Your name

Αναρχική Θεωρία

13 Δεκεμβρίου 2011

Αρχές και Διακηρύξεις

Από την "Την Πολιτική Φιλοσοφία του Bakunin" του Grigory Maximov, 1953,

Συνέπεια των σπουδαίων αρχών που διακηρύχθηκαν από την Γαλλική Επανάσταση

Από τον καιρό όταν η Επανάσταση μετέφερε στις μάζες το Ευαγγέλιό της - όχι το μυστικιστικό αλλά το λογικό, όχι το ουράνιο αλλά το γήινο, όχι το θεϊκό αλλά το ανθρώπινο Ευαγγέλιο, το Ευαγγέλιο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - από τότε που διακήρυξε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται την ελευθερία και την ισότητα, οι μάζες όλων των ευρωπαϊκών χωρών, σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, αφυπνίζονται σταδιακά από τον ύπνο που τις κρατούσε δέσμιες από τότε που ο χριστιανισμός τις νάρκωσε με το όπιό του, και άρχισαν να αναρωτιούνται αν και αυτές έχουν δικαίωμα στην ισότητα, στην ελευθερία και στην ανθρωπιά.

Μόλις τέθηκε αυτή η ερώτηση, οι άνθρωποι, καθοδηγούμενοι από την υπέροχη αίσθηση της ακοής τους καθώς και από τα ένστικτά τους, συνειδητοποίησαν πως η πρωταρχική συνθήκη της αληθινής χειραφέτησής τους, ή του εξανθρωπισμού τους, αφορούσε πρώτιστα τη ριζική αλλαγή της οικονομικής τους κατάστασης. Το ζήτημα του καθημερινού ψωμιού είναι δικαίως το πρώτο ζήτημα γι’ αυτούς, και όπως παρατηρήθηκε ήδη από τον Αριστοτέλη, ο άνθρωπος, προκειμένου να μπορεί να σκέφτεται, προκειμένου να νιώθει ελεύθερος, προκειμένου να εξελιχθεί στον εαυτό του, πρέπει να απελευθερωθεί από τις υλικές αγωνίες της καθημερινής ζωής. Για τον ίδιο λόγο, οι μπουρζουάδες, που είναι τόσο θορυβώδεις στις κραυγές τους ενάντια στον υλισμό των ανθρώπων και κηρύσσουν προς αυτούς τα ελλείμματα που έχει ο ιδεαλισμός, ξέρουν πολύ καλά, πως όσον αφορά τους ίδιους το κήρυγμά τους μένει στα λόγια και ποτέ στο παράδειγμα.

Το δεύτερο ζήτημα που προκύπτει για τους ανθρώπους -αυτό του ελεύθερου χρόνου μετά την δουλειά- αφορά την ουσιαστική κατάσταση της ανθρωπότητας. Όμως το ψωμί και ο ελεύθερος χρόνος δεν μπορούν ποτέ να αποκτηθούν χωρίς τη ριζική μεταμόρφωση της υπάρχουσας κοινωνίας και αυτό εξηγεί γιατί η Επανάσταση, παροτρυνόμενη από τις αρχές της, έδωσε ζωή στον Σοσιαλισμό.

Ο Σοσιαλισμός είναι Δικαιοσύνη...

Ο Σοσιαλισμός είναι δικαιοσύνη. Όταν μιλάμε για τη δικαιοσύνη, καταλαβαίνουμε έτσι όχι την δικαιοσύνη που περιλαμβάνεται στους Κώδικες της Ρωμαϊκής νομοθεσίας -οι οποίοι βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό σε βίαια γεγονότα που επιτεύχθηκαν με την ισχύ, την καθαγιασμένη από τον χρόνο και τις ευλογίες της μιας ή της άλλης εκκλησίας βία (χριστιανικής ή παγανιστικής), και ως τέτοιοι έγιναν αποδεκτοί ως απόλυτες αρχές, από τις οποίες κάθε νομικός κώδικας συνάγεται μετά από λογική σκέψη- όχι, μιλάμε για εκείνη την δικαιοσύνη που βασίζεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη συνειδητότητα, τη δικαιοσύνη που βρίσκεται στη συνείδηση κάθε ανθρώπου - ακόμη και σε εκείνη των παιδιών - και μπορεί να εκφραστεί με μια απλή λέξη: ισότητα.

Η παγκόσμια αυτή δικαιοσύνη, η οποία εξαιτίας της βίας και των θρησκευτικών επιρροών, δεν έχει επικρατήσει ακόμη στον πολιτικό ή τον νομικό ή τον οικονομικό κόσμο, θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση του νέου κόσμου. Χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία, ή δημοκρατία, ούτε ευημερία, ούτε και ειρήνη. Πρέπει λοιπόν να καθορίσει τις αποφάσεις μας ώστε να εργαστούμε αποτελεσματικά για την εδραίωση της ειρήνης. Και είναι αυτή η δικαιοσύνη που...

Περισσότερα …