Free Voice 6/01/2011
Μια συνέντευξη που πήρε το site www.alasbarricadas.org από το Ελευθεριακό Κουβανικό Κίνημα (MLC), μια οργάνωση αποτελούμενη από εξόριστους Κουβανούς αναρχικούς σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αυτήν την περίοδο της προφανούς πολιτικής αλλαγής, ή μετάβασης όπως την χαρακτηρίζουν τα ευρωπαϊκά και βορειοαμερικανικά μαζικά μέσα ‘ενημέρωσης’, είναι ενδιαφέρον να μάθουμε τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στο νησί από πρώτο χέρι. Η απόσυρση του Φιντέλ Κάστρο αφήνει ανοιχτές διάφορες υποθέσεις για το μέλλον του κομμουνιστικού καθεστώτος, εξαιτίας των πρώτων μέτρων που προωθεί ο νέος αρχηγός, Ραούλ Κάστρο.
-Γεια σας σύντροφοι. Ας ξεκινήσουμε την συνέντευξή μας με κάποιες ιστορικές παραπομπές για τους αναγνώστες μας. Θα μπορούσατε εν συντομία να μας εξηγήσετε την ιστορία του αναρχικού κινήματος στην Κούβα;
Γεια σας. Όποιος θέλει να μάθει σχετικά με την ιστορία του κινήματός μας θα πρέπει να ξεκινήσει με το έργο του συντρόφου μας Φρανκ Φερνάντες, ‘Ο αναρχισμός στην Κούβα’, μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες. Σε γενικές γραμμές η ιστορία που περιγράφεται είναι παρόμοια εν πολλοίς με την ιστορία του αναρχικού κινήματος σε όλη τη Λατινική Αμερική, με την ιδιαιτερότητα της συμμετοχής του κινήματός μας στον σχετικά πρόσφατο αγώνα της Κούβας για ανεξαρτησία. Συναντά κανείς μέσα στην καρδιά των πρώτων σωματείων αναρχικούς να λειτουργούν ως εμψυχωτές των αγώνων και να επηρεάζουν πολιτικά μέχρι τη δεκαετία του ΄50 πολλούς παραγωγικούς τομείς, ερχόμενοι σε ανοιχτή σύγκρουση με τη δικτατορία του Μπατίστα. Η συμμετοχή μας στους αγώνες της εποχής προήλθε ακριβώς μέσα από αυτά τα συνδικάτα. Μέσω της ‘ Ελευθεριακής Οργάνωσης Κούβας’ και σε μικρότερο βαθμό μέσω των συντρόφων που δραστηριοποιήθηκαν στο κίνημα της 26ης Ιουλίου. Είναι αξιοσημείωτο πως μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄50 το αναρχικό κίνημα στην Κούβα ήταν από τα πιο δραστήρια ανάμεσα στα όμορα πολιτικά κινήματα της εποχής στην υπόλοιπη λατινική Αμερική και έλαβε μέρος σε διάφορες συναντήσεις, όπως αυτή του αναρχικού συνεδρίου τον Απρίλιο του 1957 στο Μοντεβιδέο της Χιλής και στάθηκε αποφασιστικά στο πλευρό του κουβανικού λαού στον αγώνα του ενάντια στη Δικτατορία του Μπατίστα.
-Κάτι που ο κόσμος στην Ευρώπη και αλλού δεν γνωρίζει. Ποιος ήταν ο ρόλος των αναρχικών στην Κουβανική Επανάσταση;
Όπως έχουμε αναφέρει, εμείς οι αναρχικοί συμμετείχαμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και υπό το πρίσμα της επαναστατικής προοπτικής μας κόντρα στο καθεστώς του Μπατίστα. Πράγματι συμμετείχαμε στις γενικές εκδηλώσεις χαράς μετά την πτώση της δικτατορίας και τη διάλυση του στρατού του Μπατίστα. Αλλά από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε με δυσπιστία απέναντι στην κουλτούρα του προσωποκεντρισμού, της ηγετικότητας, του εθνικισμού και της στρατιωτικοποίησης που ενσάρκωνε στο πρόσωπό του ο Φιντέλ Κάστρο και ο στενός του κύκλος. Αυτή η δυσπιστία σύντομα επιβεβαιώθηκε και ενδυναμώθηκε. Για παράδειγμα, η απροκάλυπτη παρέμβαση του Φιντέλ Κάστρο στο 10ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κουβανών Εργατών, προς όφελος των δικών του ανθρώπων και παραβιάζοντας τις αρχές της αυτονομίας του εργατικού κινήματος. Από τότε και έπειτα οι Κουβανοί αναρχικοί ριζοσπαστικοποίησαν τις υποψίες τους και υιοθέτησαν μια ξεκάθαρη στάση απέναντι στην κεντρικοποίηση της πολιτικής εξουσίας. Όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα σε ένα μανιφέστο, στο οποίο εκφράσαμε ανοιχτά τους φόβους μας για τις προσπάθειες ελέγχου...
Κατά την περίοδο πριν την Κινεζική Επανάσταση, Κινέζοι αναρχικοί ήσαν επίσης δραστηριοποιημένοι και στις ΗΠΑ και, συγκεκριμένα, μέσα από τον Σύνδεσμο «Ισότητα» («Equality» Society). Στο μικρό αυτό κείμενο παρατίθεται πλήρης περιγραφή, λαμβάνοντας υπόψη δύο κείμενα του εν λόγω Συνδέσμου την εποχή αυτή.
Την περίοδο αυτή, οι Κινέζοι αναρχικοί στις ΗΠΑ ήσαν ελάχιστοι (όχι περισσότεροι από 100), αλλά ήσαν ιδιαίτερα ενεργοί στους κοινωνικούς αγώνες. Μερικοί ήσαν εργάτες, εργάζονταν σε εστιατόρια και καταστήματα ρούχων, ενώ μερικοί άλλοι ήσαν φοιτητές.
Ωστόσο, δεν γνωρίζουμε αρκετά στοιχεία για τους αναρχικούς αυτούς, αφού πολύ ελάχιστα έχουν γραφτεί γι’ αυτούς, τουλάχιστον στα αγγλικά.
Τα δύο...
Σχόλιο της σύνταξης
Δημοσιεύω ένα μικρό απόσπασμα αλλά και τη διεύθυνση από όπου μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο του Λουίτζι Φάμπρι, «Οι αστικές επιδράσεις στον αναρχισμό».
Γνώμη μου είναι, ο καθένας που θέλει να αναφέρεται ως αναρχικός και προσεγγίζει για πρώτη φορά τις αναρχικές ιδέες και πρακτικές, ότι πρέπει να ξεκινήσει ανάποδα διαβάζοντας στο βιβλίο του Φάμπρι το τι δεν είναι αναρχισμός. Επειδή στις μέρες μας υπερτερεί το ένστικτο έναντι της έλλογης σκέψης ο καθένας πρέπει να καταλάβει ότι η αναρχία δεν είναι μόνο ένστικτο. Αν μείνει μόνο εκεί, κινδυνεύει για μια ακόμα φορά να αποδειχτεί ιστορικά ως χίμαιρα....
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018