Στις 17 Νοέμβρη 1932 -πριν από 90 χρόνια-ν ο Lee Hwae-young έγινε γνωστό ότι βρέθηκε κρεμασμένος σε ηλικία 66 ετών σε ένα κελί της φυλακής Lushun (σημερινή επαρχία Liaoning της Κίνας).
Ο Lee Hwae-young θεωρείται γενάρχης του κορεάτικου αναρχισμού, ήρωας του κορεατικού πολέμου της ανεξαρτησίας και υποστηρικτής της Επανάστασης των Χωρικών του 1929 στη Μαντζουρία.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, σε ηλικία 40 ετών, ο “Udang" -όπως ήταν γνωστός στην επαναστατική αργκό- θα είναι ένας από τους υποστηρικτές του πρώιμου αναρχικού πολιτικού πυρήνα στην Κορεατική Χερσόνησο. Θα φέρει τον αναρχισμό πιο κοντά στον εμβληματικό Kim Jong-jin (έναν από τους πιο διαυγείς πίνακές του). Το 1911 στην πόλη Seogando, ίδρυσε τα Shinheung και Kyung Jak Sa, δύο σχολεία εκπαίδευσης εργατικών στελεχών, όπου, μεταξύ άλλων, κοινωνικοποιήθηκαν γνώσεις για τον συνδικαλισμό, την πολιτική και τις στρατιωτικές τακτικές για τον ανταρτοπόλεμο στον αντιαποικιακό αγώνα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’10, ο Lee έμελλε να βρεθεί στην εξορία στην Κίνα, διωκόμενος μετά την ιαπωνική εισβολή στη χερσόνησο. Μαζί με τα πέντε αδέλφια του, θα εγκατασταθεί στην περιοχή της Μαντζουρίας, όπου θα αρχίσει να αναπτύσσει παραγωγικό πολιτικό και κοινωνικό έργο μεταξύ των αγροτών. Η εισδοχή του στον αγώνα αυτόν και η τεράστια γνώση της περιοχής εκ μέρους του, θα είναι καθοριστικής σημασίας παράγοντες για την έναρξη του επαναστατικού κινήματος του 1929.
Όντας στην εξορία, θα ταξιδέψει στο Πεκίνο, όπου θα ενταχθεί στον οργανωτικό πυρήνα του κινεζικού παραρτήματος της Κορεατικής Αναρχικής Ομοσπονδίας. Με την απαρχή της Αγροτικής Εξέγερσης του 1929, ο "Udang" θα σχηματίσει έναν αναρχικό πυρήνα στην Tianjin, μαζί με τους Kim Ji-gang, Yang Yeo-jun και Kim Dong-woo, προκειμένου να συμμετάσχει στις δρασεις για τη χρηματοδότηση της επαναστατικής διαδικασίας. Έτσι ο πυρήνας θα πραγματοποιήσει απαλλοτρίωση της Chengshi Bank στην οδό Asahi (ιαπωνική συνοικία), παίρνοντας περισσότερα από 4.000 γιεν.
Το ίδιο διάστημα, οι δύο κόρες του, Kyu-suk και Hyun-suk, θα μετακομίσουν στην Κομμούνα Shinmin, όπως ήταν γνωστή στην Επανάσταση στη Μαντζουρία. Ο Lee Hwae-young, από την άλλη, έπρεπε να μετακομίσει στη Σαγκάη με τον μικρότερο γιο του Kyu-ho.
Τον Νοέμβρη του 1932, ως μέρος της επικείμενης ήττας της Επανάστασης, ο "Udang", θα συλληφθεί και θα κρατηθεί στο Dalian από την αυτοκρατορική αστυνομία, τη στιγμή που κινείτο στην εμπόλεμη περιοχή για να ενταχθεί στην αντίσταση στον επανεξοπλισμό των βάσεων υποστήριξης. Τελικά, θα κλεισθεί στη φυλακή Lushun, όπου μετά από λίγες μέρες θα βρεθεί κρεμασμένος με τα ρούχα του στο κελί του, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, αφού έχει δεχθεί συνεδρίες βασανιστηρίων.
*Πηγή: Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Η πρώτη σελίδα του πρώτου τεύχους της εφημερίδας “Golos Anarchista” (“Η Φωνή του Αναρχικού”). Η εφημερίδα εκδόθηκε στο Katerynoslav (σημερινό Ντνίπρο) από το Γραφείο Αναρχικών του Ντόνετς. Ο αρχισυντάκτης της, Piotr Arshinov, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική κατάρτιση του μαχνοβίτικου κινήματος το 1919. Το τεύχο αυτό υπάρχει στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Νέας Υόρκης.
*Πηγή: Sean Patterson.
Στις 29 Νοέμβρη 1896 γεννιέται στο Lugano της ιταλόφωνης Ελβετίας, η Antonietta Griffith, γνωστή και ως Antonietta Bonaria και Antonietta Peretti.
Το 1922 παντρεύτηκε τον αναρχικό Joseph Bonaria, ο οποίος όμως το 1930 πέθανε. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τον Ελβετό αναρχικό Giuseppe Peretti.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετέχει στην ανανέωση του αναρχικού κινήματος της περιοχής του Ticino, ενώ υποστηρίζει οικονομικά και την εβδομαδιαία αναρχική εφημερίδα “Umanità Nova”.
Το 1978 ξεκίνησε, μαζί με άλλους, τις εκδόσεις La Baronata στο Lugano.
Πέθανε στην Bellinzona στις 16 Απρίλη 1980. Στην κηδεία της -που οαρακολούθησαν αρκετοί αναρχικοί από το Ticino- παρουσιάστηκε ένα...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018