Σύντομη βιογραφία του Ρώσου αναρχικού κομμουνιστή Iosif Bleikhman που στάλθηκε στα στρατόπεδο εργασίας των μπολσεβίκων.
Ο Iosif Solomonovich Bleikhman γεννήθηκε στο Vidzy της Λευκορωσίας το 1868. Η οικογένειά του ήταν εβραϊκής καταγωγής. Από μικρή ηλικία εργάστηκε ως φαναρτζής.
Μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έγινε αναρχικός κομμουνιστής το 1904. Επιστρέφοντας στη Ρωσία, συνελήφθη από το τσαρικό καθεστώς και στάλθηκε στη Σιβηρία. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν εκεί είχαν ως αποτέλεσμα να προσβληθεί από φυματίωση.
Απελευθερώθηκε με την επανάσταση του Φλεβάρη του 1917 και εγκαταστάθηκε στο Petrograd, όπου έγινε ο βασικός συντελεστής της τοπικής Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας και εξελίχθηκε σε αρκετά δημοφιλή φυσιογνωμία μεταξύ των εργαζομένων του Petrograd και των ναυτών της Κροστάνδης, δίνοντας αρκετές ομιλίες και γράφοντας αρκετά άρθρα με το ψευδώνυμο Ν. Solntsev στις σελίδες των εφημερίδων «Kommuna» και «Burevestnik», εκδόσεις της Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας Petrograd.
Εκλέχτηκε στο Σοβιέτ του Petrograd και οι δραστηριότητές του τον έκαναν μισητό από πλευράς της κυβέρνησης Kerensky. Η δυσαρέσκεια στους κύκλους των εργαζομένων, των ναυτών και των στρατιωτών με την κυβέρνηση Kerensky εντάθηκε τον Ιούλη 1917 και έγιναν μεγάλες συνελεύσεις στη Μόσχα. Εκεί ο Bleikhman προέτρεψε μια αντιπροσωπεία του Α’ Συντάγματος Πολυβολητών να αναλάβει δράση. «Δεν χρειάζεται καμία βοήθεια από πολιτικές οργανώσεις», είπε ο ίδιος, για να εκτελέσουν την επαναστατική τους αποστολή, καθώς «η επανάσταση του Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε επίσης χωρίς την ηγεσία κάποιου κόμματος». Προέτρεψε τις μάζες να καταλάβουν όλες τις διαθέσιμες προμήθειες, τα εργοστάσια και τα ορυχεία, και να καταστρέψουν την κυβέρνηση και το καπιταλιστικό σύστημα αμέσως. Αργότερα εκείνη την ημέρα, το Σύνταγμα Πολυβολητών εξεγέρθηκε και μαζί του ενώθηκαν πλήθη στρατιωτών, ναυτών και εργαζομένων.
Η άκαρπη αυτή εξέγερση έγινε γνωστή ως «Οι Ημέρες του Ιούλη» και η κυβέρνηση Kerensky αντιμετώπισε κίνδυνο ανατροπής της. Η μπολσεβίκικη ηγεσία θεώρησε ότι οποιαδήποτε δράση ήταν πρόωρη και ανησύχησε ότι η κοινή δράση των αναρχικών και των μπολσεβίκων της βάσης θα έθετε σε κίνδυνο το κόμμα τους.
Ο Trotsky αναφέρεται στον Bleikhman στη συνήθως συγκαταβατική του ιστορία του της Ρωσικής Επανάστασης: «...ο αναρχικός Bleikhman, μικροκαμωμένος, αλλά δραστήριος, με μια αρκετά μέτρια ιδεολογική κατάρτιση, αλλά με μια συγκεκριμένη συναίσθηση για το ρόλο των μαζών - ειλικρινής στην περιορισμένη και πάντα εύφλεκτη νοημοσύνη του - το πουκάμισό του ανοικτό στο στήθος και οι σγουρές τρίχες να πετιούνται έξω… Οι στρατιώτες χαμογελούν ευχάριστα στις ομιλίες του, σκουντώντας ο ένας τον άλλον με τους αγκώνες τους και κάνοντας σοβαρά σχόλια γι’ αυτόν. Συμπάθησαν απλώς την εκκεντρική του εμφάνιση, την παράλογη αποφασιστικότητά του και την εβραιο-αμερικανική προφορά του που είναι αιχμηρή σαν το ξίδι».
Ο μενσεβίκος ηγέτης Tsereteli, αναφέρεται περιφρονητικά σ’ αυτόν ως μια κωμική φιγούρα, μικρό στο ανάστημα, μ’ ένα λεπτό, φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο, εκφράζοντας τις «επιφανειακές» ιδέες του σε «λανθασμένα ρωσικά που τα είχε σταχυολογήσει από τις αναρχικές μπροσούρες».
Ο δε μπολσεβίκος Ilyin Zhenevsky, αναφέρεται με κακεντρέχεια στον Bleikhman στα απομνημονεύματά του. Εξετάζει την 1η Διάσκεψη του Κόκκινου Στρατού που έγινε στο Petrograd τον Μάρτη του 1918. Βέβαια, αποδοκιμάζει τις ιδέες των ανδρών του Κόκκινου Στρατού: «Εδώ στη Διάσκεψη του Κόκκινου Στρατού... οι...
«Είναι ντροπή για ένα έθνος να καλωσορίζει το νέο του κυβερνήτη με σάλπιγγες και τον αποχαιρετά κατόπιν με γιουχαΐσματα μόνο και μόνο για να καλωσορίσει εάν άλλο κυβερνήτη με σάλπιγγες ξανά» Χαλίλ Γκιμπράν «Ο κήπος του προφήτη» (1934)
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΟ ΛΙΒΑΝΟ 1860-1989
1860: Ο πόλεμος μεταξύ Δρούζων και χριστιανών (μαρωνιτών) αφήνει 12.000 νεκρούς χριστιανούς. Τα γαλλικά στρατεύματα παρεμβαίνουν υπέρ των μαρωνιτών.
1914-1918: Η οθωμανική κυριαρχία καταρρέει στη Συρία. Μαζική πείνα στο Λίβανο.
1920: Η Γαλλία δίνει εντολή για τη δημιουργία του κράτος του Μεγάλου Λιβάνου με τη Συρία και η Αγγλία δίνει εντολή για τη δημιουργία παλαιστινιακού...
Αρχικά, να σημειώσουμε ότι το πρώτο, μάλλον, αναρχικό βιβλίο που εκδόθηκε στην εβραϊκή γλώσσα (Hebrew) ήταν το «Αναμνήσεις ενός επαναστάτη» του Πέτρου Κροπότκιν από τον Menham Poznanski.
Ο Abba Gordin, ο οποίος γεννήθηκε το 1887 και πέθανε το 1964, ήταν ένας Εβραίος αναρχικός που δραστηριοποιήθηκε έντονα στη Ρωσική Επανάσταση και αργότερα εγκαταστάθηκε στο Ισραήλ. Το 1940, έγραψε μια κριτική στον εξουσιαστικό κομμουνισμό με τίτλο «Κομμουνισμός αποκαλυπτόμενος» «Communism unmasked»).
Μετέπειτα, έχουμε το στοχαστή Μάρτιν Μπούμπερ, ο οποίος θεωρείται από μερικούς ως θρησκευόμενος αναρχικός. Ένα από τα πιο γνωστά του έργα είναι το «Μονοπάτια στη Ουτοπία»,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018