Στις 15 Δεκέμβρη 2002 πέθανε στο Temuco της Araucanía στη Χιλή, ο Jose Ricardo Ego-Aguirre Aranibar, γνωστός και ως The Ego, Don Ego ή The Chancellor. Γεννήθηκε στις 6 Απρίλη 1913 στην Tacna του Περού. Από πολύ μικρός συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα, δουλεύοντας ως εργάτης στην περιοχή της pampa salitrera, στη συνέχεια στην εξόρυξη χαλκού στις περιοχές Atacama, Chuquicamata και La Loa της Χιλής και αλλού.
Υπήρξε σύντροφος των αναρχικών Juan Parra, από το Santiago της Χιλής, και Miguel Tascón, από την Ιβηρική Χερσόνησο. Δραστηριοποιήθηκε στην Ελευθεριακή Νεολαία της Χιλής και άρχισε να δημοσιεύει άρθρα στον αναρχικό Τύπο. Με μια ομάδα συντρόφων του από την ομάδα «Pascual and Buto», στο βόρειο τμήμα της Χιλής, οργάνωσαν εκστρατεία απελευθέρωσης δύο συντρόφων τους που εξέτιαν 10 χρόνια φυλάκιση, αν και δεν δικάστηκαν ποτέ για κάτι. Στο πλαίσιο αυτό, η Χιλιανή ποιήτρια Gabriela Mistral, δημοσίευσε ένα φυλλάδιο για την υπεράσπιση των δύο συντρόφων.
Στο Santiago συμμετείχε στις δραστηριότητες των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW - Trabajadores Industriales del Mundo) της Χιλής, παρακολούθησε ένα συνέδριο αυτής της συνδικαλιστικής οργάνωσης ως εκπρόσωπος της βιομηχανικής ζώνης της βόρειας Χιλής, ενώ ήταν και γραμματέας του τμήματος Επικοινωνιών. Ήταν συνδικαλιστικός εκπρόσωπος για πολλά χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 αποτέλεσε μέρος της ομάδας «Francisco Ascaso» και όταν το πλοίο «Winnipeg» έφτασε στο Valparaiso φορτωμένο με εξόριστους του Εμφυλίου Πολέμου, ήρθε σε επαφή με αναρχικούς από την Ιβηρική Χερσόνησο, Γάλλους και Ιταλούς, που είχαν πολεμήσει κατά του φασισμού.
Μαζί με μια ομάδα από αυτούς τους εξόριστους, θα σχηματίσουν την Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) της Χιλής, προσκολλημένη στο ρεύμα του «ειδικού αναρχισμού» (specific anarchism). Στη La Legua, με τους αδελφούς ξυλουργούς Lamb, ήταν μέλος της ομάδας «Land and Liberty» και διηύθυνε την ομώνυμη εφημερίδα. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του διατήρησε αλληλογραφία με αμέτρητους ισπανόφωνους αναρχικούς και γι' αυτό έλαβε τον χαρακτηρισμό The Chancellor.
Το 1981, εν μέσω στρατιωτικής δικτατορίας, συνελήφθη και κρατήθηκε με μια ομάδα 17 μαθητών Λυκείου με τους οποίους είχε συναντήσεις για τη δημιουργία μιας αναρχικής ομάδας. Μόλις απελευθερώθηκε το 1982, μαζί με άλλους συντρόφους του (Roberto Torres, Oscar Ortiz και άλλους), ίδρυσε το περιοδικό «Άνθρωπος και Κοινωνία», το πρώτο ελευθεριακό έντυπο που εκδόθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στη Χιή. Το 1984 το περιοδικό απέκτησε έναν χώρο και έγινε το κέντρο των αναρχικών συναντήσεων, αλλά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ως αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που κηρύχθηκε για τη συνέχεια ή την έξοδο από την στρατιωτική δικτατορία του Agusto Pinochet, η ομάδα ενεπλάκη σε εσωτερικές συζητήσεις που οδήγησαν στο τέλος της.
Τον Οκτώβριο του 1997, το περιοδικό «Άνθρωπος και Κοινωνία» επανεκδόθηκε από μια ομάδα νέων αναρχικών, αλλά δεν κράτησε πολύ. Τον ίδιο χρόνο ο José Ego-Aguirre συμμετείχε σε ένα συνέδριο που είχε σκοπό να δημιουργήσει μια αναρχική οργάνωση στη Χιλή.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αφιερώθηκε στη ζωγραφική, στην έκδοση της ελευθεριακής εφημερίδας ειδήσεων «Amor and Acracia» και στην ομάδα «Movimiento Libertario Joaquín Murrieta», η οποία αρχικά ήταν μαρξιστικής κατεύθυνσης, αλλά χάρη σε αυτόν πέρασε στον αναρχισμό.
Ο José Ego-Aguirre πέθανε στις 15...
Στις 22 Δεκεμβρίου 1921, πριν από 100 χρόνια, εκτελέστηκε στην Santa Cruz -μαζί με δεκάδες συναδέλφους του- ο Jose Font, πιο γνωστός ως «Facón Grande», αγωνιστής αναρχικός και συνδικαλιστής που συμμετείχε στις μεγάλες απεργίες και εξεγέρσεις του καιρού του όπως αυτή στην Παταγονία.
Ο Font, με καταγωγή από την Concepción της Ουρουγουάης, όπου ξεχώριζε ως εξαιρετικός αναβάτης και δαμαστής άγριων αλόγων, μετακόμισε το 1905 στη Santa Cruz της Αργεντινής αναζητώντας εργασία. Οι αντιεξουσιαστικές του ιδέες και η σταθερότητά του απέναντι στην εργοδοτική και αστυνομική αλαζονεία, θα τον οδηγήσουν στο να εκλεγεί εκπρόσωπος του τομέα των δρόμων της περιοχής Puerto...
Επιμέλεια κειμένου: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης*
Ο Ramon Acin Aquilue γεννήθηκε στη Huesca της Aragon (Αραγονία) το 1887. Ήταν μπακουνικός αναρχικός και σπούδασε στο Instituto Huesca όπου ξεκίνησε μια διαρκή φιλία με τον Felipe Alaiz (ο οποίος αργότερα θα ήταν ο βιογράφος του).
Στη γενέτειρά του το 1915-1920 ήταν μέλος μιας ομάδας (μέλη της οποίας ήταν και οι Bel, Alaiz, Samblancat και Maurín) και γύρω στο 1920 εξασφάλισε μια θέση ως καλλιτέχνης σκίτσων στην Huesca, την πόλη όπου πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του και όπου απέκτησε σημαντικό κύρος ως πρόσωπο που σκέφτεται για το μέλλον και ως λάτρης...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018