι οι διαδηλώσεις ήταν ειρηνικές, καθώς και εκείνοι που κατήγγειλαν την κρατική βία. Ωστόσο, με δεδομένη την εκτεταμένη χειραγώγηση από τα μέσα ενημέρωσης και την έλλειψη προετοιμασίας της αριστεράς να απαντήσει στις κατηγορίες, σήμερα έχουμε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων που καταγγέλουν την άμεση δράση ως βανδαλισμό. Είναι μια προσπάθεια να διαχωριστούν οι ειρηνικοί διαδηλωτές από τους βίαιους και, δυστυχώς, σε μερικές περιπτώσεις, η κυβέρνηση έχει προσπαθήσει να ρίξει την ευθύνη για τις βίαιες ενέργειες στους αναρχικούς. Αυτό συνέβη στην περίπτωση του Rio Grande do Sul (RS), με την εισβολή της αστυνομίας στην τοπική Federação Anarquista Gaucha (Αναρχική Ομοσπονδία Gaucha, FAG) και την προσπάθεια να τους κατηγορήσει, όχι μόνο για τις πράξεις βανδαλισμού, αλλά και για συνεχή στήριξη στις ακροδεξιές πρωτοβουλίες. Αυτό είναι πραγματικά παράλογο.
Πρώτα απ 'όλα, η βία αναπαράγεται άμεσα στο σύστημα στο οποίο ζούμε. Βία είναι να χρησιμοποιούμε καθημερινά το επισφαλές σύστημα μεταφορών που έχουμε, βία είναι να πεθαίνουμε στις ουρές των δημόσιων νοσοκομείων, βία είναι η εκπαίδευση των δημοσίων σχολείων μας, βία είναι η εκμετάλλευση που υφιστάμεθα καθημερινά όταν δουλεύουμε. Αυτό πρέπει να είναι σαφές. Ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που βασίζεται στη βία. Δεχόμαστε βία καθημερινά. Και όταν οι άνθρωποι διαμαρτύρονται, κινητοποιούνται, δέχονται και πάλι βία από το κράτος, όπως στις περιπτώσεις της καταστολής σε όλη τη χώρα. Η βία των διαδηλώσεων αποτελεί απάντηση σε αυτή την κατάσταση στην οποία οι άνθρωποι υπόκεινται κάθε μέρα.
Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι τελευταίες διαδηλώσεις στο Σάο Πάολο έδειξαν περιπτώσεις βίας μεταξύ των ίδιων των διαδηλωτών, που ενισχύθηκαν από κομμάτια της ακροδεξιάς και οδηγήθηκαν από το άπειρο και συντηρητικό κομμάτι που βρίσκεται στους δρόμους. Βία κατά των αγωνιζόμενων από τα κόμματα, τα κοινωνικά κινήματα και ολόκληρη την οργανωμένη αριστερά. Και δεν ήταν απόρριψη από την αριστερά, αλλά από τη δεξιά, με φασιστικές ομιλίες και συμπεριφορές. Πολλοί από τους υποστηρικτές της μη-βίας έχουν προσχωρήσει σε αυτή την τάση, γεγονός για το οποίο λίγο ευθύνονται τα μέσα ενημέρωσης.
JB: Υπάρχουν, επίσης, διαμαρτυρίες ενάντια στην αύξηση των εισητηρίων στο Ρίο ντε Τζανέιρο, Πόρτο Αλέγκρε και σε άλλες πόλεις. Ποιος είναι ο κοινωνικός χαρακτήρας των διαμαρτυριών αυτών; Είναι παρόμοιες με αυτές του Σάο Πάολο;
OASL: Κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο κοινωνικός χαρακτήρας είναι ο ίδιος. Τουλάχιστον η δική μας εντύπωση είναι ότι αυτό το συντηρητικό κομμάτι είναι μεγαλύτερο στο Σάο Πάολο απ’ ό, τι στην υπόλοιπη χώρα. Ωστόσο, άλλες πόλεις έχουν ευρέως κινητοποιηθεί και σε αυτές τις κινητοποιήσεις υπάρχει ομοιότητα. Η χώρα είναι ευρέως κινητοποιημένη σε γενικές γραμμές.
