Εισαγωγή της μετάφρασης
Τον 19ο αιώνα σε αρκετά μέρη της Αυστραλίας υπήρξε έντονη παρουσία Κινέζων εργατών, οι οποίοι εργάζονταν σε διάφορες δουλειές, κατανάλωναν ελάχιστα, κάνοντας στην ουσία μια ασκητική ζωή, ενώ έστελναν αρκετά εμβάσματα στην Κίνα. Όλα αυτά θορύβησαν κύκλους Αυστραλοάγγλων εργατών, γεννώντας έτσι και ένα είδος ρατσισμού. Το τότε συνδικαλιστικό κίνημα συνηγορούσε ζητώντας από τις αποικιακές αρχές τη μείωση ή και την ολική απαγόρευση της έλευσης Κινέζων εργαζόμενων. Σε μερικές περιπτώσεις η αντικινεζική υστερία ξεπέρασε τα όρια και σημειώθηκαν επιθέσεις. Για παράδειγμα, στην περίφημη εξέγερση των χρυσοθήρων του Eureka, στη Βικτώρια του 1856, μερίδα των εξεγερμένων -στην πλειοψηφία τους Ευρωπαίων- επιτέθηκε σε Κινέζους εργάτες στα χρυσωρυχεία.
Στο κείμενο της «Honesty» γίνεται, επίσης, λόγος για Αυστραλασία. Αυτό γιατί οι πρώτοι εκείνοι αναρχικοί (όπως και αρκετές οργανώσεις της αριστεράς - και μέχρι τις μέρες μας) έβλεπαν την Αυστραλία ως μέρος της γενικότερης Ασίας, παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία της εργατικής τάξης ήταν αγγλοσαξωνικής και ευρωπαϊκής καταγωγής. Με τον όρο αυτό ευελπιστούσαν στη συγκρότηση ενός ακηδεμόνευτου εργατικού και γενικότερα κοινωνικού επαναστατικού κινήματος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ασίας και της Ωκεανίας, που θα έθετε τις βάσεις για μια αντίστοιχη κοινωνία ισότητας.
Σε ένα άλλο σημείο γίνεται λόγος για τις αποικιακές αρχές. Αυτό γιατί η Αυστραλία δεν ήταν τότε ακόμα ομοσπονδία. Αποτελείτο από ξεχωριστές αποικίες (Νέα Νότια Ουαλία, Βικτώρια, Κουίνσλαντ κ.λπ.) που στην ουσία δεν συνδέονταν μεταξύ τους πολιτειακά και διοικητικά. Η Αυστραλιανή Κοινοπολιτεία, όπως την ξέρουμε σήμερα, συγκροτήθηκε από αυτές τις αποικίες, το 1901 στη Μελβούρνη, πρώτη πρωτεύουσά της.
Η «Honesty» κυκλοφόρησε από τον Απρίλιο του 1887 έως τον Νοέμβριο του 1888. Ήταν η πρώτη αναρχική εφημερίδα στην Αυστραλία και κυκλοφορούσε από την Melbourne Anarchist Club (Αναρχική Λέσχη Μελβούρνης). Στους βασικούς συντελεστές έκδοσής της περιλαμβάνονταν οι αδελφοί David και Will (αργότερα γνωστός ως ριζοσπάστης βιβλιοπώλης) Andrade, Ι.Α. Andrews και Chummy Fleming. Πηγή: Reason in Revolt. http://www.reasoninrevolt.net.au/
Το άρθρο
Η επίσκεψη των Κινέζων επιτρόπων στην Αυστραλία [Μάιο έως Σεπτέμβριο 1887] έχει προσφέρει μια νέα ευκαιρία σε όσους ασχολούνται με τα ζητήματα της εργασίας να επαναφέρουν στην επιφάνεια τις παλιές γνωστές αντι-κινεζικές τους κραυγές. Πάλι ακούμε τα ουρλιαχτά τους μαζί με τις φαύλες συνήθειές τους -σαν να τους έχουμε ποτίσει με όπιο-, τις επικλήσεις τους για μια «απλή» ζωή, καθώς και τη βιομηχανική τους επιτυχία. Είναι καιρός που οι εργάτες πρέπει να δουν αυτό το θέμα αυτό κατάματα και να το αντιμετωπίσουν με βάση μια ορθολογική προσέγγιση.
Οι Κινέζοι διώκονται εδώ και αρκετό καιρό. Όχι μόνο τους έχει επιβληθεί κεφαλικός φόρος και άλλα νομοθετικά εμπόδια που παρεμβάλλονται στο δρόμο της μετανάστευσής τους σε αυτές εδώ τις ακτές, αλλά εκτυλίσσεται και μια συνεχής προσπάθεια να οδηγηθούν έξω από κάθε εργασία, αν όχι και να διωχθούν από τις αποικίες συνολικά. Γίνονται συνεχώς συναντήσεις και διαμαρτυρίες στο Queensland ενάντια στην απασχόλησή τους, συνδικάτα στη Βικτώρια με διάφορες συναλλαγές προσπαθούν να διώξουν την «κίτρινη αγωνία» και παντού υπάρχουν ενδείξεις αποφασιστικής εχθρότητας απέναντί τους.
Εκφράζονται φόβοι ότι αντικαθιστούν τις ευρωπαϊκές φυλές και οι απόγονοι των «ευγενών Βρετανών», κινδυνολογώντας με τρόμο για τον μεγάλο τους αριθμό, αν...
Μια μέρα σαν αυτές τις μέρες, το 1922 (21 Νοέμβρη), δολοφονήθηκε στη φυλακή από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ένας από τους μεγαλύτερους επαναστάτες που έχει αναδείξει η ανθρωπότητα, ο αναρχικός Ricardo Flores Magon, από την Οαχάκα του Μεξικού.
Προτίμησε να πεθάνει στη φυλακή πριν μετανοήσει για την εξέγερση της οποίας “ηγήθηκε”:
“Στο υπουργείο Δικαιοσύνης μου ειπώθηκε από τον κ. Weinberger ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει υπέρ μου, αν δεν υποβάλω αίτηση συγχώρεσης. Αυτό σφραγίζει τη μοίρα μου, αυτό θα σας τυφλώσει. Θα σαπίσω και θα πεθάνω μέσα σ’ αυτούς τους φρικτούς τοίχους που με χωρίζουν από τον...
Εδώ και αρκετό καιρό τώρα έχω την άποψη ότι οι ιστορικοί δίνουν ελάχιστη ή και καμία προσοχή στο κίνημά μας που χρησιμοποιεί την πορτογαλική γλώσσα και τους αναρχικούς (στη Βραζιλία και την Πορτογαλία). Οι περισσότεροι από αυτούς απλώς δεν είναι εξοικειωμένοι με τα έργα των αγωνιστών από τις χώρες αυτές, δεν μεταφράζονται τα γραπτά τους, η Αναρχική Εγκυκλοπαίδεια αγνόησε την ύπαρξή τους και συγγραφείς της FAI αγνοούν ακόμη και την προέλευσή τους: από πού προήλθε; Ποιανού ιδέα ήταν η ίδρυσή της; Ποιος συγκρότησε και πρότεινε τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές της; Ποιος υπέβαλε την αρχική πρόταση για μια Ιβηρική Αναρχική...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018