Λίγοι γνωρίζουν το όνομα του συγγραφέα του περίφημου ποιήματος «Πορεία των Αναρχικών», Konstantin Vasilievich Todorov, ή, για την ακρίβεια, Costa Vasilev Todorov.
Ο Costa Vasilev Todorov γεννήθηκε στις 13 Ιούλη 1889 στη Μόσχα από οικογένεια Βούλγαρων μεταναστών. Ο πατέρας του Costa -αξιωματικός του βουλγαρικού στρατού- πήρε μέρος σε ένα ανεπιτυχές στρατιωτικό πραξικόπημα το 1886. Το 1895, η οικογένεια επέστρεψε στη Βουλγαρία και εγκαταστάθηκε στη Βάρνα. Ο Costa μπήκε σε στρατιωτική σχολή, αλλά σύντομα αποβλήθηκε από αυτήν για κάποιο πλημμέλημα.
Το 1904 άρχισε να φοιτά σε γυμνάσιο στη Σόφια, αλλά το 1905 εγκατέλειψε επίσης. Αυτή την περίοδο, ο Costa πλησίασε περισσότερο τους αναρχικούς της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης και εντάχθηκε στο απόσπασμα μάχης του Voivode P. Samardzhieva. Όλο το δεύτερο μισό του 1905, ο Todorov συμμετείχε στις μάχες με τα οθωμανικά στρατεύματα στη Μακεδονία και στα τέλη του ίδιου χρόνου συμμετείχε στην προετοιμασία της απόπειρας επίθεσης κατά του Σουλτάνου Abdul-Hamid II στην Κωνσταντινούπολη.
Ξεφεύγοντας από τον διωγμό της οθωμανικής αστυνομίας, ο Costa εγκαταστάθηκε τον Γενάρη του 1906 στην Οδησσό, όπου φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Novorossi, αλλά θέλοντας να είναι πιο κοντά στους εργαζόμενους, έπιασε δουλειά ως φορτωτής στο λιμάνι της Οδησσού. Έγινε μέλος του παράνομου συνδικάτου λιμενεργατών και συμμετείχε στην απεργία τους. Σύντομα, ο Todorov συνάντησε μια σειρά από εξέχοντες εσσέρους και εντάχθηκε στην ομάδα μάχης τους. Συμμετείχε στην επίθεση κατά του συνταγματάρχη της αστυνομίας von Gezber. Συμμετείχε επίσης στην προετοιμασία μιας απόπειρας κατά του διοικητή της Περιφέρειας στρατηγού Kaulbars και σε μια σειρά άλλες επιχειρήσεις.
Το ίδιο διάστημα, ένα μέρος των εσσέρων που δεν συμφωνούσε με τη συμφιλιωτική πολιτική της ηγεσίας τους, αποχώρησε από τις τάξεις του κόμματος. Τον Μάη του 1906, ο Costa οργάνωσε και ουσιαστικά ηγήθηκε μιας ομάδας με το όνομα «Νέοι Κομμουνιστές Αναρχικοί» (με γύρω στα δέκα μέλη), μέσα από την οποία δραστηριοποιήθηκε με το ψευδώνυμο Konstantin Cherny. Τα μέλη της ομάδας ετοίμαζαν επίθεση κατά του προέδρου του Στρατιωτικού Περιφερειακού Δικαστηρίου της Οδησσού, αντιστράτηγου Rylne. Στις 5 Ιούνη, επτά αναρχικοί κομμουνιστές-μέλη της εν λόγω ομάδας κατέλαβαν το τυπογραφείο «Grace» και τύπωσαν ένα κάλεσμα με τίτλο «Στους εργάτες της Οδησσού». Στις 8 Ιούνη, οι ίδιοι λήστεψαν έναν Γερμανό υπήκοο ονόματι Goeteng.
Ωστόσο, την επόμενη ημέρα, 9 Ιούνη (σύμφωνα με άλλα στοιχεία στις 24 Ιούνη) η ομάδα εξοντώθηκε από την αστυνομία. Ο Costa Todorov συνελήφθη στην Οδησσό, και κατά τη διάρκεια έρευνας στο σπίτι του βρέθηκαν δύο βόμβες, οκτώ περίστροφα, 165 φυσίγγια, πυρίτιδα και άλλα υλικά. Κρατήθηκε σε φυλακή της Οδησσού. Τον Δεκέμβρη του 1906, το Στρατιωτικό Περιφερειακό Δικαστήριο της Οδησσού τον καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκιση.
Στη φυλακή άρχισε να ενδιαφέρεται για την ποίηση και έγραψε μια σειρά από ποιήματα. Ανάμεσα σε αυτά τα ”The Execution of Tarlo" και "The March of the Anarchists", που στην πραγματικότητα έγινε ένας ύμνος των αναρχικών.
Ακόμα, ο Costa συμμετείχε και σε δύο ανεπιτυχείς απόπειρες απόδρασης.
Τον Δεκέμβρη του 1913, σε σχέση με τον Βαλκανικό Πόλεμο, αφέθηκε ελεύθερος με αμνηστία. Δυστυχώς, μετά την αποφυλάκισή του, ο Todorov αποσύρθηκε ουσιαστικά από τον αναρχισμό. Επέστρεψε στη Βουλγαρία, αλλά το 1915 μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου...
Ο Camilo Cienfuegos γεννήθηκε στις 6 Φλεβάρη 1932 από γονείς αναρχικούς. Ωστόσο, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν και ο ίδιος ήταν αναρχικός, όπως διατείνονται μερικοί.
Ο ”Άνθρωπος του λαού" όπως τον έλεγαν, μιας και με το θάρρος και το πάθος του βοήθησε όσο λίγοι την Κουβανική επανάσταση και την ανατροπή του καθεστώτος Μπατίστα.
Τολμηρός, αλλά ταυτόχρονα απλός και ταπεινός, αχώριστος σύντροφος του Τσε Γκεβάρα, ελάχιστα γνωστός, έζησε μόλις 27 χρόνια. Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν άγνωστα, καθώς το ελαφρύ αεροπλάνο που τον μετέφερε, χάθηκε πάνω από τον ωκεανό στις 28 Οκτώβρη 1959. Η σωρός του δεν...
Στις 5 Φλεβάρη 1939, πέθανε η Teresa Mañe εξόριστη στη Γαλλία. Υπήρξε μια από τις πρώτες μαχητικές φεμινίστριες και αγωνίστριες του ισπανικού αναρχισμού. Ως δασκάλα υπήρξε από τις ιδρύτριες της μαχητικής Συνομοσπονδίας Κοσμικών Δασκάλων της Καταλονίας.
Μέχρι το 1909 θα έχει ενεργό παρουσία στις ιστορικές μέρες του αγώνα, γνωστές ως Τραγική Εβδομάδα της Βαρκελώνης, που είχε γρήγορα ωε επακόλουθο μια διαδικασία διώξεων από το Ισπανικό Κράτος, που θα την αναγκάσει επανειλημμένα σε εξορία.
Η "Soledad Gustavo", όπως ήταν γνωστή στη μαχητική αργκό, συμμετείχε το 1910 με τον σύντροφό της Joan Montseny (και οι δύο γονείς της Federica) στην ίδρυση...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018