Όσο για το MPL, αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι μία από τις αρχές του είναι ο φεντεραλισμός, και ότι υπάρχουν πόλεις και πολιτείες όπου το κίνημα υπάρχει οργανωτικά. Η διάρθρωσή του σε πολλά κράτη και η οικοδόμηση των κομματιών του αγώνα ενάντια στην αύξηση αυτή συνέβαλε σ’ αυτό, χτίζοντας την ανεξάρτητη και μαχητική αριστερά του κινήματος.
Πιστεύουμε ότι οι προηγούμενες νίκες, οι οποίες περιλαμβάνουν το Πόρτο Αλέγκρε, και οι νίκες του Σάο Πάολο και του Ρίο ντε Τζανέιρο - για να μην αναφέρουμε άλλες περιοχές - συνέβαλαν στην αύξηση των διαδηλώσεων.
JB: Η Βραζιλία φιλοξενεί τώρα Κύπελλο Συνομοσπονδιών. Του χρόνου θα φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA και το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποιο ήταν το κοινωνικό αντίκτυπο της φιλοξενίας αυτών των μεγάλων γεγονότων; OASL: Σε συνέντευξη σε δημόσια τηλεοπτικά δίκτυα, η Πρόεδρος Dilma Rousseff εγγυήθηκε ότι "η Βραζιλία αξίζει και θα φιλοξενήσει ένα μεγάλο Παγκόσμιο Κύπελλο", και ότι υποστήριξε τις ειρηνικές διαμαρτυρίες, αλλά δεν θα “συμβιβαστεί με τη βία και τις ταραχές”. Νέοι νόμοι κατά της «τρομοκρατίας» έχουν επίσης προκύψει, διευκολύνοντας την ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων και της άμεσης δράσης, καθώς και τη διασφάλιση της προστασίας των καπιταλιστών και των εγκλημάτων τους.
Είναι σαφές ότι αυτά τα μεγάλα γεγονότα έχουν φέρει κοινωνικές επιπτώσεις που είναι αρκετά αντίθετες με οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι δημοφιλές. Σε πολιτικό επίπεδο, ενισχύει τους εξουσιαστές και τις εικόνες τους και, σκόπιμα, ενώνονται με επιχειρηματίες και κερδοσκόπους. Μετά την τελική επιβεβαίωση αυτών των γεγονότων, η συστηματοποίηση στις διαδικασίες της κοινωνικής εκκαθάρισης έδωσε αέρα σε διάφορα συντηρητικά και αντιδραστικά κομμάτια. Οι εργολάβοι έχουν επωφεληθεί όπως ποτέ πριν, λόγω της έντονης κερδοσκοπίας στον τομέα των ακινήτων, και αυτοί οι ίδιοι εργολάβοι ήταν υπεύθυνοι για τη χρηματοδότηση κομμάτων της φιλελεύθερης πτέρυγας. Γνωρίζουμε ότι οι φαβέλες έχουν καεί με εγκληματικό τρόπο, με σαφή στόχο τον καθαρισμό της εικόνας των πόλεων για τους τουρίστες.
Στο Σάο Πάολο, οι χρήστες ναρκωτικών έχουν δεχθεί την καταστολή της αστυνομίας κατ 'εντολή της κυβέρνησης, η οποία περιλαμβάνει ακόμη και άσκηση σε αυτούς τους ανθρώπους υποχρεωτικά. Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, μια διαδικασία που η αστυνομία, με τη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αποκαλεί «ειρήνευση». Χρησιμεύει ως επιχείρημα για την εγκατάσταση της αστυνομίας στις φαβέλες και τη συνέχιση στον καθαρισμό και τις δολοφονίες. Όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε συνδυασμό με την μπουρζουαζία και το στρατό χρησιμοποιούν αυτά τα τεχνάσματα για να αναπαράγουν και να διαδίδουν ένα υπερεθνικιστικό συναίσθημα που έχει χαθεί μετά από δύο περιόδους στρατιωτικής δικτατορίας.
