Έχουν περάσει 10 χρόνια από εκείνο το Σάββατο, 18 Νοέμβρη 1995, όταν ένα πρωινό του Νοέμβρη όπως κάθε άλλο, σύντροφοι από διάφορα μέρη του Rio Grande συναντήθηκαν με εκπρόσωπο της Federacion Anarquista Uruguaya (FAU – Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης) για να ιδρύσουν μια νέα οργάνωση…
Αλλά για να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, απαιτήθηκε ένας χρόνος συνεχών επαφών και σχέσεων, ατελείωτων επιστολών, καλών και κακών εμπειριών καθώς και ένα ταξίδι από έναν από τους συντρόφους μας για να συναντήσει την οργάνωση των αδελφών μας στην Ουρουγουάη.
Και μια και το έφερε η ευκαιρία, η ημερομηνία της 18ης Νοέμβρη αποτελεί για τις καταπιεσμένες τάξeις της Βραζιλίας μια ημερομηνία που χαρακτηρίζεται από αγώνα και αίμα. Ήταν εκείνη την ημέρα όταν το 1918 ξέσπασε εξέγερση εργαζομένων στο Rio de Janeiro. Και 67 χρόνια αργότερα, χάρη στην επιμονή και την πεποίθησή μας, ο αναρχισμός έρχεται, για ακόμα φορά, σε επαφή με την τάξη εκείνη από την οποία γεννήθηκε, στο νοτιότερο τμήμα της Βραζιλίας.
Η οργανωτική διαδικασία, μέσω της στενής συνεργασίας των συντρόφων μας με την FAU, έφερε αποτελέσματα τον Νοέμβρη του 1995, αλλά άρχισε πολύ νωρίτερα. Η σημασία αυτού του γεγονότος ξεπερνά τα σύνορα του Rio Grande do Sul. Η τότε ακόμα νέα οργάνωση, ονομαζόμενη Federacao Anarquista Gaucha (FAG – Αναρχική Ομοσπονδία Gaucha) είναι βαθιά συνδεδεμένη με την τάξη και τους ανθρώπους που ανήκουν σ’ αυτή. Στη σύντομη, αλλά σταθερή, ιστορία της και με την αφοσίωση των ανώνυμων μαχητών της, έχει βοηθήσει στην εξάπλωση της αποφασιστικότητας των μαρτύρων του λατινοαμερικάνικου αναρχισμού.
Η FAG προσπαθεί να εκπληρώσει την πρωταρχική και μόνιμη αποστολή της μαζί με άλλες παρόμοιες ομάδες και οργανώσεις: για να διαδώσει τον αναρχισμό στις ρίζες της προέλευσής του, ανάμεσα στον λαό, προτείνοντας εκ νέου ως όργανα των λαϊκών αγώνων τις αρχές της διαδικασίας ρήξης μέσω της κοινωνικής και οικονομικής αυτοδιεύθυνσης και του πολιτικού ομοσπονδιακού συστήματος.
Σε αυτά τα 10 χρόνια έχουμε αναγνωρίσει την κεντρική σημασία της ιστορικής μνήμης, αλλά πηγαίνουμε πέρα από τους απλούς εορτασμούς και τη νοσταλγία. Καθώς είμαστε και αισθανόμαστε μέρος της κληρονομιάς των πρώτων αναρχικών των αρχών του 20ού αιώνα, επιδιώξαμε να χρησιμοποιήσουμε την ιστορία αυτή των αγώνων στις ανάγκες του σήμερα. Η προέλευσή μας ανιχνεύεται στο ομοσπονδιακό τμήμα της Α’ Διεθνούς, στην Ουκρανική Εξέγερση και στην Ισπανική Επανάσταση και επιβεβαιώνουμε την πολιτική μας ταυτότητα για την κοινωνική επανάσταση και την ταξική πάλη που έχει ρίζες στους λαϊκούς αγώνες στην Λατινική Αμερική των ημερών μας. Επιδιώξαμε, επίσης, με όλη τη σεμνότητα, αλλά με μεγάλη αφοσίωση, τη συνέχιση της εργασίας των πρώτων μαχητικών συνδικάτων της Βραζιλίας, της Μεξικάνικης Επανάστασης, της εξέγερσης των εργαζομένων και των απεργιών του 1917 και του 1918 στο Πόρτο Αλέγκρε, το Ρίο και το Σάο Πάολο, των συντρόφων που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται στη Χιλή, το Μεξικό, τη Νικαράγουα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Κούβα, τη Βενεζουέλα, την Κολομβία, το Περού, τη Βολιβία, την Παραγουάη, την Αργεντινή και την Ουρουγουάη και σε κάθε γωνιά της Λατινικής Αμερικής.
