Λεπτομέρειες

Edgar Rodrigues

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

29 Μάι 2018

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• αναρχικό κίνημα
• κοινωνικοί αγώνες
• ένοπλη δράση
• εργατική τάξη
• Μεξικό

Edgar Rodrigues*

Ακριβώς όπως άλλες επαναστατικές ομάδες -οι υποστηρικτές του Ζαπάτα και του Βίγια και ούτω καθεξής- το αναρχικό κίνημα του Μεξικού, με επικεφαλής το Μεξικάνικο Φιλελεύθερο Κόμμα (PLM) είχε πάρει τα όπλα ενάντια στη βάρβαρη δικτατορία του στρατηγού Πορφίριο Ντίαζ. Καθώς ο αγώνας αυτός προχωρούσε, παρά την άγρια καταπίεση, ο αντίκτυπος των αναρχικών ιδεών του Μαγκόν και των συντρόφων του, μεγάλωνε όλο και περισσότερο ανάμεσα στους αγρότες και τους εργαζόμενους του βόρειου Μεξικού και της Μπάχα Καλιφόρνια, καθώς η εξέγερση των Ζαπατίστας εξαπλωνόταν σε όλο τον Νότο.

Στις αρχές του 1911, ανάμεσα στους πιο προβεβλημενους αγωνιστές των Magonistas ήταν και μια γυναίκα, η Margarita Ortega. Το πάντα γεμάτο κινδύνους καθήκον της ήταν να διασχίζει τις γραμμές του εχθρού επικεφαλής ομάδων που μετέφεραν όπλα, τρόφιμα και φάρμακα σε ένοπλες ομάδες που κρύβονταν στα βουνά, τις πόλεις και κωμοπόλεις. Το θάρρος της κάτω από τα εχθρικά πυρά και οι ικανότητές της είχαν καταστεί παροιμιώδη μεταξύ των ανταρτών.

Η ιστορία αυτής της εξαιρετικής γυναίκας που παραμένει ζωντανή μέσω ενός δημοφιλούς τραγουδιού, ήταν πάρα πολύ γνωστή και δημοφιλής ανάμεσα στους επαναστάτες. Παρά το γεγονός ότι προερχόταν από μια καλοβαλμένη οικογένεια, η ίδια αφιερώθηκε από πολύ νωρίς στο κίνημα των εργαζομένων και, όπως η ίδια τους ονόμαζε, των θυμάτων της κοινωνικής αδικίας. Όχι μόνο η οικογένειά της (μέρος της πλούσιας μπουρζουαζίας) εναντιωθηκε στις ιδέες της κόρης τους, αλλά περιφρονούσε και απέρριπτε τις απόψεις της. Σε αυτό το σκηνικό, η Margarita παντρεύτηκε και σύντομα απέκτησε μια κόρη την οποία ονόμασε Rosaura και την οποία επηρέασε βαθιά.

Ενόσω η Rosaura ήταν βρέφος, η μητέρα της συνδέθηκε με το αναρχικό κίνημα του Φλόρες Μαγκόν Από την αρχή συμμετείχε σε ασυνήθιστες οργανωτικές δραστηριότητες και γρήγορα απέκτησε την εμπιστοσύνη των υπόγειων ομάδων. Αλλά καθώς η αιματηρή δικτατορία έφτανε στο τέλος της, ο αγώνας πήρε μια πιο σκληρή στροφή. Στις αρχές του 1911, λίγους μήνες μετά την παραίτηση του δικτάτορα, η Margarita  -το γνωρίζουμε αυτό από τον ίδιο τον Μαγκόν- πρότεινε στον σύζυγό της να ενταχθούν και οι δύο στο αντάρτικο. «Σε αγαπώ», του είπε, «αλλά αγαπώ και όλους αυτούς που υποφέρουν και θα πολεμήσω και θα διακινδυνεύσω τη ζωή μου γι’ αυτούς. Δεν θέλω να βλέπω πια άνδρες και γυναίκες να σπαταλούν τη δύναμη, την υγεία, το μυαλό και το μέλλον τους για να πλουτίζουν τους αστούς. Δεν θέλω να βλέπω πια άνδρες να διατάζουν άλλους άντρες για όλα αυτά». Ο σύζυγός της αρνήθηκε. Έτσι η Margarita στράφηκε στην κόρη της, Rosaura Gortari: «Και εσύ, κόρη; Είσαι έτοιμη να με ακολουθήσεις ή θα προτιμούσες να μείνεις στο σπίτι;» Η Rosaura δεν δίστασε να ακολουθήσει τη μητέρα της και έτσι και οι δύο εντάχθηκαν στις ένοπλες μαχητικές ομάδες.

Η πτώση του Πορφίριο Ντίαζ συνέβη στις 21 Μαΐου 1911 και το Μεξικό έπλεε σε μια έκρηξη χαράς. Ο λαός βγήκε στους δρόμους με την πεποίθηση ότι η ελευθερία και ο τερματισμός της δυστυχίας ήταν στο χέρι τους. Η Margarita και η κόρη της επέστρεψαν επίσης στην πόλη και πίστευσαν και αυτές στο αφελές όνειρό τους για το τέλος της εκμετάλλευσης.

Αλλά η...

Περισσότερα …