JB: Είναι οι τρέχουσες διαδηλώσεις κατά κάποιο τρόπο συνδεδεμένες με αυτά τα μεγάλα γεγονότα;
OASL: Το έναυσμα ήταν οι αυξήσεις στα εισητήρια των λεωφορείων, του μετρό και των τρένων. Ωστόσο, μαζί με πολλά θέματα που προέκυψαν, προς τα αριστερά και προς τα δεξιά, το ζήτημα του Παγκοσμίου Κυπέλλου έχει σημασία. Οι άνθρωποι έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση τις δημόσιες επενδύσεις σε αυτά τα μεγάλα γεγονότα, ενώ η χώρα χρειάζεται επενδύσεις σε πολλούς άλλους τομείς, όπως η εκπαίδευση, η υγεία, οι μεταφορές κλπ. Αυτό έχει σίγουρα συμβάλει στις διαδηλώσεις.
Από την αρχή, το MPL υποστήριξε το κίνημα Copa Para quem? (Κύπελλο Για Ποιον;), το οποίο θέτει τα ζητήματα αυτά, και συνδέεται με το Movimento dos Trabalhadores Sem Teto (Κίνημα Άστεγων Εργατών, MTST), γεγονός που θέτει επίσης τον προβληματισμό ότι με το Παγκόσμιο Κύπελλο σχετίζονται τα ζητήματα της στέγασης και της κερδοσκοπίας επί των ακινήτων στην περιφέρεια .
JB: Είχε η λαϊκή εξέγερση στην Τουρκία καμία επίδραση σε αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Σάο Πάολο και άλλες πόλεις; Και η Αραβική Άνοιξη;
OASL: Οι εξεγέρσεις αυτές πάντα διεγείρουν το πνεύμα μας όσο είναι δυνατόν. Το να βλέπουν άλλους ανθρώπους να ξεσηκώνονται κάνει τους εργαζομένους – άνδρες και γυναίκες – να αναρωτιούνται γιατί δεν βγαίνουν στο δρόμο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, υπενθυμίζοντάς τους ό, τι είναι απαραίτητο για να κερδίσουν.
Αλλά πριν από δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια του τελευταίου γύρου των αγώνων ενάντια στην αύξηση των εισητηρίων, είχαμε ήδη δει άλλες χώρες να ξεσηκώνονται και δεν υπήρχε καμία πίστη ότι θα βρεθούμε έστω και ελάχιστα κοντά σε αυτό που βλέπουμε σήμερα. Μπορεί να υπάρξει μια ισχυρή επιρροή στο ασυνείδητο, ειδικά για τους αγωνιστές και ακτιβιστές, αλλά πολύ λίγα μπορούν να ειπωθούν για τη μεγάλη μάζα στους δρόμους.
JB: Υπάρχει κάτι που οι άνθρωποι έξω από τη Βραζιλία μπορούν να κάνουν για να υποστηρίξουν τον αγώνα εκεί;
OASL: Να συζητήσετε για αυτές τις διαδηλώσεις και να επιδείξετε αλληλεγγύη δημοσίως σε οργανωμένες διαδηλώσεις στις χώρες σας και μέσω δηλώσεων υποστήριξης. Η διάδοση και η προπαγάνδα είναι πάντα κάτι που βοηθά. Ένα άλλο σημαντικό πράγμα είναι να παρέχετε υποστήριξή στον αγώνα ενάντια στην καταστολή που οι αναρχικοί έχουν υποστεί σε άλλα μέρη της χώρας, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Federação Anarquista Gaucha (FAG), καθώς και σε άλλους αγώνες σε εξέλιξη, όπως αυτός των φοιτητών και του προσωπικού του UNESP, εκτός από διάφορους άλλους αγώνες λαϊκών κινημάτων τις Βραζιλίας.