Η FAG επιδιώκει να αποτελέσει ένα πολιτικό όργανο συσπείρωσης και σύνθεσης των δυνάμεών μας, για να ενισχύσει τη δυνατότητα των ανθρώπων να αγωνιστούν και να χτίσουν, μακροπρόθεσμα, τη λαϊκή «εξουσία». Προσπαθούμε να πετύχουμε το στόχο μας με την ταπεινότητα και τη σεμνότητα που είχαμε πάντα, με τη δύναμη της εργατικής τάξης, σε κάθε οδόφραγμα και κατάληψη, σε κάθε νέο κοινοτικό ραδιόφωνο, στις πορείες, στην αθόρυβη εργασία μας στις γειτονιές, στους εργατικούς αγώνες και σε κάθε αγώνα των ανθρώπων. Η κόκκινη και μαύρη σημαία μας αντιπροσωπεύει μια από τις μορφές αγώνα των ανθρώπων της Λατινικής Αμερικής. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και να οργανωνόμαστε από αυτήν την γωνιά του κόσμου, το Rio Grande.
Ενώ το πρώτο στάδιο της πορείας μας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, το επόμενο στάδιο, αυτό της παγίωσης της αναρχικής πολιτικής οργάνωσης Gaucha, είναι πιο σύνθετο και πολύ δυσκολότερο. Η FAG έχει επίγνωση του ιστορικού της καθήκοντος: να αποτελέσει μια συμπαγή, σταθερή και μακράς διαρκείας σχηματοποίηση, για να επεκτείνει την παρέμβασή της μέσα στα κοινωνικά κινήματα και την ικανότητά της για δράση και διάλογο, για ν’ ανυψώσει το επίπεδο ενότητας και συντονισμού με άλλες παρόμοιες οργανώσεις στη Βραζιλία και σε όλη τη Λατινική Αμερική, για να αρχίσει την παρέμβαση στις νέες περιοχές και στους νέους τομείς των λαϊκών κινημάτων, για να ενοποιήσει τους διάφορους αγώνες μέσω της ταξικής αλληλεγγύης και για να προεκτείνει τη δυνατότητα της οργανωμένης εργατικής τάξης να επιτυγχάνει τους στόχους της. Με άλλα λόγια, να συνεχίσει στο στόχο της οικοδόμησης της λαϊκής «εξουσίας».
Σ’ αυτά τα τελευταία 10 χρόνια έχουμε πετύχει στο να κάνουμε τον αναρχισμό μέθοδο και όργανο για συγκεκριμένα αιτήματα. Σήμερα, εντούτοις, καθώς είμαστε καλά ενήμεροι για τις δύσκολες περιόδους που ζούμε, πρέπει να συνεχίσουμε. Πρέπει να σφυρηλατήσουμε μέσω του καθημερινού μας αγώνα και των αναρχικών μας ιδεών την όλη νοοτροπία κοινωνικής μετατροπής. Μέσω του αγώνα και της οργάνωσης, η συγκεκριμένη (ειδική αναρχική) οργάνωση αντιπροσωπεύει μια σύνθεση του αγώνα για τις άμεσες ανάγκες μας και της μακροπρόθεσμης στρατηγικής μας. Και είναι στο χέρι των μελών μας να είναι ένα μέρος αυτής της κίνησης για λαϊκό αγώνα, για πολιτικό αγώνα καθώς και για να σπείρουν τους σπόρους της επανάστασης.
Αυτή είναι η πρόθεσή μας, η αποστολή μας και το καθήκον μας και πρέπει να ανταποκριθούμε σ΄ αυτά με σταθερότητα και αξιοπρέπεια.
Επειδή για την FAG, κάθε μέρα είναι 18η Νοέμβρη.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ!
FAG (1995-2005) - 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Porto Alegre, 18 Νοέμβρη 2005
Η Γραμματεία της Federacao Anarquista Gaucha (FAG – Αναρχική Ομοσπονδία Gaucha)
* Δημοσιεύτηκε στο www.anarkismo.net Μεταφράστηκε από τα ισπανικά από τη διεθνή γραμματεία της ιταλικής FdCA και στα ελληνικά από το «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 3 Δεκέμβρη 2005.
