Thomas Giovanni - Boston NEFAC
Ο αναρχικός κομμουνισμός είναι - και πάντα ήταν - ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, συμπεριλαμβανομένου οποιουδήποτε συστήματος κατά το οποίο ένας άνθρωπος ή μια ομάδα ανθρώπων εξασκεί προνόμια ή εξουσία σε βάρος οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου ή ομάδας, σε πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό ή άλλο επίπεδο.
Είναι για μια συνεταιριστική και ελεύθερη κοινωνική τάξη που στοχεύουμε στην ίση ελευθερία για όλη την ανθρωπότητα, κάτι που επιτυγχάνεται μέσω της αμεσοδημοκρατικής λήψης των αποφάσεων και ενός συστήματος κοινωνικών/πολιτιστικών αξιών με το οποίο αντιτασσόμαστε ενεργά στην κυριαρχία, τα προνόμια, την καταπίεση και την εκμετάλλευση καθώς και μια αταξική οικονομία όπου όλοι προσφέρουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους και λαμβάνουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Αναπτύχθηκε κατά τον 19ο αιώνα από επαναστάτες που παρατήρησαν τη φυσική τάση των ανθρώπων εκείνων που ακολουθούσαν μια γενικά κοινοτική και αυτοδιαχειριστική τάση - τόσο στο εσωτερικό των τότε αναδυόμενων οικονομικά ιμπεριαλιστικών κρατών όσο και στο εσωτερικό κρατών που βρίσκονταν υπό αποικιοκρατία και εκμετάλλευση εκ μέρους των ιμπεριαλιστών όλου του κόσμου - αντιστεκόμενοι έτσι στην αναγκαστική ενσωμάτωση σε ένα αναπτυσσόμενο λευκό-ρατσιστικό, πατριαρχικό, αυταρχικό, βιομηχανικό καπιταλιστικό σύστημα.
Φυσικά, για να ακολουθήσει ο αναρχικός κομμουνισμός τη λογική των γενικά κοινοτικών και αυτοδιαχειριστικών κοινωνιών έπρεπε να λάβει υπόψη του τα φυσικά τους συμπεράσματα: ότι δηλαδή δεν ήταν ούτε επιθυμητό ούτε και απαραίτητο για οποιαδήποτε άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων να ελέγχεται, να εξουσιάζεται, να κυβερνάται, να εκμεταλλεύεται, να αποφασίζει άλλος γι’ αυτή, να καταπιέζεται ή να προκαλεί, από την άλλη πλευρά, ζημιά σε οποιοδήποτε άλλον άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων.
Επομένως, ως αναρχικοί κομμουνιστές, είναι λογικό και σύμφωνο με τις αρχές μας στον αγώνα για μια ελεύθερη ανθρωπότητα το να υποστηρίξουμε τον προσωπικό, πολιτιστικό και θεσμικό αγώνα ενάντια στην πατριαρχία, τον ετερο-σεξισμό ή το δυαδικό σύστημα σχέσεων των γενών μεταξύ τους και κάθε άλλη προσπάθεια ομοφυλόφιλης απελευθέρωσης και σε σχέση με τον εαυτό της και στις σχέσεις της με τον καπιταλισμό, το κράτος, τη λευκή υπεροχή και όλες τις άλλες μορφές ανθρώπινης καταπίεσης. Ενώ θεωρούμε την ομοφυλόφιλη απελευθέρωση ως σημαντικό αγώνα από μόνο του, θεωρούμε, επίσης, ότι τα συστήματα κυριαρχίας και καταπίεσης αλληλοεξαρτώνται και από τη σχέση μεταξύ τους. Έτσι, η εξάλειψη μιας μορφής καταπίεσης είναι απαραιτήτως δεμένη με την εξάλειψη όλων των μορφών καταπίεσης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει όλοι ξεχωριστά να συμμετέχουμε σε κάθε αγώνα και σε κάθε μέτωπο προκειμένου να αντιπαλέψουμε οποιουσδήποτε άλλους, γιατί ως άτομα δεν έχουμε το χρόνο, την ενέργεια ή τους πόρους που απαιτούνται στο μέτωπο κάθε αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης. Θεωρούμε μάλλον, ότι πρέπει να διαχύσουμε μια ανάλυση όλων των μορφών και συστημάτων κυριαρχίας και καταπίεσης στους αντίστοιχους αγώνες όπου συμμετέχουμε. Ότι πρέπει, όχι μόνο να δούμε τους εαυτούς μας ως τμήμα ενός ανειλημμένου αγώνα για την ίση ελευθερία όλης της ανθρωπότητας σε κάθε επίπεδο και την εξάλειψη όλων των μορφών καταπίεσης, αλλά πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε τις διάφορες εκδηλώσεις και τα πλαίσια καταπίεσης μέσα στους αντίστοιχες αγώνες μας και να χτίσουμε γέφυρες μεταξύ τους. Από αυτή την άποψη, θα είμαστε σε θέση...
Pier Fransesco Zarcone (FdCA)
Μια ενδο-ιμπεριαλιστική σύγκρουση λαμβάνει χώρα στον Καύκασο, στην οποία ο Γεωργιανός νάνος δρα εκ μέρους και με την κάλυψη των ΗΠΑ. Η καλώς αναμενόμενη και άμεση ρωσική αντίδραση – ο πρώτος γύρος της οποίας έχει νικητή τον Πούτιν – υπογράμμισε μόνο την ηλιθιότητα του προέδρου της Γεωργίας. Ως πολύ καλός εθνικιστής, πεοχώρησε, για μια ακόμα φορά, στην επιλογή της ένοπλης εκπτροπής, λογαριάζοντας φυσικά στη βοήθεια των ΗΠΑ, η οποία, ωστόσο, δεν πρόκειται ποτέ να δοθεί με τη μορφή στρατιωτικής επέμβασης, τη στιγμή που έπρεπε, αντίθετα, να σκεφτεί την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται...
Ανακοίνωση της FdCA
Ο μύθος της λαϊκής Ισλαμικής Δημοκρατίας στο Ιράν έχει τελικά καταρρεύσει μέσα σε θάλασσα αίματος.
Το λουτρό αίματος που ενορχηστρώθηκε από τους ηγέτες της ισλαμικής δημοκρατίας συνέτριψε την ειρηνική αντίσταση του λαού, βάζοντας ένα τέρμα στο μύθο ότι τα κράτη που εμπνέονται από το Ισλάμ είναι διαφορετικά από τα αποκαλούμενα από τη Δύση "λαϊκά" κράτη. Όταν οι τάξεις που κυβερνούν, είτε είναι λαϊκή μπουρζουαζία είτε η θρησκευτική μπουρζουζία, συναντούν την αντίσταση του λαού που βρίσκεται στο δρόμο όσον αφορά τον τρόπο που κυβερνούν, την κατάχρηση εξουσίας τους, τα προνόμιά...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018