Η Συνομοσπονδία Αναρχικών Οργανώσεων Ναμπάτ, καλύτερα γνωστή απλά ως Nabat (Набат), ήταν μια αναρχική οργάνωση που αναπτύχθηκε στην Ουκρανία μεταξύ του 1918 και του 1920. Η περιοχή που είχε περισσότερη επιρροή μερικές φορές ονομαζόταν Ελεύθερη Περιοχή (Free Territory), αν και η Ναμπάτ είχε παρουσία σε όλες τις μεγάλες πόλεις της νότιας Ουκρανίας. Η λέξη Ναμπάτ είναι ρωσικής/ουκρανικής προέλευσης και σημαίνει καμπανάκι σήμανσης κινδύνου.
Η ομάδα κυκλοφόρησε μια εφημερίδα με το ίδιο όνομα.
Το 1917 μια σειρά εξεγέρσεων στη Ρωσία που συνέστησαν τη Ρωσική Επανάσταση προκάλεσαν την πτώση της κυβέρνησης, της τσαρικής αυτοκρατορίας. Η έλλειψη κεντρικής κυβέρνησης επέτρεψε τη δημιουργία ενός μεγάλου αριθμού νέων ομάδων και οργανώσεων που προσπαθούσαν να αναπληρώσουν το κενό εξουσίας. Η πτώση της κυβέρνησης επέτρεψε, επίσης, στους λαούς της πρώην αυτοκρατορίας να χαρούν νέεςελευθερίες. Αφότου έπεσε ο τσάρος, μια επιτροπή μελών της Δούμας (Κάτω Βουλή) δημιούργησε γρήγορα μια προσωρινή κυβέρνηση. Αυτή η νέα κυβέρνηση αντιμετώπισε από την αρχή πολλά προβλήματα στη διαχείρηση μιας τόσο μεγάλης χώρας και σχεδόν αμέσως αναγκάστηκε να μοιράζεται την εξουσία με μια νέα επαναστατική συνέλευση, το Σοβιέτ της Πετρούπολης (Petrograd Soviet).
Στις 16 Απρίλη 1917 ο Βλαδιμίρ Λένιν (Vladimir Lenin) επέστρεψε στη Ρωσία από την εξορία στην Ευρώπη. Τους Μπολσεβίκους αντιπολιτευόταν το κόμμα των Μενσεβίκων (Menshevik). Καθώς οι μήνες περνούσαν, οι Μπολσεβίκοι γίνονταν όλο και πιο δυνατοί.
Στις αρχές του Νοέμβρη του 1917 οι Μπολσεβίκοι πήραν τον έλεγχο πολλών σημαντικών περιοχών σε όλη τη Ρωσία. Ενώ στην αρχή αυτό γινόταν ειρηνικά, γρήγορα σημειώθηκαν μάχες μεταξύ Μπολσεβίκων, Μενσεβίκων, και άλλων. Καθώς ο Λένιν προσπάθησε να δημιουργήσει ένα κυρίαρχο κομματικό σύστημα, η Ρωσία βυθίστηκε σε εμφύλιο πόλεμο. Οι νεοαποχτηθείσες λαϊκές ελευθερίες χάθηκαν και οι αναρχικές οργανώσεις που είχαν πρόσφατα δημιουργηθεί βρέθηκαν σε εχθρικό έδαφος.
Καθώς η νέα ρωσική κυβέρνηση γινόταν όλο και πιο εχθρική, πολλοί αναρχικοί αποφάσισαν να φύγουν από τη Ρωσία. Οι περισσότεροι από αυτούς τους αναρχικούς αποφάσισαν να πάνε στην Ουκρανία επειδή εκεί το περιβάλλον επέτρεπε περισσότερη ελευθερία στο να θέσουν τις ιδέες τους σε εφαρμογή. Οι αναρχικοί της Μόσχας και της Πετρούπολης, αντιμετωπίζοντας τη καταστολή των Μπολσεβίκων, κατέφυγαν στην Ουκρανία, όπου πριν από δεκαπέντε χρόνια το κίνημά τους είχε ανθίσει.
