Your name

Πολιτισμός - Τέχνη

11 Φεβρουαρίου 2014

Μια σύντομη βιογραφία του συγγραφέα και αναρχικού B. Traven, γνωστού επίσης και ως Feige, Ret Marut, Torsvan, Croves…

Του Ρεντ Μάρριοτ

Αν κάποιος έχει ενδιαφέρον για τον Μπι (Μπρούνο) Τρέιβεν (ή Τράβεν) θα έπρεπε να είναι –όπως ο ίδιος επιθυμούσε– εξαιτίας αυτών που έγραψε. Ο Τρέιβεν προσπάθησε πολύ καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του να αποφύγει οποιαδήποτε προσωποκεντρική λογική ή το παιχνίδι της φήμης. Το «Traven» δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα όνομα, ένα από τα πολλά που χρησιμοποίησε στη ζωή του.

Ο άνθρωπος πίσω από το όνομα ήταν ένας πολύπλοκος χαρακτήρας, διάσημος για τις νουβέλες του ως Μπι Τρέιβεν και, μ’ έναν ειρωνικό τρόπο, τελικά διάσημος ως κάποιος που προσπαθούσε να αποφύγει τη φήμη. Θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε την ιστορία του, ξεσκονίζοντας τα στοιχεία από τις διάφορες υποθέσεις όπου αυτό είναι εφικτό. Όπως ακριβώς το ήθελε και ο Τρέιβεν, το τι είναι πραγματικό στοιχείο και τι υπόθεση ακόμα συζητείται από τους βιογράφους.

Οι νουβέλες του Τρέιβεν άρχισαν να εμφανίζονται γραμμένες στα γερμανικά το 1926. Στέλνονταν από το Μεξικό στον Buchergilde Gutenberg, ένα γερμανικό αριστερό σύλλογο βιβλίου. Η μόνη επαφή του συγγραφέα ήταν ένα γραμματοκιβώτιο στην επαρχία. Οι υποθέσεις άρχισαν αμέσως μετά τη δημοσίευση των έργων του. Παρατηρήθηκαν ομοιότητες στο ύφος γραφής με αυτό του Ρετ Μαρούτ (Ret Marut), φυγά αναρχικού, από κάποιους παλιούς φίλους του.

Ο Μαρούτ ήταν περιοδεύων ηθοποιός μικρών ρόλων και συγγραφέας, με βάση του το Μόναχο. Είχε συμμετάσχει στη Δημοκρατία των Συμβουλίων της Βαυαρίας το 1919 κατά τη διάρκεια της γερμανικής επανάστασης, όταν τα εργατικά συμβούλια εμφανίστηκαν σε όλη τη χώρα. Τα προηγούμενα χρόνια εξέδιδε ένα αναρχοατομικιστικό περιοδικό επηρεασμένο από τον Στίρνερ (Stirner) με τον τίτλο Der Zeigelbrenner («Ο πλινθοποιός»). Προφανώς, δεν ήταν καθαρός ατομικιστής, μια και συμμετείχε με όλο του το είναι στο βαυαρικό κίνημα. Όταν τελικά το κίνημα γνώρισε τη συντριβή από τα στρατεύματα των σοσιαλδημοκρατών, ο Μαρούτ προφανώς συνελήφθη. Αντιμετωπίζοντας την ποινή της θανατικής εκτέλεσης για «εθνική προδοσία», κατόρθωσε να διαφύγει την τελευταία στιγμή. Ήταν καταζητούμενος, που ταξίδευε στην Ευρώπη για τα επόμενα τρία χρόνια, ώσπου εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, πιθανώς με τη βοήθεια της Σύλβια Πάνκχερστ (Sylvia Pankhurst), της σουφραζέτας που έγινε αντικοινοβουλευτική κομμουνίστρια. Η βρετανική αστυνομία τον συνέλαβε όταν απέτυχε να πείσει για την αμερικανική υπηκοότητά του, και κατέληξε στη φυλακή του Μπρίξτον στο Λονδίνο, όπου ανακρίθηκε πολλές φορές.

Ήταν πιθανώς ο φόβος του να εκδοθεί στη Γερμανία, όπου αντιμετώπιζε τις κατηγορίες για προδοσία, που τον έκανε –εν μέρει τουλάχιστον– να αποκρύπτει την ταυτότητά του για το υπόλοιπο της ζωής του. Απ’ ό,τι φαίνεται, πάντως, και παλιότερα στη ζωή του είχε υιοθετήσει μια νέα ταυτότητα ως «Ρετ Μαρούτ», έτσι αυτή του η στάση ίσως αποτελούσε στοιχείο της γενικότερης ιδιοσυγκρασίας του.

Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης ο Μαρούτ, εύλογα μπροστά στις συνέπειες του πιθανού επαναπατρισμού του, έδωσε διάφορα ψεύτικα ονόματα και είπε διάφορες ψεύτικες ιστορίες για την καταγωγή του. (Αρκετές δεκαετίες μετά, αυτές οι πληροφορίες θα έδιναν σημαντικά στοιχεία σε ένα βιογράφο για την πιο πιθανή πραγματική καταγωγή του.) Ο Μαρούτ προσπαθούσε να...

Περισσότερα …