Πανελλαδικό Κάλεσμα για την Προοπτική Δημιουργίας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης από τις συλλογικότητες Καθοδόν, Κύκλος της Φωτιάς, Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση και Αντίπνοια.
Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: keimeno_kalesmatos_organwsis.pdf (application/pdf)
Σύντροφοι/ισσες
Τέσσερις αναρχικές πολιτικές ομάδες της Αθήνας, μετά από αρκετούς μήνες ζυμώσεων και σύνθεσης, συστήσαμε μια πρωτοβουλία στην προοπτική έναρξης της διαδικασίας για τη συγκρότηση μιας πανελλαδικής αναρχικής πολιτικής οργάνωσης.
Γνωρίζοντας ότι κινούμαστε σε αχαρτογράφητες περιοχές, από τη δεκαετία του 80 (για τα δεδομένα του ελληνικού αναρχικού “χώρου”) επιλέξαμε ουσιαστικά να ακολουθήσουμε μια διαδικασία που θα εξασφάλιζε, στη βάση της πραγματικότητας σήμερα και των ιδιαίτερων συνθηκών, μια σειρά προαπαιτούμενων:
1. Να διασαφηνίσουμε τη γενικόλογη επιθυμία για "οργάνωση" σε μία σκιαγράφηση έστω, του πως θα θέλαμε, θα έπρεπε και θα μπορούσε να υλοποιηθεί μια τέτοια οργάνωση.
2. Να ορίσουμε μια διαδικασία "βημάτων". Τι θα έπρεπε να γίνει πρώτο, τι δεύτερο και τι να ακολουθήσει, εξασφαλίζοντας από τη μια τα οφέλη ενός ζωντανού κινηματικού διαλόγου και των δρόμων που αυτός μπορεί και πρέπει να ανοίξει και αποφεύγοντας από την άλλη την αναποτελεσματική πρακτική του "να ρίξουμε την ιδέα" γενικά και αόριστα.
3. Δίνοντας σε αυτό το στάδιο μεγαλύτερη σημασία στον προσδιορισμό μιας κοινής πολιτικής βάσης (αντί για παράδειγμα να επικεντρώσουμε σε ζητήματα δομής ή στρατηγικής ενός μελλοντικού σχήματος) θελήσαμε να ορίσουμε και το ελάχιστο αναγκαίο πεδίο πολιτικών συμφωνιών ανάμεσα στις τέσσερις ομάδες που θα τους επέτρεπε την από κοινού συμμετοχή σε ένα τέτοιο κάλεσμα. Που θα τους επέτρεπε το αυτονόητο, δηλαδή να δουν τον εαυτό τους ως πιθανό συμμέτοχο σε ένα τέτοιο μελλοντικό εγχείρημα... Που θα επέτρεπε εντέλει και στην πρωτοβουλία να βασιστεί σε αμιγώς πολιτικά κριτήρια για τον σχηματισμό αυτής της πιθανής μελλοντικής πολιτικής κοινότητας.
Ο τρόπος που επιλέξαμε για την εκκίνηση αυτής της διαδρομής, καταρχάς εσωτερικής μεταξύ των ομάδων και ύστερα δημόσιας, ήταν η συγγραφή ενός κειμένου. Ενός κειμένου που από την απάντηση στα τρία βασικά ερωτήματα "οργάνωση: γιατί, ποιοι και πως" ορίζει ένα πολιτικό πλαίσιο και σκιαγραφεί κάποιες κατευθύνσεις για τα υπόλοιπα ζητήματα.
Το πλαίσιο αυτό είναι κατά την άποψή μας αρκετά ανοιχτό και αφήνει ανοιχτό πεδίο συνδιαμόρφωσης, παράλληλα όμως είναι και αρκετά σαφές. Και αυτό δημιουργεί το δεδομένο πως η πρόταση καθαυτή δεν αφορά το σύνολο του κινήματος, πόσο μάλλον το σύνολο του "χώρου". Με δυο λόγια η πρωτοβουλία μας αφορά τη συγκρότηση μιας πολιτικής οργάνωσης μέσα στο εσωτερικό του αναρχικού κινήματος και "ενταγμένης" σε αυτό και δεν αφορά τη δημιουργία της "μεγάλης οργάνωσης όλων των αναρχικών". Γι’ αυτό και το κάλεσμά αυτό απευθύνεται σε όλα τα αναρχικά πολιτικά σχήματα, αλλά αφορά όσα, όχι μόνο αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως τέτοια, αλλά διακρίνουν και τις πολιτικές συντεταγμένες του κειμένου που αποστέλλουμε και αναγνωρίζουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτές. Και με αυτό το δεδομένο ορίστηκε και η διαδικασία.
Πριν την όποια "επίσημη" έναρξη ενός οργανωτικού διαλόγου καλούμε σε μία συζήτηση αποτελούμενη από όσα αναρχικά συλλογικά σχήματα επιλέξουν να ανταποκριθούν στο συγκεκριμένο κάλεσμα. Στόχος αυτής της πρώτης συνάντησης είναι, με αφετηρία την πρόταση της πρωτοβουλίας, να προχωρήσουμε σε ένα συγκεκριμένο διάλογο για το ζήτημα της οργάνωσης, χωρίς ο διάλογος...
Του Άρη Τσιούμα
Ήρθε λοιπόν η εποχή, -ή καλύτερα επιστρέφει δειλά-, όπου οι λέξεις θα ξαναποκτήσουν το χαμένο νόημα. Μοιάζει να πλησιάζει διαρκώς η στιγμή όπου μέσα από το βίαιο ξεπέρασμα της πλαστικής ευμάρειας, θα προκύψουν ξανά τα αντίπαλα στρατόπεδα.
Σε αυτές τις εποχές, και με βάση τις ιστορικές νίκες και ήττες, τα συμπεράσματα και τους αφορισμούς, θα κληθούμε να εξοπλίσουμε ξανά την επαναστατική κληρονομιά, όχι ως καπρίτσιο αλλά ως ανάγκη για λύσεις στα προβλήματα των φτωχών. Αυτό είναι που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει, αυτό μας ενδιαφέρει γιατί αυτό ενδιαφέρει τον λαό. Ο επανακαθορισμός της ορθής διαλεκτικής...
Ο Φραντσίσκο Φερρέρ υ Γκουάρδια γεννήθηκε στις 10 Γενάρη 1859 σ’ ένα αγρόκτημα έξω από τη Βαρκελώνη. Οι γονείς του ήταν καθολικοί και θρησκόληπτοι. Ένας από τους θείους του, όμως, ήταν ελευθερόφρονας.
Ο πρώτος του εργοδότης ήταν άθεος και έτσι ο Φερρέρ απέκτησε γρήγορα ανεξάρτητο χαρακτήρα και δυναμικές αντικληρικές απόψεις. Έγινε ελευθεροτέκτονας και ριζοσπάστης ρεπουμπλικάνος, οπαδός του Μανουέλ Ρουίζ Ζορίλλα, του οποίου ο Φερρέρ ήταν ο μεταφορέας καθώς εργαζόταν ως εισπράκτορας της γραμμής Βαρκελώνης-Γαλλίας. Όλα αυτά μέχρι το 1883 που αναγκάστηκε να εξοριστεί στο Παρίσι, από όπου βοήθησε αρκετούς πολιτικούς πρόσφυγες να βρουν καταφύγιο στη Γαλλία το 1885.
Έκτοτε, με...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018