Λεπτομέρειες

Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

03 Μάι 2014

Του NickHeath

Ο NickHeath γράφει για το κύμα εξεγέρσεων και ξεσηκωμών των απλών Ρώσων εργατών και αγροτών σε όλη την χώρα την τριετία 1919-1921 ενάντια στους Μπολσεβίκους, οι οποίοι την περίοδο εκείνη εδραίωναν την εξουσία τους. Αντίθετα προς τους ισχυρισμούς των Μπολσεβίκων, οι εξεγέρσεις εκείνες δεν ήταν αντιδραστικές αλλά στην πραγματικότητα υποστήριζαν τους αρχικούς σκοπούς της επανάστασης: τον σοσιαλισμό, και την υποδιεύθυνση των εργατών και των αγροτών. Στο σύνολο τους μπορούν να χαρακτηριστούν ως η Τρίτη Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου στην Ρωσία, η κυβέρνηση του Λένιν αντιμετώπιζε έναν αριθμό αγροτικών κατά κύριο λόγο ξεσηκωμών που απειλούσαν με την ανατροπή του καθεστώτος. Μπορεί να δικαιολογηθεί η κατηγορία ότι τις εξεγέρσεις αυτές καθοδηγούσαν κουλάκοι (εύποροι αγρότες), με την υποστήριξή της Λευκής αντίδρασης, και την ενίσχυσή τους από φτωχότερους αγρότες, ανίδεους ως προς τα πραγματικά τους, ταξικά συμφέροντα; Ή ήταν, όπως ισχυρίστηκαν κάποιοι αντίπαλοι του Μπολσεβικισμού από τα αριστερά, η έναρξη της «Τρίτης Επανάστασης;».

«Όλοι όσοι έχουν την κοινωνική επανάσταση πραγματικά στην καρδιά τους πρέπει να οικτίρουν τον θανάσιμο διαχωρισμό που υφίσταται μεταξύ του προλεταριάτου των πόλεων και της επαρχίας. Όλες οι προσπάθειες τους πρέπει να κατευθύνονται στην καταστροφή του [διαχωρισμού αυτού], γιατί πρέπει να έχουμε όλοι συνείδηση αυτού του γεγονότος - ότι στον βαθμό που οι εργάτες της γης, οι αγρότες, δεν βοηθήσουν τους εργάτες στην πόλη, σε μια κοινή επαναστατική δράση, όλες οι επαναστατικές προσπάθειες στις πόλεις θα είναι καταδικασμένες σε αναπόφευκτες αποτυχίες. Το επαναστατικό ερώτημα στο σύνολο του έγκειται σε αυτό- πρέπει να επιλυθεί ή ειδάλλως να χαθεί».

- Bakunin, από το έργο «Σχετικά με τον Γερμανικό Πανγερμανισμό».

Ο ορθόδοξος Μαρξισμός υποτίμησε τον επαναστατικό ρόλο της αγροτιάς

Σύμφωνα με τον Γερμανό Μαρξιστή KarlKautsky, οι μικρής ιδιοκτησίας αγρότες ήταν καταδικασμένοι. Ήταν τακτικά χρήσιμη η κινητοποίηση των αγροτικών μαζών. Στο «Αγροτικό Ζήτημά» του, τόνισε ότι οι βραχυπρόθεσμοι αντικειμενικοί σκοποί των αγροτών και των χαμηλόμισθων μικροαστών, χωρίς να αναφέρεται καν στην μπουρζουαζία, αντιτίθονταν στο συμφέρον όλης της ανθρωπότητας όπως αυτό ενσαρκωνόταν στην ιδέα της σοσιαλιστικής κοινωνίας. «Όταν το προλεταριάτο [αναφερόμενος στην βιομηχανική εργατική τάξη] επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τα επιτεύγματα της επανάστασης, οι σύμμαχοι του -οι αγρότες- θα στραφούν αναμφίβολα εναντίον του... η πολιτική συγκρότηση της αγροτικής τάξης την αποκλείει από οποιαδήποτε ενεργό ή ανεξάρτητο ρόλο και την αποτρέπει από την επίτευξη της δίκης της ταξικής εκπροσώπησης... Είναι από τη φύση της μπουρζουάδικη και επιδεικνύει την αντιδραστική της ουσία με σαφήνεια σε κάποια πεδία... Αυτός είναι ο λόγος που εξηγεί την πρόταση που διατυπώθηκε στο Κογκρέσο και αναφέρεται στη δικτατορία του προλεταριάτου με την αποκλειστική υποστήριξή της αγροτικής τάξης και μόνο... Η αγροτική τάξη πρέπει να βοηθήσει το προλεταριάτο, όχι το προλεταριάτο την αγροτιά στην επίτευξη των ευχών της».

Από τον LeoJogiches, στο «Η δικτατορία του προλεταριάτου με την υποστήριξή της αγροτικής τάξης» στο Έκτο Κομματικό Κογκρέσο των Πολωνών Σοσιαλδημοκρατών το 1908. (Και η ακόλουθη συζήτηση στο Κογκρέσο όπου τονίστηκε ότι η «αγροτική τάξη δεν μπορεί να διαδραματίσει τον αυτόνομο ρόλο...

Περισσότερα …