Μέχρι το φθινόπωρο του 1918 η Συνομοσπονδία Αναρχικών Οργανώσεων Ναμπάτ είχε ανοίξει τα κεντρικά της γραφεία στο Χαρκόβ (Kharkov) της Ουκρανίας.
Η Ναμπάτ πρώτα ενεργοποιήθηκε το φθινόπωρο του 1918. Καθώς τα ιδρυτικά μέλη άρχισαν να ψάχνουν για άλλους ανθρώπους που ήταν διατεθειμένοι να παλέψουν για τις ιδέες τους, το ενδιαφέρον τους τράβηξε η αντάρτικη εξεγερμένη στρατιά του Νέστορα Μαχνό (Nestor Makhno). Τότε ο Μαχνό ήταν ο αρχηγός του Εξεγερτικού Στρατού της Ουκρανίας και καθώς ο ίδιος είχε ήδη συγκεντρώσει σημαντικό αριθμό υποστηρικτών, η Ναμπάτ μπόρεσε γρήγορα να αποκτήσει αρκετή επιρροή και ήταν ικανή να μεταδώσει τις ιδέες της με εφημερίδες, αφίσες μκαι άλλο έντυπο υλικό. Μετά από λίγο, η Ναμπάτ είχε παρουσία με τοπικά γραφεία σε σχεδόν κάθε μεγάλη πόλη της νότιας Ουκρανίας.
Η Ναμπάτ είχε το πρώτο της Συνέδριο στις 12-16 Νοέμβρη 1918. Ο σκοπός της συνέλευσης αυτής ήταν να ενωθούν οι διάφορες αναρχικές ομάδες της Ουκρανίας υπό μια ενωποιημένη πλατφόρμα...
Η αλλοίωση των αντι-εκλογικών και αντικρατικών θέσεων της CNT και της FAI
Έχουν συμπληρωθεί 70 χρόνια από το τέλος της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία και πολλά ζητήματα παραμένουν «ανοιχτά», εμποδίζοντας το ξεκαθάρισμα για μια κατανόηση σε βάθος των αιτιών της αποτυχίας και την αντιμετώπιση πολλών αρνητικών καταστάσεων –που δυστυχώς επαναλαμβάνονται σε πολλές περιπτώσεις– ώστε να ουσιαστικοποιηθούν οι διεργασίες ,που θα αναδείξουν την σημασία της αναρχικής επανάστασης. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια συμβολή –και όχι η μοναδική– σ’ αυτήν την κατεύθυνση).
Το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία απασχόλησε και απασχολεί πολλούς συντρόφους. Μια ματιά από «τα μέσα» σίγουρα μπορεί...
O Γιούρι Κρινίτσκη ήταν ένας 18χρονος φοιτητής όταν ήρθε από την Τασκένδη να σπουδάσει στο Ρωσικό Ινστιτούτο Ιστορίας της Τέχνης. Πίσω στην πατρίδα του είχε συμμετάσχει στη δημιουργία πολλών κύκλων αναρχοσυνδικαλιστικής νεολαίας. Συνελήφθη εκεί το φθινόπωρο του 1922 με την κατηγορία της έκδοσης ενός παράνομου περιοδικού “Συναγερμός” του Τουρκεστάν και του έγινε μια γραπτή καταγγελία. Απτόητος ξεκίνησε την αναρχική δράση στο Ινστιτούτο, σχηματίζοντας μια ομάδα γύρω του. Κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων του 1923/24 επισκέφθηκε τη Μόσχα και πήρε μια κάρτα μέλους της Ρωσικής Ομοσπονδίας Αναρχικών, και πολλές λευκές κάρτες για διανομή στην Τασκένδη και το Λένινγκραντ.
Την...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018