JB: Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι άλλο;
OASL: Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να τονίσουμε τη σημασία της οργανωμένης και συνεχούς δουλειάς σε επίπεδο βάσης. Η εικόνα των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που αυθόρμητα καταλαμβάνουν τους δρόμους έφερε νέο αισιόδοξο αέρα, αυτόν της δυνατότητας συγκεκριμένων αλλαγών έξω από τις κάλπες. Για την κοινωνική φαντασία, η κατάληψη των δρόμων έγινε ένα νέο έδαφος για να κάνουμε πολιτική. Όμως, χάρη στην αλλοίωση των πραγματικών περιστατικών, έχει γίνει το μόνο έδαφος. Η δεξιά προσπαθεί να κατασκευάσει την ιδέα ότι όλες οι πολιτικές οργανώσεις είναι εγγενώς οπορτουνιστικές και διεφθαρμένες, ενώ η δουλειά σε επίπεδο βάσης υποτίθεται ότι είναι περιττή, δεδομένου ότι, όπως οι διαδηλωτές φώναζαν, "οι άνθρωποι έχουν ξυπνήσει" (και πότε κοιμούνταν;).
Ο δρόμος είναι ένα θεμελιώδες εργαλείο για να γίνει ο αγώνας δημόσιος, αλλά δεν είναι σε αυτούς που η δημόσια συζήτηση και η πολιτική εκπαίδευση θα λάβουν χώρα πλήρως. Είναι μέσα από την καθημερινή πάλη στα κοινωνικά, τα φοιτητικά, τα συνδικαλιστικά και τα κοινοτικά κινήματα που οι άνθρωποι χτίζουν την απαραίτητη δύναμη για να κερδίσουν την χειραφέτησή τους. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι, αν από τη μία πλευρά, η αριστερά έχει τη δυνατότητα να κινητοποιήσει, μερικοί από τους τρόπους της είναι πολύ φθαρμένοι. Είναι απαραίτητο, κατά την άποψή μας, να τονίσουμε τη δουλειά σε επίπεδο βάσης και να υιοθετήσουμε μια στρατηγική που συμβάλλει σε αυτό το έργο της χειραφέτησης. Κατά την άποψή μας, στις διαδηλώσεις, στα λαϊκά κινήματα τονώνεται η ταξική πάλη, η μαχητικότητα, η ανεξαρτησία, η δημοκρατική συμμετοχή. Εν ολίγοις, προσπαθούμε να οικοδομήσουμε τη λαϊκή εξουσία. Δεν πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος το συμβολικό αγώνα. Το βασικό σημείο είναι ότι το δυναμικό αυτό πρέπει να μετατραπεί σε μια κοινωνική δύναμη που συμβάλλει στο έργο μας για μια νέα κοινωνία. Και αυτό δεν θα επιτευχθεί μέσω του κράτους ή μέσα από συμφωνίες με τους καπιταλιστές. Οι άνθρωποι χρειάζονται τη δική τους εναλλακτική λύση. Αν δεν υπάρχει λαϊκή οργάνωση, οι αγώνες θα συνεχίσουν να χάνονται. Ως αναρχικοί, υποστηρίζουμε ότι αυτή η οργάνωση θα είναι καλύτερα προετοιμασμένη αν έχει οικοδομηθεί από τα κάτω, με μια ισχυρή βάση και αν είναι ικανή να οδηγήσει τον αγώνα μέσα από μονοπάτια που τον ενδιαφέρουν σαν τάξη.
Ζούμε σε μια ιστορική στιγμή, ένα σημείο καμπής στη διάθεση των ανθρώπων. Είχαμε μια τεράστια ποσοτική πρόοδο στον αγώνα, και αν θέλουμε να προχωρήσει ακόμη περισσότερο θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην δουλειά σε επίπεδο βάσης, όπου, με την καθημερινή πάλη, μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη και τις επιτυχίες μας.
Εμπρός για την οικοδόμηση της λαϊκής εξουσίας!
Arriba los que Luchan!
* Ο Pablo Pamplona και ο Thiago Calixto είναι αγωνιστές της Organização Anarquista Socialismo Libertario (Αναρχική Οργάνωση Ελευθεριακού Σοσιαλισμού, OASL), από το Σάο Πάολο, και έχουν συμβάλει στον αγώνα ενάντια στις αυξήσεις παράλληλα με το Movimento Passe Livre.
Πηγή: http://www.anarkismo.net/article/25852 |
